We worden gewekt door gerommel, lijkt of de vuilkar rondkomt - en we hebben onze zak niet buitengezet! Een kraantje blijkt op het kerkhofje beneden ons plateauke een graf te graven. Verder is het een heerlijke ochtend: ontbijt in de zon, sapje, koffie, lezen, spelen met Nala (geen enkele stalker hier, rust voor haar), opruimen en naar onze volgende hotspot: Delphi.

• Interludium - ik moet van ons mama het verslag schrijven over het orakel dat in Delphi raadpleging hield gezien mijn schoolverleden van Grieks-Latijn.

In Delphi zijn heden ten dage de ruïnes van de tempel van Apollo en van Athena te bewonderen met nog bijgebouwen, een amphitheater en een mooi aangrenzend museum. Al wandelend tussen die overblijfselen dacht ik terug aan de Zebbe, alias pater Galileo, onze leraar Grieks. Die kon ook sappig vertellen over het Orakel en die vond ook dat je minstens één maal in je leven alle hoogtepunten van de Griekse cultuur in levende lijve moest gezien hebben. 47 jaar later zullen wij dat eens afvinken se. Maar het zat soms wel ver. Hoe zat dat nu ook weer met het verschil tussen dorische, ionische en/of korinthische zuilen?...
Horoscopen in de Libelle waren er nog niet. Om je toekomst te weten, moest je bij het Orakel zijn, de Pythia. Zij had een rechtstreekse lijn met Apollo, de God van de zon en het licht. Die zag dingen die wij niet konden zien.
De Pythia was een maagd natuurlijk die in de tempel op een driepoot zat boven een spleet in de rotsige vloer waar (etheen)dampen uit opstegen. Van de ene spleet in de andere (euh mond en neus hé) maakte dat het orakel in trance onverstaanbare klanken uitstootte op vragen die haar gesteld werden. Die moesten dan vertaald worden door priesters. Die stelden hun antwoorden zo op dat ze altijd gelijk hadden.
Als iemand van een of ander koninkrijk de vraag stelde of het opportuun was een oorlog tegen de Perzen te beginnen kreeg hij als antwoord dat een groot koninkrijk zou verdwijnen. Ahaa! Bleek achteraf dat het zijn eigen koninkrijk was. Tsja.
Mensen hebben altijd al willen weten wat de toekomst in petto heeft, maar willen we alles wel weten?
Het was een bezoek zeker waard. Maar ik vraag me af hoe zwaar het moet zijn in de zomer met 10 graden warmer en tien keer meer volk, want er komt ook wel wat klimwerk aan te pas gezien het complex op de flanken van de Parnassusberg is neergepoot.
Wisseling van pen!
Na de geanimeerde tocht door de ruïnes van Delphi, nemen we ijs- en koffiepauze in het volgende dorp Arachova, ook toeristisch, maar veel stemmiger dan Delphi. Mooie kerkjes, pleintjes, panorama over het dal ... De klim naar de grote kerk hebben we zo gelaten: quotum hoogtemeters bereikt!
Als overnachtingsplaats kiezen we weer voor een kloosterparking: rust gegarandeerd en het helpt hen hun geloften van gastvrijheid waar te maken!
We treffen er een Nederlands koppel en wisselen ervaringen uit, iets van zelfde golflengte! Ze verleiden Nala met aaitjes en hondenkoekjes. Madame kan gewoon los, voorlopig geen andere honden in de buurt. Als de duisternis valt, komt er nog een derde camper toe: twee dames, enthousiast over onze hond, want ze hebben er ook ene ... een reu, einde feest, allebei aan de lijn! Even later duiken nog een paar hongerige katten op, die met de reu in de clinch gaan.
Dadelijk zullen we weten of de voorspelling van de Pythia aangaande onze nachtrust bewaarheid wordt: 'Als de duisternis verdwijnt zullen er uitgeruste mensen ontwaken!'

Geschreven door PaulImelda