Rond middernacht leken de vrachtwagenchauffeurs en de bevrachters het dek te willen reorganiseren: dat was ook zo, we waren aangemeerd in Igoumenitza en onze garage werd verder volgestouwd: alleen op het buitendek 48 grote camions! Tijdens de volgende uren werd de zee nog best woelig, we hoorden het water op het dek pletsen. De buitenste rijen campers zaten onder het zoute water.
Vanop het 'zonnedek' sloegen we met een Duits koppel het aanleggen gade. De man moest nog enkele foto's maken van ons Nala met Regina, de vrouw!
Tijdens het dagelijkse inforondje lezen we dat Sint-Nicolaas beschermheilige van Bari is. Reden om hier even te blijven plakken. De Italianen gaan even creatief om met verkeersregels als de Grieken, ze hebben alleen nog een driftiger karakter: rap en claxoneren!
Tijdens onze stadswandeling merken we meteen 'het Italiaanse': de drooglijnen aan de balkonnetjes, de driftigheid, de mengelmoes van vervoermiddelen, de smalle steegjes. In de crypte van de basilica di San Nicola liggen de relieken van Sint-Nicolaas begraven, er worden hier bedevaarten gehouden. De grote kathedraal is veel soberder!
De winkeltjes en kraampjes slijten de klassieke spullen, maar hier wordt vooral een huisgemaakte specialiteit verkocht: de orvieta, een pastasoort in de vorm van oortjes. De orvieta worden huisbereid door vrouwen die in portaaltjes vingervlug de pasta vormen, roddels uitwisselen' en dan nog 'winkeltje spelen' met hun waar ook. Er zijn erg mooi versierde winkeltjes bij ...
Een gelato mag ook niet ontbreken. Aangezien we pasta kochten, moeten we nog groentekes hebben en fruit. Wat een druktemaker treffen we! Roepen op de babysit, op zijne kleine, op zijnen baas, maar een hele zak verse vruchten voor 6 euro!
Dan beseffen we dat onze Italiaanse klok nog niet is ingesteld: alle winkels toe tot 16 uur. Geen yoghurt vandaag!
We rijden het binnenland in en bereiken onze afgelegen camperstop. We worden verwelkomd door een Chinese vrouw, ze geeft uitleg en we mogen staan in de immense tuin een plekje kiezen tussen de olijf- en fruitbomen. De man is professor Italiaans aan een Chinese universiteit. Vroeger werkte hij daar, nu geeft hij afstandsonderwijs. Hun dochtertje is eerst benauwd voor de hond, maar voor de was draait, is ze al nieuwsgierig haar handjes aan het uitsteken. Wij wandelen naar de heuvel verderop. We zien wel de sporen van everzwijnen, maar ontmoeten er geen. Nala leeft zich uit en onze papa plant een kruis op de top. Op een tussendoorwandeling van 3,5 km toch weer 128 m hoogteverschil, samen met het rondslenteren in Bari zijn we weer dik aan onze vereiste stappen!
De avond valt in ons bord, het koelt snel af en wij gaan onze verknipte nacht inhalen.

Geschreven door PaulImelda