Onze 'wekker' zorgde ervoor dat we om 7.15 u. al op ochtendwandeling waren. Rond de Badensee en het opvangbakken. Blijkbaar stonden we op de parking in de gevarenzone voor hoogwater.
Na ons ontbijt gaan we tanken en vlees kopen voor twee dagen. De rit door Oostenrijk is een aaneenschakeling van tunnels, afgewisseld met werken! Ons autowegenvignet hadden we thuis gekocht en dat is zonder geplakt op de ruiten geldig! Voor twee tunnels is een extra vignet nodig: het eerste kopen we zoals de Franse péage: aan de poortjes. Het tweede kochten we in een Raststation. Als het digitaal niet werkt, hebben we nog een papiertje met QR-code om klacht in te dienen! In de buurt van Graz waren we aan een stopplaats toe... Aangezien heel veel bestemmingen erg duur zijn en niet toegankelijk voor honden, werd de keuze beperkt. We besluiten naar het geboortedorp van Arnold Schwarzenegger te rijden; het huis, nu museum is open voor publiek, maar ook hier moet de hond aan de deur wachten. In de regen ziet ons Nala dat niet zitten! De inkom is bovendien duur en voor senioren gaat er nauwelijks iets af. Wandelen dan! Vanwege de regen kiezen we de route langs een meertje ipv de Arnold versie van 8 km. Mooi kader! Nala loopt een veelvoud van onze kilometers en hoogtemeters!
Ik: 'Zelfs bij een meertje kan je geen vlakke wandeling doen. Het hoogteverschil is wel 10 of 15 meter!'
Paul: '5 meter!'
Ik: 'Amai, kan ik dan al zo goe overdrijven of gewoon slecht schatten?'
Paul : 'Allebei!'
Ook hier bij het paviljoen géén warme chocolademelk. Vertrokken!
We passeren vlotjes de Sloveense grens en bereiken onze camperplaats: een plek naast het kippenhok bij een boerderij, tussen de fruitbomen. Voor 10 euro is er koud en warm water, toiletten, elektriciteit en een supervriendelijke ontvangst door Rosmarie. Ze vertelt enthousiast over hun boerderij en haar winkeltje. Ze verbouwen vooral spelt en pompoenen. Daar bereiden ze allerlei producten mee: koekjes, olie, pitten ... Ze is totaal niet opdringerig en dat werkt best bij ons. Na het proeven nemen we koekjes mee, onze homemade speculaas is bijna op, maar we trakteren hen op enkele stukken en dat waardeert ze zichtbaar. Aangezien we nog nooit van pompoenolie gehoord hebben, brengt ze een proefflesje uit haar keuken met speltbrood. Want zomaar kopen mag niet! Het is lekker!
Voor ons avondeten wandelen we nog tussen de weiden, maïsvelden, koolzaadvelden en graanvelden. 4 km met ons drie alleen op de wereld. Blijkbaar zit hier ook een ferm roofbeest, want we treffen op de weg een poot van een reetje aan. Op de terugweg belanden we door een stuurfout op het erf van de gebuur. Met een vriendelijke goedendag kunnen we doorgaan!
Eten doen we weer in de pikkendonker: stoverij van uien, zoete aardappel en pastinaak met een snee van tvarken!

Nog beetje schrijven, lezen en het licht op den tast uitdoen, want moe!

Noot van de redactie: we vinden het zo fijn dat jullie onze capriolen weer zo geïnteresseerd volgen. We kunnen/gaan niet op elke reactie antwoorden, maar appreciëren wel de feedback. We proberen dagelijks verslag uit te brengen, ook voor onze eigen herinnering, maar we kunnen niet beloven dat het elke avond of ochtend even stipt zal zijn. Binnen drie of vier dagen verlaten we even de Europese Unie en dan zijn we op de oude navigatie- en communicatiemiddelen aangewezen. Als er ergens WiFi is kunnen we posten, anders is het wachten!

Geschreven door PaulImelda