Na het ontbijt stonden we vanochtend keurig om 8.30 uur klaar, maar er was geen gids. Om 8.45 uur hebben we maar eens gebeld, de gids bleek verlaat en we hoefden ons geen zorgen te maken. Niet veel later was daar inderdaad een mevrouw. Niet onze gids, maar iemand die ons naar het verzamelpunt bracht in het centrum van Trinidad, vanwaar we met gids en medetoeristen om 9.30 uur vertrokken. Ons vervoer was een hele gave oude Russische vrachtwagen, die volgens de gids 1,5 kilometer op 1 liter diesel loopt. We moeten eerst 45 minuten rijden naar het bezoekerscentrum van Topes de Collantes. Topes de Collantes ligt in het gebergte Sierra del Escambray, waar we vandaag doorheen gaan wandelen. De gids vertelt ons dat we eigenlijk een route zouden doen naar de El Caburni waterval, maar dat hij een beter voorstel heeft. We kunnen ook naar de Vegas Grandes waterval, de hoogste waterval van Cuba met een hoogte van 110 meter. De weg daarnaartoe is maar 7 kilometer (heen en terug) in plaats van 7.5, er is meer schaduw tijdens het lopen en de waterval is een stuk minder toeristisch. Na dit verhaal kiest uiteraard iedereen voor optie 2, dus op naar de Vegas Grandes. Na een korte stop bij het bezoekerscentrum, rijden we nog langs een koffieplantage en een boer die wat eten verkoopt. Verse bananen, zo van de tros geplukt, heerlijk! Ook lekkere pindarepen en chocolade. Daarna rijden we naar de start van onze wandeling. Het begint vrij gemoedelijk, met inderdaad zo’n 3 kilometer lopen, een beetje heuvelachtig. We krijgen wat uitleg over planten en vogels, maar veel daarvan hadden wij al gehoord in Las Terrazas. Wel zien we de vrucht waarvan Redbull gemaakt wordt, die hadden we nog niet gezien! Onze gids, Rambo, bracht het wel leuk en hij kon goed vertellen. De laatste 500 meter richting de waterval waren een ander verhaal. Het was 500 meter steil naar beneden. Omdat het regenwoud zijn naam inmiddels eer aandeed, was het ook glad. Gelukkig werd je niet echt nat van de regen, door alle bomen om je heen. Het was dus goed kijken en naar beneden manoeuvreren, tussen alle rotsen, takken en klei door. Eenmaal beneden was het uitzicht op de waterval geweldig!!! We hebben nog even lekker gezwommen in het meer onder de waterval, al was het water ijskoud. Nadat we weer omgekleed en droog waren, begon het echt: we moesten dezelfde weg weer terug omhoog. Vanzelfsprekend waren de eerste 500 meter een ware uitdaging. Dat wordt spierpijn morgen in de kuiten! Volgens onze telefoon hebben we ongeveer 100 verdiepingen beklommen vandaag, met één verdieping beschouwd als een hoogteverschil van 3 meter. Inderdaad een aardige klim dus. Na de 500 meter omhoog, konden we even uitrusten en de 3 kilometer daarna waren redelijk te doen. Het was inmiddels wel 15 uur en we hadden aardige honger! Gelukkig reed de vrachtwagen ons naar een restaurant, waar we lunch kregen. De lunch was prima, niet overdreven lekker, maar na zo’n tocht is het heel fijn om even wat te eten! Daarna reden we naar een uitzichtpunt, waar we een mooi uitzicht hadden op Trinidad, het gebergte en de zee. Heel leuk, maar wel weer een fikse trap! De beentjes protesteerden een beetje, maar toch de trap beklommen en genoten van het uitzicht. Daarna een ritje terug naar Trinidad en wandelend terug naar de casa. Even lekker douchen en opfrissen! Nadat we in de casa wat gedronken hebben, lopen we naar San José om daar te eten. We merken dat we allemaal moe zijn van vandaag en gaan na het eten terug naar de casa om lekker ons eigen ding te doen. Ons laatste nachtje in deze superfijne casa, morgen rijden we verder naar Remedios!

Geschreven door Johan-en-emma.op.avontuur