Het ontbijt in de casa is vanmorgen weer uitmuntend! Als we straks thuis zijn, gaan we de verse sapjes en de vers gebakken eieren elke ochtend wel missen! Na het ontbijt is het tijd voor onze bicitour. Er staan bij de afgesproken plek 3 fietstaxi’s klaar en een gids. Na een uitleg van de gids, die overigens perfect Engels spreekt, kunnen we gaan. De gids vertelt dat we naar het nieuwere gedeelte van de stad gaan, downtown en niet naar het oude gedeelte. Dat vinden we wel leuk, want het oude gedeelte gaan we zelf nog wel verkennen en in het nieuwe gedeelte kunnen we meer zien van de Cubanen en hun leven, omdat het minder toeristisch is. Daarnaast zijn er niet van die keien, wat een hoop gehobbel scheelt, al is er geen gebrek aan gaten in de weg. We horen wel van de gids waarom alle straten hier van keien gemaakt zijn. Rondom Trinidad zijn veel bergen en valleien, waar veel suikerriet verbouwd werd in de koloniale tijd, voor export naar Europa. De suiker werd op schepen geladen en daarna vanuit de haven naar Europa gestuurd. Die schepen moesten ook weer terug naar Cuba, om nog meer suiker op te halen. Lege schepen kapseizen alleen sneller, dus werden de schepen volgeladen met keien om ze lading te geven. Die keien kwamen allemaal in Trinidad terecht en werden gebruikt om wegen aan te leggen. Dat was dan weer nodig omdat dit een bosgebied was, dus na regen werd het modderig en konden paard en wagen zich niet meer goed verplaatsen. Onze gids kon het allemaal goed vertellen en heeft ons ook uitgelegd over de salarissen van de Cubanen, de grote zwarte markt, die zowel noodzakelijk als een groot probleem is en het bonnensysteem. Elke Cubaan heeft dus een bonnenboekje, waarmee ze eieren, brood, olie, rijst, suiker, enzovoort kunnen halen. Ze krijgen bijvoorbeeld elke maand een halve liter olie (die ze nog wel moeten kopen overigens, al is het voor weinig) en daar moeten ze het dan mee doen. Pas na een maand kunnen ze weer nieuwe kopen. De wat luxere producten zijn te koop in overheidswinkels. Daar is alleen altijd te weinig van, maar het is een stuk goedkoper dan in privéwinkels, waardoor we vaak die lange rijen zien staan. Het is bijzonder om allemaal te zien en te horen en we hopen toch echt wel voor de Cubanen dat het systeem snel gaat veranderen. Nu de Castro broers niet meer aan de macht zijn, gaat dat waarschijnlijk wel gebeuren en onze gids denkt ook dat er de komende tijd veel gaat veranderen. We stoppen tijdens de tour ook nog bij een pottenbakkerij, waar een man van 77, die al 60 jaar potten bakt, ons liet zien hoe de vazen en dergelijke gemaakt worden. Echt heel knap! Aan het eind van de tour werden we afgezet bij een WiFipleintje, dus daar hebben we maar meteen gebruik van gemaakt. Daarna liepen we naar een restaurantje, wederom aangeraden door onze reisorganisatie, om te lunchen. Het was pas 11.45 uur, maar we wilden ook even uit de zon. Het restaurantje, San José, ging pas om 12 uur open. Dus we hebben nog wat rondgelopen door de straatjes en om 12 uur konden we terecht bij het restaurant. Één van de beste restaurants van Cuba volgens onze papieren en het was inderdaad erg lekker! Goede pizza’s, mega hamburger en lekkere hapjes, alleen de pasta was iets minder. En goede airco! Dus lekker even afkoelen. Na de lunch zijn we naar het Plaza Mayor gelopen, het belangrijkste plein van Trinidad. In de buurt zijn veel mooie gebouwen te bewonderen, waaronder een oud klooster. Hiervan konden we de toren beklimmen, wat een mooi uitzicht over de stad en de achterliggende bergen opleverde. Nadat we ook nog wat winkeltjes bezocht hebben, hadden we het echt heet en zijn we teruggelopen naar de casa. Even de souveniertjes daar droppen en genieten van de airco op de kamer. Als we afgekoeld zijn, lopen we naar casa de la cerveza, een prachtig oud pand, met helaas wel chagrijnige bediening. Het bier en de cola zijn prima en daar gaat het uiteindelijk om 😄. Na de biertjes lopen we naar de buren, La Redaccion, waar we kunnen eten. De atmosfeer valt een beetje tegen, maar de wc is heel mooi en het eten heerlijk! Op de vegetarische burger van Jellan na. Na het eten lopen we nog naar Plaza Mayor, waar het ‘s avonds druk en gezellig moet zijn. Inderdaad is er achter het plein een grote trap waar een muziekband staat op te treden en waar veel mensen zijn. Voor 1 CUC pp mogen we de trappen op en een tafeltje bemachtigen. Dat doen we en bestellen nog wat te drinken. Helaas is de band precies klaar. We drinken nog wat en daarna gaan we terug naar de casa. Morgen hebben we een hike door de bergen voor de boeg, waarvoor we om 8.30 uur klaar moeten staan. Hopelijk is het iets koeler in de bergen!

Geschreven door Johan-en-emma.op.avontuur