Vandaag hadden we een lange rit voor de boeg. We ontbijten dan ook vroeg en vertrekken rond 8 uur richting Marrakech. We nemen een iets andere route dan gebruikelijk is, omdat we graag een tussenstop wilden maken bij de Tinmel moskee. De route is niet extreem veel langer, maar we zijn waarschijnlijk wel wat langer onderweg, omdat we wat langere bergpassen hebben. We rijden middendoor de Hoge Atlas, over de Tizi n’Test pas. Een prachtige weg, maar wel erg bochtig en smal. Het regent bijna de hele route en we komen onderweg nogal wat obstakels tegen. Bruggen die zijn overstroomd door rivieren en naar beneden gevallen stenen en rotsen. We hebben zelfs een keer drie kwartier stil gestaan, omdat de volledige weg geblokkeerd was door puin dat naar beneden was gekomen van de berg. Enorme file, maar er was een shovel onderweg werd er gezegd. Die kwam inderdaad een kwartiertje later en was zo’n half uur bezig om de verschillende plekken weer begaanbaar te maken. Daarna konden we weer verder. Toch wel een leuk avontuur en mooi om te zien hoe het hier meteen opgelost wordt, zonder verder moeilijk te doen.
De tussenstop bij de Tinmel moskee was geweldig! De moskee is gebouwd in 1153 en dus enorm oud. Verder is het de enige moskee in Marokko, samen met een moskee in Casablanca, waar je als niet-moslim naar binnen mag. Het dorpje is verder heel klein en ze zijn duidelijk nog niet echt toeristen gewend, maar als we parkeren en richting de moskee lopen, komt er meteen een jongen aangerend die vraagt of we naar binnen willen. Natuurlijk willen wij dat, dus hij doet de deur voor ons open en wacht rustig tot we klaar zijn met kijken. De plek is heel indrukwekkend, omdat het zo oud is, maar ook omdat het relatief simpel is qua versiering en toch geweldig mooi. Dat er weinig toeristen zijn en het een relatief onontdekte plek is, helpt ook. We eten daarna bij een mini cafeetje naast de moskee. Hij heeft alleen een berberiaanse omelet, maar die werd gemaakt in de tajine en was heerlijk! Hij heeft ook een klein winkeltje en we besluiten hier nog wat te kopen. Veel leuker dan in het grote Marrakesh. De man was ontzettend aardig en nadat we nog wat in zijn gastenboek hadden geschreven, vervolgden we de weg naar Marrakesh. Daar aangekomen, moeten we enorm wennen. Wat een drukte, wat veel mensen en wat een hoop toeristen. En dan te bedenken dat we twee dagen geleden nog helemaal alleen in de woestijn waren! Het is gewoon weer even schakelen. Ander probleempje is dat ze bezig zijn een Amerikaanse film op te nemen, middenin de stad. Dat betekent dat heel veel wegen afgesloten zijn en dat het vol staat met vrachtwagens met spullen van de filmcrew. Onze riad blijkt weer in de medina te zitten, dus we kunnen niet in de buurt parkeren. Uiteindelijk worden we weer geholpen door een paar jongens, eerst met de auto parkeren. Daarna besluiten we zelf de Riad te zoeken, maar Google Maps klopt voor geen meter in de medina en met al die afgesloten straten wordt het er niet makkelijker op. Maar daar staat warempel dezelfde jongen weer voor onze neus die ons naar de Riad brengt. Uiteraard is hij ons gewoon gevolgd, maar prima. Aangekomen bij de Riad wil hij 20 (!) euro hebben, terwijl we hem voor het aanwijzen van de parkeerplaats ook al 5 euro hadden gegeven. We geven hem 10 euro en zeggen dat het meer dan genoeg is. Hij blijft zeuren, maar we geven niet toe (erg trots op onszelf 😁). Uiteindelijk loopt ie weg. Het blijkt dat we de Riad hadden moeten bellen en dat die ons dan kwamen helpen, maar daar hebben we geen seconde over nagedacht. Dat is hier misschien heel gebruikelijk, maar voor ons toch niet. De Riad is gelukkig prachtig, een heerlijke kamer en hij wil zelfs wel was voor ons doen! We zijn door onze kleren heen en in tegenstelling tot in Azië, kan je hier niet zo makkelijk je kleren laten wassen in de stad. Inmiddels is het al 19 uur en we eten snel een verrassend goede burger bij een burgertent vlakbij de Riad. Daarna terug naar de kamer, morgen gaan we een fietstocht maken door Marrakech.

Geschreven door Johan-en-emma.op.avontuur