Vandaag was weer een hele andere dag! We besloten de wekker een uurtje later te zetten. Rond 5 uur werden we gewekt door de moskee (net als gisteren), maar gelukkig daarna lekker verder geslapen. Voordeel aan zo’n Riad is dat de gemeenschappelijke ruimte centraal in het midden ligt, met alle kamers daaromheen, over meerdere verdiepingen. Het dak van de centrale ruimte is dan open, dus daar komt het daglicht doorheen. Wij hadden luikjes richting de centrale ruimte, maar verder geen ramen. Dus met de luikjes dicht, blijft het heerlijk donker op de kamer!
Na het ontbijt zijn we de medina weer ingelopen, op zoek naar een tajine. De mevrouw van de kookworkshop gisteren had ons verteld waar we die ongeveer konden vinden, dat we eentje van alleen klei moesten kopen, dus zonder versieringen en hoeveel dat ongeveer moest kosten. Na een tijdje zoeken vonden we inderdaad een mooie van klei, nu thuis nog even een adaptertje bestellen, zodat ie ook op de inductieplaat kan. 😄
Daarna zijn we teruggelopen naar de Riad, de auto ingeladen en richting een uitzichtpunt gereden, waar we prachtig uitzicht hadden over de medina en we heel goed konden zien hoe groot Fez is. Rond half twaalf reden we uiteindelijk weg uit Fez. Volgens Maps hadden we een rit van 4 uur voor de boeg richting Errachidia, maar al gauw kwamen we erachter dat dat iets te positief was. Een rit van ‘maar’ 240 kilometer, maar wel dwars door het Atlasgebergte. We reden door de Midden-Atlas, dus veel bochten en bergop, bergaf. Daar komt bij dat vrachtwagens met maximaal 20 kilometer per uur de berg op kunnen, dus als je daar toevallig achter zit zonder mogelijkheid om in te halen, duurt het allemaal nog wat langer. Onderweg zijn we in Azrou gestopt voor een korte lunch. We kwamen ook langs Ifrane, wat in de winter een wintersportgebied is. Niet voor te stellen nu, met deze temperaturen! Onderweg hebben we ook onze eerste regen in dit land gezien. Verder was de omgeving prachtig! Heel afwisselend, veel bergen, maar we zijn ook door een grote kloof heen gekomen, langs een prachtig meer, midden door de bossen met berberapen en langs schilderachtige plaatsjes.
Na een rit van ongeveer 6 uur, plus een kleine stop voor de lunch, kwamen we rond 18.15 uur aan in het hotel. Dit keer geen riad, dus geen Marokkaans uiterlijk, maar het is prima! Verder is Errachidia echt een tussenstop plaatsje, dus er is niet veel te beleven. Toen we de spullen in de kamer hadden gelegd, hebben we dus eerst een duik genomen in het zwembad en daarna in het restaurant van het hotel gegeten. Morgen hebben we weer een vrij lange autorit voor de boeg richting de Todrakloof!

Geschreven door Johan-en-emma.op.avontuur