Ook in dit hotel is het ontbijt weer prima! Na dan ook lekker ontbeten te hebben, werden we om 7.30 uur opgehaald door Tam en een andere chauffeur, voor de reis richting de Cu Chi tunnels. Tam bleef maar praten onderweg, op een gegeven moment was ik er helemaal klaar mee. Vooral zo vroeg 🙈🙄. Ben benieuwd hoe dat de komende dagen gaat. Maar goed, wel veel interessants gehoord over de oorlog hier en de situatie waar zijn ouders in terecht kwamen, die oorspronkelijk voor de Zuid-Vietnamese regering werkten en na de hereniging nergens meer aan de bak kwamen. Rond 9.15/9.30 uur kwamen we aan bij de tunnels. Het komt weer met bakken uit de hemel, maar gelukkig hadden we een poncho mee. Die dus eerst even aangetrokken en daarna naar binnen. We begonnen meteen vrij heftig: bij de ingang van één van de tunnels, bedekt met bladeren dus goed gecamoufleerd. Als Tam niet gestopt was, zou je er zo voorbij lopen. We mochten even proberen om er in te gaan, dat ging best goed, maar het was ook wel weer fijn om meteen naar buiten te mogen. Erg indrukwekkend meteen, wat moet dat heftig geweest zijn voor alle mensen die daar in de tunnels leefden! Vervolgens liepen we door en kregen we verschillende dingen te zien, een Amerikaanse tank, verschillende booby traps (niet fijn!) en een schietbaan. Ook zagen we sandalen van de Vietcong, die als het ware andersom zijn gemaakt, zodat de voetstappen van de soldaten de andere kant op wijzen dan waar ze naartoe gelopen zijn. Wat lijkt op de voorkant, is dus eigenlijk de achterkant van de schoen, wat je goed kunt zien aan de banden die over de voeten gaan. De foto maakt het hopelijk wat duidelijker. Daarna mochten we een stukje door een tunnel heen kruipen. Ontzettend smal en klein! Je kon precies op je hurken zitten of gebukt staan, het was 1.20m hoog, en dan jezelf vooruit worstelen. Tam vertelde dat de soldaten van de Vietcong ook maximaal 1.60m lang mochten zijn en 50 kg mochten wegen. Dat snap ik wel! De tweede en derde laag van de tunnel schijnen nog lager en smaller te zijn! Na een klein stukje kruipen, mochten we er gelukkig weer uit. Het voelt gewoon niet zo prettig. Nog indrukwekkender en nog meer besef hoe heftig dat geweest moet zijn! Tot slot kregen we nog een film te zien over het tunnelsysteem en de oorlog. Inderdaad een erg indrukwekkende ochtend al met al! Rond 12.30 uur waren we weer terug bij het hotel, waar we toen eerst even gingen lunchen bij de Bakery. Daarna een beetje bijkomen en nog even de stad ingelopen richting de markt. Dat hadden we eigenlijk snel gezien en na een drankje bij de Starbucks weer terug naar het hotel. Toch ook nog niet helemaal fit door de verkoudheid, dus eventjes weinig doen, is ook wel lekker. Boekje gelezen en spelletje gedaan, ‘s avonds sushi gegeten! Morgen worden we om 8 uur opgehaald voor het vervolg van onze reis, we gaan naar de Mekong Delta!

Geschreven door Johan-en-emma.op.avontuur