Vandaag was echt zo gaaf!!! Als je ooit naar Vietnam gaat, dan is dit echt een must. De leukste dag tot nu toe hier! Na het ontbijt werden we om 8 uur opgehaald door Huang, een hele aardige man die ook nog perfect Engels sprak! Hij vertelde dat hij op een rijstboederij woont, zo’n 5 kilometer vanaf de stad en dat we vandaag een dagje mochten meehelpen. De rijstoogst is 15 dagen geleden geweest en nu doen ze even niks met het land, omdat het regentijd is en het hier dan regelmatig blank staat. Dat risico willen ze niet lopen, dus gebeurt er niks. Maar speciaal voor ons hadden ze nog wat rijst overgelaten, zodat we wel aan de slag konden. We vertrokken, ik mocht bij hem achterop de scooter en Johan moest fietsen 😅. De reis duurde zo’n 3 kwartier, omdat we de mooie route over het platteland namen. Gelukkig voor Johan was het nog vroeg en niet extreem heet. Bij Huang z’n huis aangekomen kregen we eerst een lekker glaasje sap en een verfrissingshanddoekje, waarna Huang ons alles uitlegde over de rijst, het planten, de oogst en wat er daarna gebeurt. Vervolgens mochten we zelf aan de slag!! We begonnen met een rondje rijden op Xe (betekent auto/vervoer), de buffel die helpt op de boerderij. Normaal is het zielig om op dieren te rijden in het buitenland, maar dit was enorm kleinschalig en er komen hier gaan busladingen toeristen, wij waren de enige vandaag! Dus dan durfden we het wel aan. Supergaaf om op zo’n groot dier te zitten, heel anders dan een paard 😅. Voordat we met het daadwerkelijke proces konden beginnen, moest de grond eerst nat gemaakt worden. Dat deden we door met een mandje, met z’n tweeën, het water van de ene naar de andere kant te scheppen. Daarna mochten we achter Xe lopen om het rijstveld te ploegen. Omdat het dan nog niet helemaal vlak was, was ‘Buffalo surfing’ noodzakelijk. Vet gaaf! Achter Xe aan over een rijstveld surfen. Vervolgens was het tijd om de rijst te oogsten, dit deden we ook met de hand. Kleine rijststengels in de klei plaatsen, zo’n 10 centimeter uit elkaar. We mochten toen meteen het stukje rijst oogsten wat ze voor ons hadden overgelaten van de echte oogst (normaal duurt het 4 maanden om te groeien). Dit moest vervolgens vervoerd worden in twee manden die aan een balk worden gehangen, die je vervolgens op je schouder mee kan nemen. Dit systeem hadden we al veel gezien in het land, het wordt ook veel op straat gebruikt om spullen te verkopen. Daarna even benen en voeten wassen, om vervolgens weer verder te gaan, want we zijn nog lang niet klaar. Eerst konden we met een apparaat de rijstkorrel scheiden van de stengel. Je draait door middel van een pedaal een soort ton met allemaal uitsteeksels rond, waardoor de korrels als het ware van de stengels worden geslagen. Om de rijstkorrels zit nu alleen nog een vliesje, dat je niet kunt eten. De korrels worden nu eerst een aantal dagen gedroogd in de zon, omdat het vliesje er anders niet goed af wil. Daarnaast wordt de rijst ook met vliesje en al bewaard (veel langer houdbaar) en als het dan nat is, gaat het ontkiemen. Willen ze de rijst eten, dan wordt het vliesje eraf gemalen met weer een ander apparaat, een soort megavijzel. Vervolgens schud je de rijst heen en weer in een mand volgens een bepaalde techniek, om de vliesjes van de rijstkorrel te scheiden. Dit lukt niet helemaal op deze manier, dus ze hebben ook een apparaat hiervoor. Je kunt draaien aan de hendel waar een rad aan vast zit, zodat er een windstroom ontstaat. Als je vervolgens de rijst en vliesjes hier doorheen laat vallen, zullen de vliesjes weggeblazen worden en de rijst naar beneden vallen. Nu hebben we zogenaamde ‘raw rice’, wat wij kennen als zilvervliesrijst. Dat vinden ze hier niet zo lekker, dus stampen ze de rijst nog zo’n tien minuten in een ander apparaat, om het te polijsten. Zo krijg je de witte rijst. Wij gingen rijstpannenkoekjes maken, dus daar hadden we een soort rijstemelk voor nodig. Hiervoor laten ze de rijst zo’n 3 uur in water weken, om het vervolgens in een apparaat met water en al fijn te malen. Dat is dan het beslag voor het pannenkoekje. Vervolgens kregen we een kookcursus van de zus van Huang, om de rijstpannekoekjes te maken. Superleuk en vooral lekker! We kregen nog veel meer eten erbij en daarna was het tijd om naar huis te gaan. Gelukkig (voor Johan vooral) namen we nu de korte route naar het hotel. Eenmaal in het hotel aangekomen, fietsten we eerst even naar de kleermaker, er moesten nog wat laatste kleine dingetjes aangepast om het perfect te krijgen, dus om 5 uur hebben we de definitieve kleren opgehaald. Supermooi geworden! Tussendoor hebben we nog even bij het zwembad gehangen en een massage gehad. Heerlijk! Kost hier helemaal niks en het is verbazingwekkend hoeveel kracht er uit de handen van een klein Aziatisch vrouwtje kan komen 🙄😳. Tot slot in het hotel gegeten en de koffers gepakt. Morgenochtend vliegen we naar Ho Chi Minh City (beter bekend als Saigon!)

Geschreven door Johan-en-emma.op.avontuur