07.14 Groesbeek

07.43 Nijmegen

07. 54 Arnhem

Spoorwerkzaamheden, daarom 2,5 uur durende bustocht in rammelende stadsbus. Opeens herinner ik me weer dat ik snel wagenziek ben.

11.07 Oberhausen

11.58 Düsseldorf

Steeds als de ICE door een tunnel rijdt moet ik mijn oren klaren. Het is half twee, over tien minuten Frankfurt. Mijn rugzak, een beetje verschoten, nog steeds naar zon en stof ruikend trouw wandelmaatje, ligt boven me in het bagagerek. De koordjes en gespjes schommelen eensgezind met de bochten mee. Ik haal mijn wandelrouteboekje tevoorschijn.

De Via Claudia Augusta, lees ik, loopt steeds parallel iets boven het dal op de zonnehelling van de bergen: 'sicher vor Überschwemmungen, nach Regenfällen bald wieder trocken und nach dem Winter rasch wieder frei von Schnee und Eis'. Die 'Überschwemmungen', ik neem aan dat dat overstromingen zijn, leggen meteen de vinger op de zere plek. Morgen start ik mijn tocht in Oostenrijk, mijn voorgenomen reisdoel is Trento in Noord-Italië en daar zijn deze week grote gebieden overstroomd en weggespoeld. Wie zijn auto terugvindt in de kruin van een boom en in zijn woonkamer kniehoge modder naar buiten staat te scheppen zit niet te wachten op een vrolijke rugzakwandelaar. Wat te doen? Ik besluit dat ik het ga zien, plannen omgooien is deel van reizen.

Voorlopig probeer ik eerst maar eens Duitsland door te komen, tot net in Oostenrijk. Daar slaap ik vanavond in een hostel in Ehrwald. Hoe is het weer daar? Weerbericht.nl vertelt me dat het vandaag de hele dag 11 graden is, met ijsregen. 'Voelt aan als 7 graden'. Hm. Morgen wordt het 22 graden, lees ik. Dat hoop ik dan maar.

Mijn wandeltochtboekje is Duits, en dat is altijd goed, kijk maar: er zijn op de kaart paarse symbooltjes voor bezienswaardige plaatsen, kerken, kapellen, kloosters, synagogen, moskeeën, burchten, slotten (slots, sloten?), ruïnes, gedenktekens, wegkruisen, bergwerken, grotten, torens, vuurtorens (?), watermolens, windmolens, energiecentrales, vliegvelden, elk met een eigen icoontje, en dan zijn daar ook nog de 'overige bezienswaardigheden'. Datzelfde rijtje is er gewoon nog een keer, in bescheiden grijs, voor de categorie 'niet bezienswaardig'.
Als ik verdwaal, zal het aan mijn boekje niet liggen.

17.06 München

Niemand kent me hier.
De toiletten zijn schoon.
Er loopt een jongen op blote voeten. Geen zwerver, gewoon een reiziger.
De conductrice groet met Grüss Gott.
Ik word gebeld door een Oostenrijks nummer.
De akelei bloeit hier ook.
Er loopt een man met ski's op zijn schouder.

19.04 Garmisch-Partenkirchen

Dat is nou goed nadenken: een toeristisch kaartje van de treintrajecten op het tafeltje van de treincoupé. Mijn laatste trein vandaag, naar Ehrwald. Als het niet zo bewolkt was zou ik de Alpen kunnen zien, en de skischans. Maar dat wordt een volgende keer.

De trein is nu een soort bus: als je op kleine stationnetjes wilt uitstappen moet je op een stopknop drukken. Dan ben ik eindelijk in Ehrwald, ik stap uit en mijn hart maakt een sprongetje: ik ben weer in Tirol! Het hostel is zo gevonden. Ik check in, krijg zelfs een dikgeluste witte handdoek en mijn spullen gaan in een hoek. Snel een restaurantje zoeken. Ik stap naar buiten en: tegenover ligt hotel Brabant. Niet! Denken jullie, maar het is echt waar.
Nu zit ik in een bar bij de klimhal Thom Ka Kai soep te eten, heerlijk zout. Mijn lief gefacetimed, en het duurt even voor we de verbinding verbroken krijgen. 'Je bent er nog hoor. Ja, jij ook.' Andere knop, uiteindelijk lukt het. Gute Nacht!

Geschreven door Dove.e.roma