Mooi weer voorspeld, dus korte broek voor het eerst aan, fijn.
Ik loop de man met hond weer voorbij en zal hem later weer terugzien en een fotootje maken (alle beelden zijn weergegeven met toestemming van betrokkenen, zelfs van de hond, dat kun je zien).
Verderop moet ik een kudde koeien het hoofd bieden. Niet die in de stal, maar losse. Die liggen precies altijd op het pad en dan ook nog zo dat je er er eigenlijk net niet lekker langs kunt. Gelukkig zijn deze van de makke soort, dus ik kom goed weg. Om twaalf uur scherp loop ik Sint-Odilienberg binnen, met die twee torens boven de rivier, het gebeier moet je erbij denken, ik kan het goed horen.
Op het dorpsplein natuurlijk de kroeg, met twee broers die me meteen een enorm welkom gevoel geven. Dat geeft zo'n terras meteen sfeer. Ook nog eens hele goede koffie (merk: diCarlo, als je op zoek bent naar lekkere koffie) en ze bieden spontaan (echt, spontaan) Limburgse vlaai aan. Overmacht. Met abrikozen, kruimel of zwarte pruimen is de keuze natuurlijk snel gemaakt. Ze hebben ook nog zelfgemaakte soep. Ik hoop op aspergesoep, maar het is tomaten-groenten, ook lekker. Na nog een koffie ga ik naar het toilet. Op zich niet bijzonder, maar ik heb een snaaks plannetje. Ik moet namelijk hoognodig onderbroeken wassen (alle twee) en dat ga ik doen in het café in de wasbak bij de meisjes. Samen op de rugzak en vooruit weer. Een paar uur later blijken ze al droog.
Een tochtje naar de basiliek levert mooie plaatjes op, maar de deur is dicht, van de Mariakapel ook, blijkbaar is ze toch niet altijd thuis. Waardevolle tip voor de reiziger: bij het kerkhof is altijd water!
De beek wordt uitgediept door een aannemer uit Hoogeloon, een dorp naast mijn geboortegrond, grappig, als je je zo ver weg waant.
De boeren zijn druk op hun akkers, zo voor de Pasen moet alles er netjes bij loggen: ze ploegen en eggen dat het een lust is.
Het laatste stukje (uurtje) naar Montfort. De warmte begint te wegen, gelukkig heb ik veel water meegenomen. Een uurtje lezen bij het Kruisbeeld, daarna nog in de koffiehoek bij de Coop. Dat klinkt zieliger dan het is, meteen weer een leuk gesprek. En de Privé.
Daarna naar mijn Vrienden op de fiets. Niet normaal, zo mooi. Ik krijg sloffen! En er is een badkamer met sanitair voor elke kamer: ik heb mijn eigen toilet, wastafel en douche links. De andere gasten (horen jullie later nog over) 'wonen' en badderen rechts. Dat is nog eens bijzonder.
Gastheren Mark en Jean koken ook voor je als je wilt. Ik reserveerde te laat, helaas. Dus ik zit op mijn kamer met mijn vingers (alleen een zakmes...) rauwkost weg te werken en yoghurt van mijn vingers te eten.
Om kwart voor zeven luiden de klokken en omdat het Witte Donderdag is geef ik gehoor (de heidenen onder jullie moeten maar even googelen). De pastoor heeft de liturgie niet meer helemaal op orde, maar vooruit.
Terug bij de Vrienden zitten mijn medegasten Erik en Marga aan tafel voor een culinair festijn. Ik word meteen uitgenodigd om een glas mee te heffen en we hebben een mooie avond. Wat bijzonder toch. Je hoeft alleen maar je deur uit te stappen.
Nu al tien voor tien, echt laat. Snel dit afschrijven! Tot morgen. Ciao, Bertine

Geschreven door Dove.e.roma