Een korte tocht vandaag, omdat in één keer naar Metz te lang is, zeker nu het slecht weer is. Slecht weer? Het weerbericht kondigde de hele dag pijpenstelen aan, maar ik noem het zwaar bewolkt met nu en dan wat gespetter. Misschien zijn ze hier niet zo veel gewend, dat zou kunnen. Beetje saai lopen vandaag, steeds langs de weg of over landwegen. Wel heel mooi rondom hoor, zeker met die gele velden. Ze lijken soms wel licht te geven. Een ree springt voor me weg. Het is hier reeën land, gisteren toen ik met de Duitse mannen babbelde zag ik er ook al twee, ver weg in het veld. Nu dus weer één, en verderop zag ik hem weer, nu met een maatje en nu springen ze allebei weg, zo boven de gele bloemetjes uit en dan het bos in. Het land is hier glooiend, dus nergens steil klimmen, relaxed. 'Toettoet'! Een automobilist toetert vrolijk en geeft me een zwaai. Ik kom een broodautomaat tegen, dat is nou handig. Voor drie euro kun je er een brood uit halen. Dat is hier trouwens wel heel erg duur voor een brood. De automaat belooft dat het vers is, maar mij lijkt het stug dat zo'n automaat dat kan beloven. Onderweg kom ik in het veld betonblokken tegen, lijkt mij een soort van tankversperring, toch raar, wat valt hier nou in godsnaam oorlog om te voeren? In St. Hubert rust ik uit en eet ik een stukkie brood, onder een afdakje, dat dan weer wel. De route maakt een omweg door het bos, langs een kapelletje. Er is hier zelfs een variant GR5F, die wijst dat mijn doel nog 7,5 kilometer lopen is, terwijl je er met de auto in 2 kilometer bent. Ik pak de auto-route, ook al omdat het iets harder is gaan regenen. Dan liever geen gedalk in het bos als het niet hoeft. Een half uurtje later ben ik op mijn bestemming, de Adeppa in Vigy, een soort van jeugdherberg die nog echt op een ouderwetse jeugdherberg lijkt: tegen het bos aan, beetje krakkemikkig en van-alles-wat. Ik ga binnen en doe mijn schoenen uit en rugzak af. De mevrouw zegt: wij zitten met het personeel te eten, eet je een hapje mee, dan schrijf ik je daarna in. Ik herinner me tip 2 van de pelgrim en schuif aan, in zo'n grote zaal met van die dienbladen waarmee je langs het buffet loopt. Eten bestaat bij de Adeppa uit zes gangen, had ik al op de website gelezen, waarbij de salade en de kaasjes elk ook een gang vormen. Verder vandaag couscous met groenten en balletjes, een flensje met jam en joghurt en nog iets wat ik niet gegeten heb, dus vergeten. Er schuift steeds meer personeel aan, er wordt druk gekletst, dan nog wat jongelui van het animatieteam en inmiddels lopen er ook grote groepen kinderen met een dienblad te zeulen die keurig aanschuiven aan tafel. Gezellig.
Na het eten gaat de mevrouw achter een balie zitten -rolgordijntje omhoog- en word ik ingeschreven. Mijn kamer is eenpersoons, echt zo'n jeugdherberg kamer. De verwarming kan lekker aan. Ik ga me douchen maar het duurt heel lang voor er warm water komt, daar had je een klein saharaland blij mee gemaakt, al dat weggelopen koude water. Ik scheer mijn benen en nu volgt weer een tip van de pelgrim, ik ben inmiddels bij nummer drie, geloof ik: gebruik nooit goedkope wegwerp scheermesjes!
Omdat ik zo vroeg ben en de verwarming aan kan, doe ik een handwasje. Inmiddels pleurt de regen met bakken uit de hemel, maar ik zit warm en droog. Lekker.
Later op de middag loop ik nog even naar het dorp, misschien dat ik nog ergens een wifi-signaal oppik, maar het enige wat ik oppik is een regenbui, dus ik draai maar snel weer om. Wel zie ik nog een voedingsmiddelen automaat, deze keer voor...pizza's! En een deelnemer in onze leuke-brievenbussencompetitie, categorie deurbel. Bijna zeven uur nu, tijd voor het diner.
Ciao, Bertine

Geschreven door Dove.e.roma