Bij het opstaan heb ik regen, rustig aan dus. Ik heb van de jeugdherberg een gratis OV kaart gekregen, daarmee pak ik de bus naar Lausanne centrum. Om 11.40 uur gaat mijn boot, ik heb nog even tijd om kaarten te zoeken. Bij de VVV helpen ze me niet verder: ik moet het bij een boekhandel proberen. Die heb ik gisteren al een paar bezocht, zonder resultaat. In de stad overal vrouwen in paarse kleding. Het is vandaag vrouwenstaakdag of zoiets, het hele Centraal Station staat vol demonstrerende vrouwen en een paar mannen. Het is inmiddels droog, ik loop als een dolle door de stad en zweet me te pleuris. Een man in een souvenirwinkeltje wijst me naar de grootste boekhandel van de stad, daar hebben ze kaarten van heel Zwitserland. Ik koop er honderd en omdat het hier geen EU is, krijg ik er gewoon een plastic tasje bij. En betaal ik in Zwitserse Francs, mooi kleurig geld net als vroeger in Nederland. In een apotheek sla ik nog pillen in. Hoewel ik die al een tijdje niet nodig heb, wil ik ze toch in mijn rugzak hebben. Beter mee verlegen dan om verlegen. Dan heb ik rust en loop ik naar het Meer van Genève, maak mooie foto's aan de waterkant. Eindelijk rust om gewoon weer van de plek te genieten. Aan de Franse kant is het erg bewolkt en donker, maar waar ik heen ga gloort licht. Nu ik de kaarten goed kan bekijken zie ik dat de VF er zelfs op aangegeven staat. Dat is mooi. De boot ligt er al en rond half twaalf schepen we in voor vertrek. Ik word altijd slaperig op een boot, heb moeite mijn ogen open te houden. Na twee uur stap ik uit bij Chateau de Chillon om het laatste stukje naar Villeneuve te lopen. Achter me vaart de boot weer terug, ik loop nog een klein stukje en dan ben ik in een parkje in Villeneuve waar ik Peter zal treffen. Ik had beloofd dat ik op een bankje zou gaan zitten mijmeren, dus dat doe ik dan. Al snel duikt Peter op, wat bijzonder toch, de laatste keer was eindexamen middelbare school. Hij is niks veranderd, we hebben het meteen leuk. In zijn auto rijden we langs de supermarkt en dan naar hun vakantiehuisje in Wallis. Nou, dat is gewoon een heel huis met alles drop en dran. En gezellig, zo met houten balkon en een fenomenaal uitzicht op een enorme rotsmuur. Geweldig. Met een drankje op het balkon, niks meer aan doen. Later lopen we een klein stukje naar een restaurantje waar we heerlijk eten, kijk dat toetje eens!
Dan dalen we weer af naar hun berghut en slaap ik heerlijk onder zo'n donsdekbed zoals ze dat alleen in Zwitserland (en Oostenrijk) hebben. Morgen vroeg op: zes uur!
Ciao, Bertine

Geschreven door Dove.e.roma