Goed geslapen, er was een raam van ongeveer één bij één meter, dus het was lekker fris na een warme dag. Het wordt vandaag weer warm maar we hoeven niet zo ver. Dus spullen pakken, dan naar de supermarkt, daar is een barretje bij en we nemen koffie met twee croissantjes. Dan terug naar de jeugdherberg, rugzak op en gaan. We lopen nog tweehonderd meter in Valle d'Aoste, daarna lopen we Piemonte in, dat kun je zien aan de vlag. We lopen veel door wijngaarden. Dat is hier grappig, die verbouwen ze op terrassen waarvan de wijnranken het dak vormen. Zo houden ze 's avonds hun eigen warmte langer vast. Als we een half uurtje lopen ontmoeten we een grijsaard, ook een wandelaar. Hij knoopt een praatje aan, kan een beetje Engels. Dan komen er nog drie mannetjes, we krijgen van allemaal een hand wanneer ze zich voorstellen. Ze gaan ook wandelen, ze wachten nog op hun vrouwen, die zoals altijd nog op het toilet zitten...Er komt nog een vrouw of acht van het toilet, zelfde verhaal: allemaal een hand, allemaal voorstellen. We zijn de attractie van de dag, maar we moeten toch echt doorlopen. Later komen we één van de mannen nog tegen, hij kan niet meer zo goed lopen en hij gaat met de auto vooruit om de picknick te verzorgen. Kijk, een soort van bemande achtbaan karretjes om de druiven te vervoeren, lollig. Ik stel voor om het te testen maar Bennie is keurig zoals het een echte Duitser betaamt dus dat wordt een andere keer. Die tweede foto na het kraantje, die poort moeten wij door, daar loopt de route. Net of je bij iemand binnenloopt, maar er woonde niemand meer. We beginnen stilaan de bergen uit te lopen. Overal zijn schitterende plaatjes te maken, zo tussen de wijnranken en in de dorpjes. Wat is het warm!
Ik maak mijn (katoenen) pet drijfnat in zo'n bak bij een fonteintje. Dat houdt het hoofd letterlijk urenlang koel. Kom daar maar eens om bij die sneldrogende nieuwerwetse stofjes. Stukje bos, stukje weg, kasteeltje, check. Dat van die veel muggen, dat klopt inderdaad. Als we wat eten heb ik in een kwartier vier muggensteken te pakken. Bennie niet één. Rond half drie lopen we Ivrea binnen. Een mooi stadje, rustig op deze warme zondagmiddag. We bezoeken de kerk en de crypte. We drinken wat op een terras op het centrale plein en gaan op zoek naar ons onderkomen, bij een kanoclubhuis dus dat zal wel aan de rivier zijn. Dat is het inderdaad. Naast het raam van de kamer stort de rivier zich met oor erdovend geraas van een hoogte af. Nadeel: geruis-geraas. Voordeel: door de rivier is het hier zo tien graden koeler. Ik loop naar een supermarkt voor wat kleine dingen, ga even ergens zitten en plop! Vijf muggen bulten erbij. Laat de DEET maar aanrukken, in grote hoeveelheden. We eten samen in een restaurant. Dit is afscheid, Bennie is morgen om kwart over vijf op en op weg. Hij wil twee etappes gaan lopen, 37 kilometer. Dat is voor mij te veel in deze hitte, ik ga er 20 doen. Hij grapt dat hij nog overweegt om met mij mee te lopen zodat ik alle muggen kan trekken, omdat ik eerder vandaag zo gestoken ben en hij helemaal niet. Maar nee, morgen loop ik weer alleen. Zo gaat dat bij de pelgrim. Bon Camino, Bennie, misschien zien we ons nog.
Ciao, Bertine

Geschreven door Dove.e.roma