Regen, regen, we kunnen er wel tegen. Regen, dus, vandaag. Met bakken. Rustig opstaan, ik zoek een slaapplek langs mijn route voor de volgende dagen. Dat valt nog niet zo mee, hier in Noord-Frankrijk: ik zal na het lopen met bus en trein naar slaapplekken moeten reizen. Jammer, maar het is niet anders. Ik pak mijn rugzak alvast een beetje in, zodat ik kan zien dat ik alles heb en niks teveel. Ik had er natuurlijk alles uitgehaald, want alles was drijfnat.
In de auto naar museum Centre Pompidou Metz, een nieuw museum met moderne kunst in alleen al een heel mooi gebouw. Zo wit als het gebouw is, zo kleurrijk is de kunst (zie foto). Daarna naar de Carrefour voor de nodige inkopen: gedroogde appeltjes en abrikozen, stukkie harde kaas: morgen gaat er weer gelopen worden.
In de stromende regen terug de stad in, parkeren bij de kathedraal en héél gauw de overdekte markt in waar we gisteren een stalletje zagen met tarte flambée. Nou, die tarte was inderdaad très flambée, zeg maar gewoon: aangebrand aan de randen, maar in het midden goed te doen. Toen naar La Cour d'Or, ook een museum maar nu met oude spullen. Op een gegeven moment hadden we wel weer genoeg spullen gezien, en het was inmiddels droog. We wandelden langs de Moselle en zagen bij een stuw mensen kajakken. Dat woord lijkt niet voor niets op ajakkes, denk ik dan. Ik houd niet van veel water. Later zien we gele hesjes: een beetje triest, maar het zijn wel doorzetters, zo met zijn vieren. Nog een kop koffie, last- minute aankopen en nog een laatste keer de kathedraal. Daar was een koor a-capella aan het zingen Ubi caritas et amor est, Deus ibi est: waar goedheid en liefde is, daar is God. Magisch.
Terug naar ons stekkie. Ik zet mijn schoenen in het vet, hoewel nog niet helemaal droog. Maar: als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat. Ik leg mijn kleren klaar, mijn petje...het gaat wel weer kriebelen en het wordt mooi weer morgen dus ik ga weer op weg.
Ciao, Bertine

Geschreven door Dove.e.roma