De eerste foto van vandaag is een soort quiz: hoe en wat Luxemburgs: dit woord kwam ik onderweg tegen. Weet jij wat het betekent? Het antwoord volgt in de tekst.
Weer vroeg op pad, langs het kasteel met een terras waar toeristen gelokt worden met: de koffie is bruin. Hm. Dan het bos in en het is meteen heel mooi: rotsen torenen links en rechts en een beekje zingt, dan weer links, dan weer rechts. Ik probeer het drama van de kloof te fotograferen, maar dat lukt toch nooit goed. Jullie moeten het ermee doen. Opeens worden de 'sept gorges' aangekondigd, de rotsklimmers onder jullie weten waarover ik het heb. Al gauw zijn in de rotsen zekeringen geslagen, er hangen zelfs hele karabiners! Verderop hoor ik karabiners tegen elkaar klikken en ja hoor: er wordt geklommen.
Niet voor mij, ik vind wandelen veel leuker. Soms zijn de doorgangen heel smal, en loop ik met mijn schouders langs de rotswanden te schuren, mooi hoor. Het allermooiste stuk, het Mullertal, is afgesloten door gevallen bomen. Er lopen hier veel Nederlanders en dat kun je zien aan de versperring: niet alleen levensgevaar, maar ook nog een boete als je toch doorloopt. Een boete, dat schrikt ze wel af, die Hollanders. Ik probeer een andere weg te zoeken, maar dat loopt dood in een kloof: omdraaien, te gevaarlijk. Uiteindelijk moet ik dan toch weer over een weg om Echternach te bereiken. Een doodgereden ree ligt triest in de berm.
Rond een uur of drie ben ik er, mooi plaatsje hoor! Ik bezoek de basiliek, waar Willibrord is begraven, in een mooie marmeren schrijn. Wat er ook is: een pelgrimsstempel. Wel van Santiago de Compostella, die jongens zijn echt beter georganiseerd, maar ik doe het ermee. Het is wel een mooie. Ik koop een broodje en gebakje en eet het op een bankje op het plein op (zo spaar je zo 10 euro uit). Daarna loop ik naar de jeugdherberg, best een eindje uit het centrum. Kom ik daar, is hij vol, een hele school heeft de jeugdherberg bezet. En hier treedt tip 3 van de pelgrim in werking: blijf even staan. Mensen zijn van nature hulpvaardig, ze gaan wat voor je doen. Het meisje aan de balie wil bij andere herbergen kijken, dan kan ik daar met de bus heen. In Beaufort, bijvoorbeeld? Nou nee, daar kom ik net vandaan. Ik zoek op booking.com en zie dat er nog plek is in een hotel in het centrum. Zucht. Weer helemaal terug lopen. Weer een tip 3 moment: het meisje zegt dat een collega zo naar het centrum rijdt, ik kan wel meerijden. Gezellig in de auto gekletst (hij moest het geld van de jeugdherberg naar de bank gaan brengen) en zowat in het hotel uitgestapt. De eigenaar van het hotel zegt dat hij vol zit. Weer tip 3. Maar hij zal kijken of hij wat kan schuiven, zeker als ik zeg dat ik de booking.com prijs wil betalen. Ik zeg ook nog dat ik maar één handdoek gebruik, maar aan zijn gezicht te zien strekt dat niet tot aanbeveling. Hij gaat aan het puzzelen en jawel: het lukt. Wel meteen betalen, graag, ik zie er denk ik wat sjofeler uit dan zijn gemiddelde gast. Geen probleem. Zo heeft tip 3 me vandaag al drie keer iets gebracht.
Ik kwam wéér een grappige brievenbus tegen en dat woord pompjeesbau? Brandweerkazerne. Boodschappen in de supermarkt, ziehier mijn avondeten. Het kan niet altijd gezond zijn. Hier beneden zit een kroeg, daar klinken gezellige dronkenmansliederen.
Ciao, Bertine

Geschreven door Dove.e.roma