Opstaan op het gemakkie. Dan naar de wasserette en de hele boel in de machine gegooid en dan is het wachten en tijd voor koffie. Na 22 minuten is de was klaar, in de tas terug naar ons appartementje en op de waslijn. Daarna Metz in, met de auto. Veel rondjes rijden op een kleine parkeerplaats bij de kathedraal, blijkt er gewoon een parkeergarage om de hoek te zijn. Nou, die kathedraal, die is de moeite waard, zeg! Van buiten honinggeel en pas gerenoveerd, dus alle lijnen weer haarscherp. Van binnen torenhoog -gotisch- en mooi donker en prachtige gebrandschilderde ramen, oud en mysterieus maar ook nieuw van Chagall. Wonderschoon. Ik 'scoor' een pelgrimsstempel bij een mevrouw van het kaarten-en-curiosa stalletje achter in de kerk, die mevrouw vind meer dan één klant een hele opgave. Multitasken is niet haar ding, zeg maar. Weer buiten lopen we de overdekte markthal in en drinken Algerijnse muntthee en lekkers bij Nour. We struinen een beetje door de stad en komen op allerlei mooie pleintjes die we nog niet hadden gezien. Wat een prettige, rustige sfeer hangt er in deze stad, is het omdat alle gebouwen van die warme, honingkleurig en stenen zijn? Heel prettig, heel fijn. Nergens opdringerig of druk. Lekker weer en kijk, zelfs het zonnetje laat zich zien. Rond de middag gaat alles dicht: lunchtijd, en dan kun je natuurlijk niet je winkel open houden. Zaken doen of eten, het is het een of het ander, en samen gaat niet. Goed is dat. Ook wij ploffen neer voor een koffie en als alles weer open is belanden we in een museum voor moderne kunst, dat alleen al voor het gebouw ontzettend de moeite waard is, in wat vroeger het oudste hotel in de stad was, en dat is dan meteen ook eeuwenoud hoor. Rond vieren zo'n moment van: wat te doen. De tourist information wijst ons op een boottocht over de Moselle, wat een goed idee. Ze bellen even: er is nog plek, als we rennen houden ze de boot even voor ons vast. We lopen naar het opstappunt: helemaal niemand behalve Sigrid en ik. De man van het kleine bootje zit nog even een diner te regelen voor drie personen: vegetarisch en géén rauwmelkse kaas, wij vermoeden een zwangerschap. Als hij rond is, gaat onze privevaart beginnen. We kletsen gezellig met de kapitein en hij vaart ons prachtig over de Moselle en door de stad. Wat geweldig, echt heel mooi.
Dan is het tijd voor chips. We grazen ieder een zak leeg (ik helemaal, Sigrid bijna) en voelen ons dan in staat om een borrel te pakken. We vragen een local (onder de 80 jaar) om een restauranttip en eten heerlijk in Le Pas Sage. Ja, koken doen ze echt goed hier. Een mooie avond en het is bijna donker als we de auto in stappen. Nu zijn we terug in ons appartementje en hoor, de regen tikt weer op de dakramen. Morgen nog een dag in het mooie Metz. Kom naar Metz! Allemaal!
Ciao, Bertine

Geschreven door Dove.e.roma