Hoewel de wekker op half 9 stond, zijn we al om kwart over 7 wakker omdat Escha het wel gezellig lijkt te vinden om s’ochtends tussenin nog wat te chillen. Uiteindelijk staan we om 8 uur daadwerkelijk naast ons bed en kan het grote inpakken voor de terugreis naar Lissabon beginnen. Keurig om kwart over 11 zwaait Escha voor de laatste keer naar de honden (was inmiddels een dagelijks ritueel geworden).

Na het inleveren van de auto, de bagage drop off en het passeren van de douane krijgen we te horen dat de vlucht een uur vertraagd is. Wanneer we rustig gaan zitten en de speeltjes voor Escha opzoeken om de tijd te doden, zien we het Duitse stel met baby zitten die we eerder al bij Parque Naturel da Ribeira dos Calderoes en Salto de Prego hebben gezien. Zodra ze klaar zijn met eten, komen ze bij ons zitten waardoor wij onderling de tijd kunnen volpraten en ook de kleintjes vermaken zich prima met elkaar. Dat wil zeggen, ze vinden elkaar reuze interessant totdat het Duitse jongetje met de souvenir koe van Escha wil spelen ( waar ze zelf niet naar om kijkt tot dat moment). Die moet uiteraard eerst worden afgepakt en veilig aan papa worden gegeven. Waarna Jeroen de koe weer aan het jongetje geeft en het hele spel zich van voor af aan herhaalt. Na een keer of 9 houdt Escha het echter voor gezien en kan het jongetje rustig met de koe spelen.

De Duitsers moeten dezelfde vlucht hebben en hebben aansluitend een vlucht naar Hamburg met exact 50 minuten overstaptijd. Met minimaal een uur vertraging op zak gaat dat uiteraard niet lukken en is de man vooral druk met bellen met de vliegtuigmaatschappij omdat zij het omboeken, hotelovernachting in Lissabon en compensatie voor hun rekening moeten nemen. Met 3 volwassenen en eentje tussen het telefoneren door is het vrij gemakkelijk 2 spelende kinderen in de gaten te houden en zo maken de wachttijd eigenlijk vrij relaxed vol.

Gisterochtend bij het online inchecken hebben we door een fout in het systeem gratis comfort plus stoelen kunnen selecteren dus eenmaal aan boord zitten we er prima met volop beenruimte bij! Tijden het inchecken zagen we dat ook de comfort plus stoelen werden aangeduid als zijnde “free Seats”. In het volgende scherm kwamen we uit op een betaalscherm waarop ook € 0,00 stond aangegeven. Na akkoord kwam er vervolgens een foutmelding in beeld. Desalniettemin kregen we wel gewoon de boarding passes gemaild en ook bij het afgegeven van de bagage staan op de uitgeprinte boardingpasses die we daar ontvingen ook onze geselecteerde stoelen vermeld.

Tijdens de vlucht wil Escha weer niet slapen, terwijl ze overduidelijk kapot is en daardoor chagrijnig wordt. Eenmaal 30 minuten onderweg zetten we haar omgekeerd bij Jeroen op schoot en als hij haar 5 minuten in de houdgreep tegen zich aan gedrukt heeft, is ze zo over haar toeren dat ze gaat duimen om zichzelf te troosten. De truc pakt hetzelfde uit als op de heenreis en al snel ligt ze heerlijk in diepe slaap op Jeroens buik. Wij maken de tijd vol met serie kijken op de tablet en in no time staan we alweer aan de grond in Lissabon. Van het landen wordt Escha wakker en die is na haar slaapje gelukkig gelijk weer de vrolijkheid zelve. Nadat het hele vliegtuig is uitgezwaaid, Jeroen de reddende engel is door het vergeten fototoestel van de man die voor ons zat mee te nemen en weer terug te geven en Mariska met Escha naast de chauffeur op een afgezette zitplaats moet gaan zitten, staan we al snel bij de bagageband.

Onze koffers zitten bij het eerste rijtje bagage dat op de band verschijnt en ook de buggy ligt al klaar bij de oversized bagage. Nadat we uitgebreid afscheid hebben genomen van onze oudere buurvrouw deze reis, hebben we gelukkig ook al snel een taxi te pakken waardoor de uiteindelijke aankomsttijd in het hotel niet eens zoveel later is dan we vantevoren hadden verwacht. De taxichauffeur spreekt echter geen Engels en zijn navigatie kent de straat waar we moeten zijn niet. Jeroen zit voorin, zet Google Maps aan en met handen en voeten navigerend komen we niet veel later toch bij het hotel uit.
Wanneer Jeroen 15 euro afrekent in plaats van de bijna 11 op de meter en de taxichauffeur een hand wil geven, wordt hij verrast door een stevige knuffel van de beste man terwijl hij in zijn beste Engels naar Mariska roept “He’s a really good man, he’s my friend”! Vervolgens worden we nog toeterend uitgezwaaid en checkt Jeroen stomverbaasd zijn portemonnee om na te kijken of hij wel echt € 15 heeft gegeven of misschien € 25. Het blijkt (gelukkig) echt € 15 te zijn en gaan er daarom maar vanuit dat de beste man het geld gewoon goed kan gebruiken.

Na inchecken bij het hotel worden we weer verrast door de enorme kindvriendelijkheid in Portugal. In Sao Miguel waren de voorzieningen in het appartement al geweldig en de mensen fantastisch, ook hier komen we niets tekort. Allereerst krijgen we een upgrade naar een sjieke suite met 2 slaapkamers, 2 badkamers en een keuken, want dat is veel makkelijker met een baby. Vervolgens staat er in de kamer al een babybedje klaar, een kinderstoel met een nieuw welkomst knuffeltje erin, een babybadje in één van de badkamers én een pakje melk in de koelkast. De bagage wordt boven gebracht door een medewerker van de receptie en als we die ook een kleine fooi hebben gegeven, vinden we tevens 2 gebakjes in ons halletje wannneer we terugkomen van het avondeten. We worden redelijk verwend bij onze aankomst.

Jammer is wel dat het hotel heel gehorig is. Wat 33,3% van ons reisgezelschap daarnaast ook heel jammer vindt is dat we vanuit het hotel uitzicht hebben op het Benfica stadion en trainingsveld én vanaf het hotel zelfs een directe loopbrug naar het stadion hebben wat echt op geen 3 minuten lopen ligt. Enig klein minpuntje: het is interlandweek, dus de eerste bal die hier weer rolt zal pas over 1,5 week zijn......

Geschreven door Jeroen-en-mariska.op.reis