Deze ochtend hadden we weer een ontbijt bij het hotel inbegrepen. Dit keer was het best karig. Zo was de thee bijv. al op en was er geen fruit en brood meer. Gelukkig stond er een wafelijzer! We hebben dus lekkere zelfgemaakte Amerikaanse wafels gegeten!

Na het ontbijt zijn we richting Bryce Canyon vertrokken. Een ritje van ongeveer 2,5 uur. We hadden al een bordje met "National Park Bryce Canyon" gezien, dus besloten we deze route te volgen en onze Tomtom te negeren. Wat volgde was een mooie toeristische route door een berglandschap. Goede keuze dus! Helaas bleef de tijd op de tomtom oplopen en zouden we er nu misschien wel een uur langer over doen. Op een gegeven moment stuurde de Tomtom ons dezelfde kant op. Na een half uur stuurde de tomtom ons een off road weggetje op. Dus Jeroen enthousiast; off road! Het was echter wel een erg lange off road weg en heel stoffig, toen kwamen we ook nog eens achter een vrachtwagen te rijden, waardoor we niets anders dan stof zagen. De vrachtwagen ging steeds langzamer rijden.. Heel irritant want we waren al ruim 2 uur onderweg en volgens de tomtom duurde het ook nog eens 1,5 uur... Ruim uur langer dan gepland.

Door de rit achter de vrachtwagen zagen we de tijd alleen maar oplopen. We reden verder helemaal alleen op die weg. Na ruim 20 min kwam er zo een foute hilliebillie in z'n versleten chevy achter ons rijden.. Maar er was nog steeds geen ruimte op de vrachtwagen in te halen. het begon ons ook flink te irriteren dat de vrachtwagen ons ook geen ruimte gaf.. Maar goed, terug rijden zou ook zonde zijn van de tijd. Uiteindelijk stak de vrachtwagenchauffeur zijn arm naar buiten en seinde hij dat we konden inhalen. Tenminste zo interpreteerden wij het...dus Jeroen wil er links voorbij, gooit 'ie zijn vrachtwagen er voor!! Vervolgens seint ie opnieuw dat we naar links moeten. We snapten er niks meer van. Toen stopte hij en ging Jeroen er snel voorbij. De chauffeur stapte uit en Mariska bedankte hem vriendelijk en schrok zich de trng. Het was echt zo een engerd!! Echt zo'n vrachtwagenchauffeur uit Criminal Minds...Ze krijgt er weer kippenvel van als ze er aan terugdenkt! We wilden dus snel doorrijden. Maar toen begon die creep helemaal te gillen en te schreeuwen en liep ie ons achterna. Mariska spoorde Jeroen aan om snel door te rijden, want die scheet in dr broek van angst. De vrachtwagen en de hilliebillie gingen in gesprek en wij gingen er als bange haasjes vandoor. Nog geen 100 meter verder zagen we dat er aan de weg werd gewerkt en dat wij dus niet door konden rijden. Jeroen reed al op het zand, recht achter een grote wals. We hadden wel een bord gezien met wegwerkzaamheden, maar niet dat de weg geheel was afgesloten! Heel irritant dit.

Op een heel klein ieniemienie stukje moesten we met onze gangsterauto keren, met links van ons gelijk de afgrond. Gelukkig kan Jeroen best goed overweg met auto's en konden we veilig keren. Dit betekende dat die creep ons dus gewoon wilde tegenhouden ivm de afgesloten weg! Best aardig dus.. En dat wij nu dus weer heel dat eind moesten terug rijden én weer langs de creep en de hilliebillie moesten rijden... We zijn er snel langsgescheurd, om vervolgens heel dat eind off road terug te rijden. Hierdoor hadden we weer een extra reistijd van ruim een uur! Onderweg op de off road, terug naar de normale weg, zag Mariska midden op de weg een heel groot hert staan! Jeroen keek op dat moment via z'n spiegel naar de vieze auto en verminderde dus geen vaart. Mariska waarschuwde hem, waarna Jeroen het dier ook zag en flink moest remmen. Het was super gaaf om dit mee te maken! We hebben er helaas geen foto van, want de mega bambi zette het meteen op een sprintje.

Vervolgens zetten we onze reis voort en waren we een uur later dan gepland bij ons volgende hotel. Dit bleek echt een geweldige overnachtingsplaats te zijn! We hadden een eigen houten cabin in western style. Mariska werd er helemaal blij van! Buiten een goed onderhouden tuintje met een mooi grasveldje, schommelbankjes en veel kleurrijke bloemetjes! Binnen alles van grove boomstammen en marmer en naast ons bed een lief kaartje waarin wij mooie dromen toegewenst krijgen van het personeel. top dus!

Na het inchecken zijn we doorgereden naar Bryce Canyon. In dit park hebben we met de auto een scenic view drive gereden. In het foldertje dat we bij de ingang kregen bleek er aardig wat wild te zijn. Zoals verschillende hertsoorten, zwarte beren, bergleeuwen en prairiehondjes. Die hoopten we uiteraard tegen te komen! Maar aangezien wij er overdag waren en niet gingen hiken, was die kans heel erg klein. Toen we door het park reden, schoot er ineens een groot hert de weg over. Gelukkig kon Jeroen een noodrem maken, want dat arme beestje stak nog geen meter van ons over. We hebben toen de auto even aan de kant gezet om bij te komen van de schrik. Bryce Canyon was erg mooi. Weer een heel ander landschap dan de andere nationale parken. Wat wij vooral erg leuk vonden, naast de mooie uitkijkpunten, waren de vele dieren die wij hier in het wild hebben gespot. We hebben wel 4 verschillende soorten herten gezien, mooie vogels en grote raven. Ook hebben we de prairiehondjes gezien, heel leuk! De beren en leeuwen hebben we helaas niet gespot.

Geschreven door Jeroen-en-mariska.op.reis