Het matras bleek inderdaad zo slecht als we gisteravond al dachten. Helaas was dat nog iets waar we afgelopen nacht het minst last van hebben gehad. Een bar dichtbij ons guesthouse had namelijk een feestje tot half 8 vanmorgen! Op zich kan dat zou je zeggen, maar in Lonely Beach betekent een feestje dat je al je geluidsboxen vol aanzet, ook al zitten er slechts 3 binnen. Door het kabaal de hele nacht en het slechte matras is Maris al om 7 uur van ellende uit bed gegaan en hebben we allebei sowieso maar steeds korte stukjes "geslapen". We hebben nu 2 opeenvolgende nachten niet of nauwelijks geslapen, beide keren op een matras dat niet eens die naam mag hebben en zijn er dus helemaal klaar mee.

We besluiten de spullen weer te pakken en te verhuizen naar de noordkant van het eiland, White Sands Beach. Dit is het drukste en prijzigste gedeelte van Koh Chang omdat hier veel resorts zitten en dit plaatsje vaak in de standaard tourpaketten voorkomt. Een taxirit van een half uur verder staan we in White Sands Beach en moeten we op zoek naar een slaapplek voor vannacht. Dat blijkt nog niet mee te vallen en een half uur verder blijken alle kamers te duur of wederom voorzien van een betonnen matras. We slepen bijna 40 minuten in de bloedhete zon met de reistassen en hebben het helemaal gehad als we aankomen bij een zijstraatje met 3 guesthouses. We gaan tussen deze 3 kiezen op basis van het zachtste (lees: minst achterlijk harde) matras. Het eerste guesthouse is met 12 euro per nacht het goedkoopst, maar heeft een matras zo hard als we eergisteren hadden. Bij guesthouse 2 kunnen we niemand vinden en zijn we dus snel klaar. Guesthouse 3 is 19 euro en heeft een kleine bungalow met een doorgelegen matras. We kiezen weer voor het doorgelegen, maar zachtere, matras en zijn blij als we eindelijk onze bagage kunnen droppen en naar het strand kunnen gaan. Eindelijk op het strand wacht ons een verrassing: het strand hier is een stuk breder dan bij Lonely Beach en 3x zo lang. Dit resulteert erin dat het hier veel rustiger is en we in een straal van 50 meter niemand om ons heen hebben. Kom daar op Scheveningen maar eens om!

Als we gaan zwemmen heeft Mariska ineens een raar uitziende blauwe spin op haar schouder en ligt ze binnen no time op weer haar handdoek. Jeroen besluit er ook maar uit te komen zodat we even kunnen lunchen. Als we terugkomen bij onze handdoeken is de lucht erg betrokken en is de zon verdwenen achter donkere wolken. We gokken erop dat het wel weer opentrekt en blijven eigenwijs liggen. Als het na een kwartiertje begint te onweren en te regenen nemen we ons verlies en na 2 uurtjes zonnen valt onze laatste dag op een tropisch eiland toch redelijk in het water. Tot op heden is onze terugkeer naar Koh Chang nog niet bepaald een succesverhaal gebleken. Terwijl we op bed wat op internet surfen breekt buiten de hel los en moeten we 3 uurtjes wachten voordat we weer naar buiten kunnen. Eenmaal buiten blijkt White Sands Beach qua kraampjes en winkeltjes een stuk leuker dan Lonely Beach en eten we bij allerlei streetfood kraampjes. Op de weg terug nemen we een massage, waarbij vooral Mariska goed platgedrukt en uit elkaar getrokken wordt. Na de massage lopen we langs een kapsalon waar we even twijfelen omdat Jeroen zijn haar inmiddels veel te lang is geworden. We zijn al doorgelopen als Jeroen toch terugloopt om te vragen hoe duur het is. Voor 6 euro kun je je geen buil vallen en even later zit Jeroen in de kapperstoel. Het mondkapje gaat op, de stoel in de laagste stand en op haar tenen begint de kapster aan haar taak. Uiterst secuur (en daardoor erg langzaam) wordt het haar beetje bij beetje bijgeknipt en wordt er af en toe naar een foto gekeken in de etalage om het model af te kijken. Een flinke poos later is het wonderbaarlijk genoeg nog best goed gelukt en wordt het nekhaar weggeschoren. Het vrouwtje schrikt zich te pletter als ze een klein sneetje veroorzaakt achter het oor en gelijk wordt de betadine aangerukt. Het sneetje doet geen pijn en bloedt ook verder niet, maar de schrik zit er bij de kapster in ieder geval goed in. Na 15x sorry gehoord te hebben nemen we afscheid en kan Jeroen er qua kapsel weer even tegenaan.

Terug bij ons guesthouse blijkt onze bungalow net zo te stinken als onze eerdere bungalow aan de zee in Lonely Beach. We zijn het er direct over eens dat we in Bangkok meer geld gaan uitgeven voor nog even 3 nachten een goed hotel. Rondreizen in Thailand kan prima met guesthouses voor zo'n 18 euro per nacht, maar na 4 weken zijn wij wel een beetje klaar met de soms rare geurtjes en vooral de verschikkelijke (harde) matrassen. Nadat we een hotel geboekt hebben met reviewcijfer 8,5, waarbij er verschillende opmerkingen stonden over de lekkere bedden, gaan we slapen. De wekker staat weer eens op half 9, we hebben morgen immers weer een lange reis terug naar Bangkok in de planning staan.

Geschreven door Jeroen-en-mariska.op.reis