We kunnen vandaag allebei vrij makkelijk uit bed komen omdat we zin hebben in de activiteit van vanmorgen. Enige punt van twijfel is of het niet te kinderachtig zal zijn. We worden bij ons guesthouse opgepikt door dezelfde man als bij wie we gisteren geboekt hebben en nadat we ook Marcel en Saskia hebben opgepikt blijkt dat zij een stuk slechter geslapen hebben dan wij. Ze hebben bij Little Eden onze oude bungalow gekregen en waar zij in hun eerdere bungalow geen last hadden van het harde matras is deze inderdaad 10x zo erg. En wij twijfelden eerder deze week nog wel aan onszelf toen zij zeiden nergens last van te hebben (zie reisverslag 21-11-2014)!! Helaas voor hun zit Little Eden helemaal volgeboekt en kunnen ze dus geen andere bungalow krijgen. Ze hebben daarom uitgecheckt en moeten dus vanmiddag nog op zoek naar een andere overnachtingsplek.

Als we aankomen bij Tree Top Adventure moeten we nog wachten op 4 andere mensen en dan kunnen we beginnen. Deze laten gelukkig niet erg lang op zich wachten en dus krijgen we even later onze veiligheidsriemen om en worden de handschoentjes en helmen uitgereikt. We hebben de action camera meegenomen, dus Jeroen bindt deze vast op zijn helm. Nu maar hopen dat het lukt leuke filmpjes te maken! We beginnen met een korte uitleg en een klein oefenbaantje. Marcel en Saskia gaan voorop, dan wij en vervolgens 2 jonge Russische meiden en daarachter een wat forser Russisch stel. Het oefenbaantje wordt door iedereen zonder veel problemen afgelegd en we kunnen dus gelijk door met het echte werk. Bij de eerste echte hindernis glijdt Mariska van een boomstronk die over een metalen kabel is geschoven en dus rond kan draaien. Haar scheenbeen ligt gelijk open met daaromheen 3 grote blauwe zwellingen. Dat begint lekker! Gelukkig kan ze wel verder en komen we er snel achter dat er weinig kinderachtigs aan deze baan is. Bij ons allemaal loopt het zweet langs ieder denkbaar lichaamsdeel en we zijn pas net 10 minuten bezig!! Hoewel het parcours en de omstandigheden dus vrij zwaar zijn, is het erg leuk om te doen en bovendien hebben we onderweg vele mooie uitzichten over de baai en het eiland.

Na een uurtje klimmen en klauteren hebben we het eerste gedeelte afgelegd en komen we uit bij het verzameldek. Daar drinken we wat water, eten wat fruit en maken ons op voor het tweede gedeelte. We besluiten nu als laatste 4 te gaan omdat de 2 Russische meiden in de jeugd altijd fanatiek hebben geklimd en dus steeds als een speer bij Jeroen in zijn nek zitten. Met zijn drieën tegelijk op 1 hindernis is nog een stukje zwaarder, dus we kunnen ze beter laten gaan. Helaas voor Jeroen blijkt er een nog veel groter nadeel te kleven aan als laatste gaan, maar dat weten we op dat moment nog niet. Als we aankomen bij de eerste oefening, moeten we eerst zo'n 25 meter omhoog klimmen, daarna over een lange touwbrug lopen om vervolgens via de langste zipline naar het volgende station te tokkelen. Omdat deze onderdelen slechts door 1 persoon tegelijk gedaan moeten worden staan Jeroen 10 minuten beneden te wachten midden in de jungle, omgeven door grote muggen. Hij probeert nog enigszins in beweging te blijven, maar zodra hij stilstaat vliegt alles er gelijk weer op af. Uiteindelijk mag ook hij starten, maar 4 stations later moet er wederom gewacht worden en wat volgt is een herhaling van iets eerder. De 2e helft van het parcours bestaat vooral uit slinger en zipline onderdelen, waardoor we hier iets sneller mee klaar zijn en 2 uur na de start hebben we het hele parcours afgelegd zonder dat er iemand echt ergens van is afgevallen. Enige "gewonden" zijn......Mariska met haar gehavende scheenbeen (uitgerekend hetzelfde been als waar het dubbel gezegende enkelbandje omheen zit, dus wie weet wat er was gebeurd zónder het enkelbandje.....) en Jeroen met benen die zo lekgestoken zijn dat er af en toe tussen de muggenbulten door nog een beetje normale huid te ontdekken valt.

Zeiknat van het zweet worden we afgezet in Lonely Beach en snellen we naar ons huisje om lekker te douchen, terwijl Marcel en Saskia eerst op zoek gaan naar een nieuwe plek om te overnachten. Een uurtje later staan ze alweer gedouched en wel voor de deur en hebben zij een kamer geregeld in het hostel dat direct achter ons ligt. De filmpjes van action cam zijn net overgezet naar de tablet en zijn eigenlijk best goed gelukt! Na het bekijken gaan we weer naar het strand waar we dit keer eerst starten met een uitbebreide lunch om energie te tanken na vanmorgen. Mariska en Saskia tanken daarna vooral bij op hun handdoeken, terwijl Jeroen en Marcel het voetballen alweer snel voor gezien houden en de rest van de middag in zee doorbrengen. Tegen de tijd dat de mannen helemaal verrimpeld uit zee komen en zijn opgedroogd is het alweer tijd om te gaan. Onderweg stoppen we nog snel voor een ijsje en spreken af dat we 2 uurtjes later weer meeten in hun hostel.

Wij zoeken in de tussentijd uit naar welk eiland we heen willen. Na de tegenvallende ervaring van Marcel en Saskia zijn wij gaan twijfelen tussen Koh Kood en Koh Mak. Koh Mak is kleiner, dichterbij en goedkoper. Hoewel, echt goedkoper is het niet, maar je krijgt voor hetzelfde geld als een middelmatig resort op Koh Kood op Koh Mak een luxe resort met super beoordelingen. We laten s'avonds wat foto's zien aan de anderen en zij geven direct aan dat zij op basis hiervan voor Koh Mak zouden kiezen. Volgzaam als we zijn weten wij genoeg en gaan we naar Koh Mak over 2 dagen! Terwijl we net het eten en drinken hebben besteld, barst buiten ineens een tropische bui los en veranderd de weg voor het restaurant meer in een soort snelstromende rivier dan een normale asfaltweg. Omdat het nog steeds losgaat als we klaar zijn met eten gaan de jongens nog maar even poolen om de tijd te doden.

Nadat Jeroen met 4-0 is afgedroogd is het buiten opgeklaard en gaan we op naar de Himmel bar, waarvan we op het strand flyers hadden gekregen om tussen 10 en 11 uur vanavond gratis een emmer wodka mix of een mojito te halen. Nederlanders als we zijn doet het woord "gratis" zijn werk en 5 minuten later staan we in een half lege bar met emmertjes wodka en mojito's in de hand naar een groot scherm te kijken waarop de Thaise Voetbal International wordt uitgezonden. De inspanningen van vandaag hebben hun tol geëist en als de jongens ook nog een biertje op hebben is het de hoogste tijd om naar bed te gaan. Terwijl wij al bijna slapen krijgt Jeroen een appje van Marcel dat zij bijna uit hun bed stuiteren van de muziekoverlast van alle barretjes in het straatje achter ons. Wij horen alleen een beetje herrie ergens ver weg op de achtergrond en verder alleen de zee. Toch geen slechte keuze om lekker aan de zeekant een huisje te nemen!!!

Geschreven door Jeroen-en-mariska.op.reis