Wekkertje gaat zoals gepland om half 9, waarna we eerst ontbijten. Daarna laten we de jaccuzi vollopen met nieuw water omdat er nu wel erg veel dode beestjes in rond drijven. Na 2 uurtjes genieten is het helaas echt de hoogste tijd de sleutels van de villa weer terug te brengen en onze toilettassen weer in onze normale bungalow neer te zetten. Nog steeds erg comfortabel en luxe, maar toch nét iets minder....We huren opnieuw een scooter, ditmaal om Koh Mak verder te verkennen.

In tegenstelling tot eerder deze week op Koh Chang is deze scooter vrij oud en zelfs een beetje gammel. De buddyseat gaat niet dicht, de spiegels hangen er 2 seconden na verstellen alweer verloren bij, na loslaten van de gashendel blijft het gas openstaan en er zijn geen helmen. De buddyseat gebruiken we niet, dus dat is niet erg. Er is nagenoeg geen verkeer, spiegels hebben we dus niet nodig, de haperende gashendel kan worden uitgelegd als cruise control en in Nederland mag je ook 25 km/uur zonder helm. Kortom: prima scootertje, niets mis mee, we kunnen op pad! We krijgen van Knotje een kaartje mee van Koh Mak en een uitleg wat mooie stranden zijn.

We starten in westelijke richting en na 10 minuten rijden komen we langs de "energiecentrale" van Koh Mak. Deze bestaat uit 5 oude vrachtwagens met enorme aggregaten achterop die met een soort dikke startkabels met elkaar en gammele electriciteitsmasten zijn verbonden. Het geheel maakt een enorm kabaal en het is voor ons nu ook wel duidelijk waarom er niemand van het personeel raar opkeek toen gisteravond de stroom uitviel....Na een poosje flinke kuilen ontwijken in het slechte wegdek komen we aan bij een privé strandje van een resort. Het strand en het water zien er perfect uit en er ligt slechts 1 gezin. Als wij onze spullen ook op 2 van de resortbedden neerleggen is er niemand van het personeel dat opkijkt, dus we duiken lekker de zee in. Het water is hier nog helderder dan in Koh Chang en na een kwartiertje zwemmen drogen we op om naar het volgende strandje te gaan. Onderweg lunchen we wat en beslissen we dat we, ondanks dat we het gigantisch naar ons zin hebben, morgen teruggaan naar Koh Chang om daar weer goedkoper te gaan zitten.

We gaan daarom daarna gelijk terug naar het resort om nog even een middagje lekker te genieten van het uitzicht en het zwembad. Zo gezegd zo gedaan en als de zon eenmaal weer weg is aan onze kant van het eiland, pakken we de scooter weer om aan de westkant naar de zonsondergang te kunnen kijken. We komen net op tijd aan en na een stukje lopen spotten we een grote hangmat waar we samen inpassen en vanuit de hangmat zien we de zon in snel tempo ondergaan. We blijken in de hangmat midden in het Seavana resort te liggen, wat voor ons de eerste optie was in Koh Mak. De bungalows zien er van buiten erg mooi, modern en design uit. Ook de plek is erg goed, midden op het mooiste strand van Koh Mak. Maar we weten allebei niet hoe snel we moeten zeggen hoe blij we zijn dat we voor Plubpla hebben gekozen! Oké, je kan er niet in de zee zwemmen, de bungalows hebben misschien minder design en zijn niet voorzien van een slim weggewerkte extra brede hangmat, maar de extreme service, perfecte uitzicht, ultieme rust en luxe is hier bij lange na niet aanwezig. Leuk extraatje is ook nog dat deze bungalows 1,5 keer duurder zijn dan onze normale bungalow bij Plubpla. Met een heerlijk gevoel nemen we nog een cocktail bij de bar en gaan we op zoek naar een leuk restaurantje.

We hebben er vanmiddag onderweg een paar gezien, weten de weg nog en dus staan we na 10 minuutjes al voor de deur. Als we willen bestellen moeten we ons best doen niet in lachen uit te barsten als onze ober geen idee heeft wat we zeggen of willen bestellen en alles eerst herhaalt in het Engels, dan op de kaart erbij zoekt wat dat in het Thais is en vervolgens nogmaals in het Engels herhaalt. Dit gaat zo bij elk klein dingetje en na enkele onnozel uitziende minuten is onze order eindelijk genoteerd. Dan vraagt hij of we het goed vinden als hij alles nog een keer herhaalt, nou vooruit dan maar. Als we aan het einde van het onzeker voorgelezen lijstje zeggen dat het klopt haalt hij zichtbaar opgelucht en trots diep adem en loopt richting keuken. Ineens bedenken we ons dat hij waarschijnlijk gewoon Engels aan het leren is en verandert het hele tafereel van lachwekkend naar best aandoenlijk.

Als hij terugkomt uit de keuken en met een zacht stemmetje vertelt dat het garlic bread (ons voorgerecht) op is wordt het alleen maar aandoenlijker. Het hoogtepunt komt echter als Jeroen moet doorgeven wat voor vis hij wil hebben en kan kiezen uit makreel, barracuda of white snapper. De keuze valt op barracuda en onze vriend loopt weer de keuken in. Minuutje later is hij er weer, nog iets meer gespannen dan zojuist. "Uhhhhh, sorry, excuse me: I, I, I asked you to choose a fish and you said Barracuda, but Barracuda is out also". Het zachte fluisterstemmetje en zijn zielige gezicht doet de rest en Jeroen zegt: kies maar wat anders wat je wel hebt, maakt mij niet uit. "uhhhhh, maybe you go with me to look what kind fish we have"? Ajoh, doe maar makreel ofzo probeert Jeroen nog, maar na nog een "uuuhhhhhh, would you look with me"? besluit Jeroen het niet moeilijker te maken en gaat mee naar de keuken om een lekker visje uit te zoeken. De goedbedoelde uitleg komt niet over, maar als 2 koks een vis aanwijzen en daarna hun duim omhoog doen en vriendelijk glimlachend knikken is de keuze snel gemaakt en wachten we rustig af wat er komen gaat. De vis smaakt, net als de kipschnitzels van Mariska, prima en dat ruiken ook de plaatselijke katten.

Binnen no time zijn we omsingeld door 3 katjes die uiteindelijk niet veel meer doen dan naast ons op het bankje zitten en hopen dat er wat valt, maar een komisch gezicht is het wel. Na de heerlijke maaltijd geven we onze nieuwe vriend een leuke fooi en gaan we terug naar ons heerlijke bed voor helaas de laatste nacht op Koh Mak. Wekker gaat wederom op half 9 zodat we nog even lekker kunnen zonnen bij het zwembad voordat we half 1 weg moeten voor de speedboat naar Koh Chang.

Geschreven door Jeroen-en-mariska.op.reis