Na wederom een nacht vol korte onderbrekingen zijn we net voor de wekker wakker. We richten eerst de koffers en auto wat handiger in en ontbijten vervolgens in een typische Amerikaanse 50's diner. De serveersters zijn zelfs helemaal uitgedost in typische kledij en lijken zo uit de jaren 50 te zijn weggelopen, wat de sfeer erg leuk maakt.

De nodige calorieën later vertrekken we naar Kolob Canyons. Onderweg worden we verrast door fantastisch mooie natuur om ons heen en de 1 uur durende rit is dan ook zo voorbij. Bij het Visitor Center kopen we direct een annual pass, waarmee we ook direct toegang hebben tot alle overige Nationale Parken waar we nog komen. Na uitleg van de ranger over de scenic drive en mogelijke hikes gaan we snel op pad. Al na 2 bochten is de natuur adembenemend mooi en nemen we onderweg alle tijd om bij elke mogelijkheid te stoppen, te genieten en wat foto's te schieten.

Na een goed uur komen we bij het einde van de scenic drive en tevens startpunt van de Timber Creek Overlook Trail. Dit is een korte trail van totaal 1 mijl lang en is van gemiddeld niveau. Omdat het hier "slechts" 28 graden is, kunnen we hier gemakkelijk lopen en na een snelle wisseling van schoenen kunnen we op pad. Gedurende de trail hebben prachtige uitzichten en eenmaal aan het einde gekomen worden we beloond met een fantastisch vergezicht over de ondergelegen vallei. Na hier een klein half uurtje gezeten en genoten te hebben wandelen we rustig terug naar de auto. We hebben nog een rit van ruim 4 uur voor de boeg en omdat het inmiddels al 2 uur geweest is, besluiten we geen andere trails meer te lopen maar gewoon richting onze overnachtingsplaats net boven Salt Lake City te rijden.

Op de weg terug naar de uitgang van het park maakt Mariska haar eerste Mijlen in de Dodge, maar laat ze het rijden op de Interstate liever nog even voor wat het is. Na een snelle bestuurderswissel maken we vervolgens al snel vaart richting het noorden. Na een goede 1,5 uur begint de Dodge te piepen dat hij dorst heeft en zijn we genoodzaakt even tijd vrij te maken voor een snelle pitstop. Een Max Verstappen tijd halen we helaas niet, maar desalniettemin volgen we een paar minuten later gewoon alweer de borden richting Salt Lake City.

Onderweg komen we diverse showtrucks tegen, compleet met special paint, oogverblindend chroom en sleepers zo groot als campers tegen. Helaas voor Jeroen alleen tijdens het rijden, waardoor we niet de mogelijkheid hebben om foto's te maken. Gelukkig hebben we nog eventjes de tijd, dus wie weet heeft Jeroen later deze vakantie meer geluk.....Het is inmiddels 18.45 uur als we de parkeerplaats van het hotel op rijden en we frissen ons daarom snel op, terwijl we op internet naar een restaurant zoeken. Op aanraden van de receptioniste belanden we uiteindelijk een dorpje verderop bij een leuke tent. We zijn ons de hele dag aan het verheugen geweest op een broodje hamburger en worden bepaald niet teleurgesteld. We krijgen een grote portie met goede boerenpatat en een heerlijke Angus Beef burger. Jeroen krijgt met moeite zijn bord leeg en zelfs Mariska komt een heel eind, dat zegt dus eigenlijk al genoeg....

We rekenen hierna zo snel mogelijk af, zodat we om 9 uur alweer in het hotel zijn. De afgelopen nachten hebben we allebei toch vrij slecht geslapen en hopen daarom vannacht eindelijk wat uren achter elkaar door te maken. Zou geen overbodige luxe zijn ook, morgen staat er immers weer een autorit van ruim 6 uur op het programma. Voor we daadwerkelijk gaan slapen checken we nog even het weer voor de komende dagen en dat is wel een domper. De komende 4 dagen wordt er namelijk 92% kans op regen, 67% kans op onweer en op dinsdag zelfs 74% kans op sneeuw voorspeld in Grand Teton en Yellowstone!!! We balen hier toch wel enorm van, vooral omdat deze reis juist om Yellowstone en Grand Teton draait en we hier alles op hebben afgestemd. Maargoed, we kunnen nu niets anders doen dan afwachten en hopen dan maar op het beste.

Geschreven door Jeroen-en-mariska.op.reis