Als om half 7 de wekker gaat is het zover, we gaan eindelijk een dag doorbrengen tussen de olifanten!! We worden bij het hotel opgehaald door een minivan en met 9 andere toeristen krijgen we tijdens de rit van zo'n 5 kwartier verschillende instructiefilmpjes te zien. Deze gaan over wat we vandaag wel en wat we vooral NIET moeten doen met en rond de olifanten.

Het park is een opvangreservaat voor gewonde, verstoten en mishandelde olifanten en van de 47 olifanten die in het reservaat leven zijn er 10 aan één of zelfs beide ogen blind door mishandeling. Dit betekent extra oppassen, want deze (je raad het nooit....) kunnen je dus niet zien en je per ongeluk raken met hun slurf of zelfs omver lopen. De aankomst in het park is al geweldig. Het reservaat, dat zelfs een stromende rivier en een stuk jungle bevat, reikt verder dan wij kunnen zien en overal lopen losse of kuddes olifanten vrolijk rond te banjeren. Gelukkig blijken de verhalen over meehelpen met auto's uitladen en voedsel bereiden wat aangedikt en wordt dat allemaal keurig verzorgd door de 70 echte vrijwilligers. Wij zijn hier vandaag alleen voor de leuke klusjes als eten voeren en wassen! Zonder dat we het op dat moment doorhebben zit de opbouw van de dag erg goed in elkaar. Zo voeren we de beesten eerst vanaf een voederplatform en kunnen we rustig wennen zo dichtbij deze giganten te zijn.

De olifant die wij mogen voeren heet Lucky en is compleet blind aan beide ogen door mishandeling. Helaas komen blinde en zwaar mishandelde olifanten erg veel voor in Thailand. Er zijn in Thailand alleen regels voor wilde olifanten, olifanten die privé bezit zijn vallen onder de categorie "vee" waardoor de eigenaar hier zo'n beetje alles mee mag en kan doen wat hij/zij maar wil. Daar komt bij dat het temmen van olifanten gebeurt volgens een diepgewortelde traditie waarbij de olifant op zijn 4e wordt gescheiden van zijn moeder en vervolgens in een kleine bamboe kooi wordt vastgebonden. De olifant wordt hier 5 tot 8 dagen in vastgehouden terwijl het ondertussen commando's moet opvolgen. Wanneer het commando niet wordt opgevolgd (olifant is voor het eerst in 4 jaar gescheiden van zijn moeder, zit ook nog eens vastgebonden en opgesloten en dus compleet in paniek) wordt de olifant toegetakeld met zogenaamde bullhooks (soort pikhouwelen). In het begin zijn alleen de poten een doelwit, hoe meer en langer de olifant zich blijft verzetten hoe gruwelijker de mishandelingen. De bedoeling is het dier zo snel mogelijk fysiek en mentaal te breken dat deze zich overgeeft en mak alle commando's uitvoert. Als het inhakken op de poten niet werkt, wordt het lijf doelwit, werkt dat niet dan gaan de bullhooks in het meest gevoelige gedeelte van de olifant: de oren.

De meeste olifanten zijn door dit bizarre ritueel na maximaal 8 dagen wel gezwicht en zijn klaar voor commerciële doeleinden. Enkele diehard olifanten die zich nog steeds verzetten zijn eigenlijk nutteloos, terwijl ze voor hele families geld moeten binnenhalen in de (illegale) houtkap of toeristenbranche. Een laatste strohalm voor de olifantentemmers in deze situatie is het uitsteken van 1 oog. Door het goede gehoor en de goede reuk van een olifant en het feit dat een olifant zowel in de houtkap als bij toeristenritjes wordt bereden door een mahout (olifantenbegeleider), kan een halve of geheel blinde olifant op zich nog redelijk uit de voeten en dus werken en geld verdienen. Mocht dit in het uiterste geval nog steeds niet werken wordt ook oog nummer 2 om zeep geholpen en op dat moment is zo'n beetje elke olifant wel om. Zodra ze blind zijn moeten ze natuurlijk bijna wel commando's opvolgen van hun mahout om überhaupt te kunnen eten. Daarnaast zijn er ook olifanten die in het temmingsproces wel "op tijd" overstag zijn gegaan maar op enig moment in hun "carrière" alsnog doordraaien en plotseling op hol slaan of de mahout aanvallen. Ook hierbij is het blindsteken een beproefde verdedingstactiek. In het park zijn zoals gezegd 10 van de 47 olifanten gedeeltelijk of zelfs geheel blind, wat wel aangeeft dat dit toch wel vrij vaak voorkomt......

Tot zover het serieuze gedeelte en onze oproep liever iets meer te betalen voor een gerenommeerd en goed aangeschreven olifantenkamp dan een standaard georganiseerde tour vanuit een touroperator;-). Voor deze serieuze en wat langdradige uitleg, waren we gebleven bij het voeren van Lucky. Omdat ze dus blind is (had ik dat al verteld...?) verloopt het voeren iets anders dan bij een "normale" olifant, wat het nog net iets meer bijzonder maakt. Na het roepen van haar naam zoekt ze met haar slurf de opening tussen het hek van het platform en met je rechterhand leid je de slurf naar het fruit in je linkerhand. Al met al een hele gave ervaring! Na het voeren gaan we onder begeleiding van onze gids "Nan" een uurtje rondlopen in het reservaat waarbij we eerst een kudde van een klein afstandje zullen bekijken. Deze kudde heeft een kleintje van 2 jaar waardoor het voor ons als vreemden te gevaarlijk is dichterbij dan een meter of 10 te komen. We krijgen van tevoren dan ook de waarschuwing mee dat als het kleintje naar ons komt toegelopen, we direct op snelle wandelpas weg moeten lopen. Als we bij de kudde aankomen gaat deze direct om het kleintje heen staan en onttrekt hem uit zicht. Fascinerend te zien hoe sociaal en beschermend deze beesten zijn. Helemaal als je bedenkt dat hier niet om een familie olifanten gaat, maar allemaal losse opgevangen olifanten die samen een natuurlijke kudde hebben gevormd.

Pas echt bijzonder wordt het wanneer Nan (de gids) vertelt waarom er een olifant op 3 meter van de kudde alleen staat te eten. Dit blijkt ook een blinde olifant te zijn en de rest van de kudde laat hem alleen eten zodat hij weet dat alle fruit om hem heen voor hem is en niet voor een ander. Zo kan hij op zijn gemak zijn eigen fruit opeten en komt dus niets tekort. Na het eten zal de olifant weer bij de kudde worden getrokken, maar tot die tijd kijkt er geen andere olifant naar de blinde of zijn fruit om.....Hoe bizar??? Als we enige tijd hebben staan kijken is het voor de kudde duidelijk dat we geen gevaar vormen en komt het kleintje tevoorschijn. Deze heeft nog schijt aan de erecode van de rest en rent meteen naar de bananen van de blinde olifant. Onmiddelijk duwt de mahout van de kudde het kleintje tegen zijn kop terug, waarbij het kleintje blijft terugduwen, een erg leuk en grappig gezicht!

Na een tijdje geeft de kleine het op en eet dan toch zijn eigen fruit maar op. We lopen terug naar het platform als we voorbij een olifant lopen die lekker in de schaduw staat. Deze olifant is gewend aan mensen en omdat deze gevoerd wordt door de mahout kunnen we deze rustig aaien en er mee op de foto. Voor het voerplatform staan nog 2 olifanten, waarvan weer 1 blinde. De blinde olifant blijkt de favoriet van Nan en ook deze 2 mogen we aaien en mee op de foto. Ook hier weer iets opmerkelijks: Als je een blinde olifant ineens aanraakt kan deze uiteraard schrikken en haar kop omdraaien waardoor je een klap van de slurf kan krijgen. Echter, wanneer je naar deze olifant toeloopt en haar naam zegt blijft ze stil staan zodat je haar kan aaien. We kunnen haar zelfs over de slurf aaien, iets wat een olifant normaal niet toelaat als deze staat te eten!! Na dit avontuur hebben we even een korte pauze voordat we gaan lunchen, een film bekijken ennnnn......de olifanten gaan wassen!!!! We lopen wat rond op het platform en de uitkijkposten en genieten van het hele reservaat. Het complete plaatje klopt hier gewoon helemaal. Naast olifanten worden ook katten, honden en buffels hier opgevangen. Alle beesten lopen kriskras door elkaar heen en zie je ergens een olifant lopen, loopt er al snel een hond of 3 vrolijk achteraan. Daarnaast is de natuur in en rond het reservaat zo vreselijk mooi dat je echt het idee hebt de beesten in het semi-wild te bekijken.

Overal waar je kijkt zie 1 of meerdere olifanten, met hun mahout er altijd vlak in de buurt, vrolijk rondbanjeren over het terrein. De olifanten zijn vrij om te gaan en staan waar ze willen in het hele reservaat, maar iedere kudde of losse olifant heeft dus wel een vaste mahout om alles in goede banen te leiden. Omdat hier allemaal afzonderlijk opgevangen olifanten zijn, is er ook weleens sprake van rivaliteit tussen verschillende olifanten of kuddes. Daarbij zijn ook de mahouts die hier werken eigenlijk in opleiding. De meesten zijn opgegroeid met het eerder beschreven temmings ritueel en hebben dus geleerd slecht gedrag te bestraffen. De opvatting hier is juist dat je goed gedrag moet belonen en in plaats van bullhooks of bamboestokken mogen ze hier alleen hun stem en fruit gebruiken om het vertrouwen van de olifant te winnen. Dit lijkt erg goed te werken, want een mahout hoeft maar te brommen of de naam van een olifant te roepen en deze reageert direct. Samen met 2 andere parken zijn ze nu bezig een echte opleding voor mahouts op te zetten waarbij dit ook de insteek is. Hoewel het moeilijk zal zijn diepgewortelde tradities te doorbreken is het te hopen dat deze opleiding succes zal hebben en de leefomstandigheden van "tamme" olifanten sterk zal verbeteren!

Na een vegetarische lunch is het tijd voor het hoogtepunt van de dag: de dagelijkse wasbeurt van de olifanten. De mahout dirigeert een olifant de rivier in en wij mogen met emmertjes het water over de olifant heengooien. De olifant geniet er zichtbaar van en staat met zijn bek open doodstil te wachten op alle emmers water die over hem heen worden gegooid. Na de nodige foto's is de olifant schoon genoeg en loopt deze direct naar een hoop zand en modder, waarmee hij zich met zijn slurf weer lekker mee onderspuit als een soort anti-zonnebrand. Een klein Engels jochie die ook bij ons in de groep zit snapt er maar niets van. "Why would you get in the mud, just after you had a shower?", tsjah rare jongens die olifanten. Wel erg leuk om te zien is wanneer de modder en het zand is aangebracht de olifanten direct allemaal een betonnen buis opzoeken en lekker ongegeneerd er tegenaan gaan staan schuren in de meest rare posities. Hierna hebben we nog 1 afsluitend wandelrondje waarbij we een andere kudde gaan bekijken met een kleintje van 2 jaar. Deze kudde is wat makkelijker en hier mogen we wel dichtbij komen.

Enige waar we op moeten letten is het babyjong niet te omsingelen of in paniek te laten raken, anders zal de kudde hem beschermen. Gelukkig is het jonkie veel te druk met rondrennen achter de mahouts aan die eten hebben. De sfeer is daarom geen moment dreigend en de kudde vindt het allemaal prima dat het kleintje een gewild foto object is. Hierna lopen we naar de modderpoel om daar te kijken hoe een kudde geniet van hun modderbad. Vlakbij ons hebben er 5 een modderbad, achter ons staan op 5 meter 4 olifanten te grazen en zo'n 15 meter daarachter steekt een kudde van 6 (inclusief nog een kleintje) de rivier over. Wat een prachtige belevenis, met recht een once in a lifetime gebeurtenis te noemen!!! Helaas zit onze dag hier er bijna op en lopen we terug naar het voederplatform. We lopen naast een olifant terug en omdat de groep niet zo snel loopt, lopen we al snel echt helemaal samen met op 2 meter een olifant en de mahout er een stukje achter door dit prachtige jungle landschap. Hoe onwerkelijk wil je het hebben?!? Na nog een voederbeurt vanaf het platform zit de dag er nu echt op en worden we door de minivan voor het hotel weer afgezet.

We zijn allebei diep onder indruk van deze dag, dat nu al het hoogtepunt van deze vakantie moet zijn! Omdat ook Marcel en Saskia vandaag zijn teruggekomen van hun 2 daagse jungletocht en dit keer wél het juiste hotel hebben geboekt, hebben we afgesproken met zijn zessen te eten vanavond. We kiezen een internationaal restaurant, zodat iedereen heerlijk aan de zalm, biefstuk, cordon bleu of gebraden kippetje zit. Als de rekening komt is het even slikken, je went nu eenmaal snel aan de Thaise prijzen van rijst met een beetje vis of vlees.....Maar ach, het was in ieder geval gezellig! Na het eten gaan Saskia en Marcel naar de Saturday market en willen wij nog even een massage regelen. Soniek en Edwin hebben dit nog nooit gedaan, maar zijn wel benieuwd. Nadat we ze gisteren al mee hebben genomen op hun eerste eettocht langs alle streetfood kraampjes, nemen we ze nu mee voor hun eerste massage. We zouden hier eigenlijk gewoon reisleiders moeten worden.

We kiezen allevier voor een voetmassage van 30 minuten en een nek, schouders en rugmassage van 30 minuten. We beginnen met de voetmassage waarbij Jeroen geluk heeft, hij krijgt een oud mannetje van in de 70 die het erg goed en lekker kan. Net op het moment dat iedereen heeft uitgesproken jaloers te zijn is het tijd voor de nek en schouders. Er komt bij Jeroen al na enkele minuten niets anders meer uit dan gegrom en gepuf en de jaloezie is ineens bij iedereen verdwenen. Blijkbaar is die ouwe toch nog vrij sterk!! Nadat Jeroen de minuten heeft afgeteld en iedereen weer lekker soepel is, krijgt Jeroen nog een heel afscheid van de oude man na het geven van een flinke fooi en keren we allevier terug naar het hotel. We gaan snel slapen, met de bedoeling de dag tussen olifanten nogmaals te beleven in onze dromen. De wekker staat op 9 uur, we moeten namelijk nog een minivan regelen om morgen naar Pai te gaan.

Geschreven door Jeroen-en-mariska.op.reis