Vandaag is het zover, we leggen het laatste stukje van onze reis af, terug naar Los Angeles. Het is de laatste dag in de Chevrolet Tahoe, die we gaan omruilen voor een Ford Mustang cabrio!!

We hoeven vandaag alleen 3,5 uur te rijden en de Mustang op te halen, dus we vertrekken pas rond 12 uur vanuit Pismo. Omdat de route, hoewel nog steeds erg mooi, een stuk minder spectaculair is dan gister, stoppen we niet zo heel erg veel. We liggen dan ook perfect op schema om eerst in te checken en dan om 17.00 uur de Mustang op te halen bij het vliegveld LAX. Echter, zodra we op 20 mijl van LA zijn, rijden we een file in.

Hoewel het pas half 3 is, blijkt heel LA alweer helemaal vast te staan, want ook de omwegen van de navigatie staan helemaal klem. Uiteindelijk arriveren we met 5 kwartier vertraging bij ons laatste motel in Glendale. Vanuit Glendale is het normaal gesproken een half uurtje rijden naar het vliegveld, maar het is inmiddels half 5, dus we hebben het vermoeden dat we ook hier wel wat vertraging op zullen lopen. Ons vermoeden klopt inderdaad en na ruim een uur "rijden" zijn we pas halverwege. Uiteindelijk komen we iets over zessen aan bij Hertz en leveren we de Tahoe in. We krijgen van een medewerkster een bonnetje met daarop het aantal mijlen dat we hebben gereden en er wordt niets gezegd van het geforceerde slot. Nu maar hopen dat dat zo blijft en we onze borg ook netjes terugkrijgen.....

Binnen moeten we ook geruime tijd wachten, waardoor Jeroen op een gegeven moment zijn geluk gaat beproeven bij de express kiosk, waarbij je met een medewerker belt in plaats van dat je iemand aan de balie krijgt te spreken. Doordat het nogal een herrie is in de hal en er om de zoveel seconden een vliegtuig met een hoop kabaal overkomt, verloopt de communicatie soms niet helemaal soepel, maar we komen er uit. Na een dikke 5.500 kilometer in 4 weken met de Chevrolet mogen we nu op zoek naar "onze" zilveren Mustang op plekje 169. Hoewel het al bijna 7 uur is en het vrij hard waait, rijden we uiteraard lekker open naar de Santa Monica pier.

Helaas is het Hertz navigatiesysteem in deze auto echt een ramp door de enorme traagheid. Het systeem heet Neverlost, maar daarmee is de wens vader van de gedachte, want pas wanneer we voorbij de afslag zijn wordt ons verteld dat we er af moeten. Nadat we nog 2 afslagen voorbij zijn gereden heeft het systeem al door dat we niet juist gaan en wordt de route herberekend..... Gelukkig rijden we dus wel in een heel mooie auto en vinden we het niet heel erg om een beetje om te rijden, maar lichtelijk frusterend werkt het wel als je zelf de weg ook niet weet. De Santa Monica pier stelt echt helemaal niets voor, met een flauwe achtbaan en een verlicht reuzenrad. Na de boardwalk in Santa Cruz van een paar dagen geleden nogal een sneue vertoning. We slaan de attracties dan ook over en lopen na 5 minuten de pier alweer af richting een gezellige winkelstraat een eindje aan de overkant van de pier.

Daar lopen we even rond en kijken wat in de winkels voordat we een Grieks restaurant ontdekken en daar om kwart over 9 maar eens beginnen aan ons avondeten. Na het dure, maar heerlijke eten rijdt Mariska (jaja, eindelijk 25 geworden 2 weken geleden) met gesloten kap terug naar het hotel. Onderweg staan we om half 11 gewoon nog keurig 40 minuten in de file en zijn we uiteindelijk kwart voor 12 eindelijk terug bij ons motel waar we weer tevreden in slaap vallen.

Geschreven door Jeroen-en-mariska.op.reis