Tot onze verbazing worden we vandaag al om 07.15uur wakker geroepen door Escha. We zijn in de gelukkige omstandigheid dat we ons serieus niet kunnen herinneren wanneer ze uit zichzelf “zo vroeg” wakker is geworden....

Na het hele ochtendritueel zitten we dan ook al iets over half 9 in de auto. Hoewel de voorspellingen erg slecht zijn voor vandaag, hebben we vandaag voor de eerste keer blauwe lucht bij het opstaan. Deze is echter wel heel plaatselijk, want voor de rest is het alweer flink grijs. Planning is daarom naar Salto de Cabrito te gaan, een waterval op slechts een paar minuten rijden. De waterval is erg mooi, makkelijk toegankelijk en wordt daarom veel gebruikt om te zwemmen door zowel toeristen als plaatselijke bewoners. Nadeel van dit alles is dat we op diverse websites en in boekjes hebben gelezen dat de magie rondom de waterval flink is verdwenen nadat de nieuwe toegangsweg is aangelegd en je zo’n beetje naast de waterval kunt parkeren in plaats van een uur te moeten wandelen.

Als wij echter voor 9 uur bij de parkeerplaats aankomen zijn we de enige auto en naast een jogger die ons tegemoet loopt, blijken we nog helemaal de enige te zijn! Jeroen ploetert door het water om alvast snel wat foto’s te maken zonder andere mensen op de voorgrond en dan willen we nog snel wat selfies nemen. Escha denkt daar helaas weer anders over en met geen enkele mogelijkheid is er een goede foto te nemen. We blijken serieus mazzel te hebben gehad qua timing, want inmiddels zijn er diverse andere mensen gearriveerd met de intentie hier te gaan zwemmen.

Dit had als positief punt wel dat een jongen een foto wilde nemen, terwijl zijn vriendin van achter de camera Escha kon entertainen zodat we zowaar nog enigszins een redelijke foto aan onze ochtendtrip overhouden. De lucht is inmiddels helemaal betrokken en omdat Escha al slaapt voordat we weer op de doorgaande weg zitten, rijden we terug naar huis. Daar vindt Escha het overigens totaal geen bedtijd en na een half uurtje spelen besluiten we dan maar boodschappen te gaan doen. Het regent inmiddels flink door en we zijn blij dat we vanmorgen al redelijk vroeg wat hebben ondernomen. Na thuiskomst eten we wat en valt Escha dit keer wel snel in slaap. Omdat het blijft regenen en Escha lang slaapt, slapen wij ook maar wat bij en uiteindelijk pas om kwart over 4 is Doornroosje weer voorzichtig wakker geworden.

Het regent nog steeds en we doen daarom lekker rustig aan voordat we rond 6 uur naar een hoog aangeschreven steak restaurant gaan. Het blijkt zowaar al redelijk druk, waar we de eerdere avonden zelfs een uur later dan vandaag steeds nagenoeg alleen zaten. Sterker nog, als we een half uurtje zitten is de hele zaak gevuld en is de hal gevuld met wachtenden voor een tafeltje.... Ondertussen wordt Escha vermaakt door de obers (of is het andersom?). Wanneer 1 van de dames naar Escha loopt en haar armen uitstrekt, klimt Escha er direct op. Blijkbaar had de dame hier zelf ook niet op gerekend, want direct worden de collega’s geroepen en is Escha onderdeel van een soort tour. Zo gaan ze samen langs de bar en langs verschillende koe beelden die Escha uiteraard allemaal wil aaien. De tour wordt afgesloten met een kleurboek en kleurpotloden en inmiddels is ons eten ook gearriveerd. Ideaal zo’n babysitter!

Het valt ons sowieso op dat de mensen hier onwijs vriendelijk en lief zijn en dan vooral naar Escha. In tegenstelling tot thuis is niemand opdringerig, maar iedereen, ook alle mannen of jongens, zwaait vrolijk terug en zegt gedag terug als Escha wat roept. Nadat we onze overheerlijke biefstukken op hebben, rijden we weer lekker op tijd terug en kan ons tafeltje direct weer worden betrokken door een van de vele wachtenden in de hal.

Morgen staat de walvissentocht op het programma, dus tenzij Escha haar nieuwe ochtendritme herhaalt moeten we dit keer de wekker zetten.....

Geschreven door Jeroen-en-mariska.op.reis