De planning voor vandaag stond eigenlijk misschien al 4 jaar vast. Tijdens onze vorige reis in 2013 had Moab veel indruk gemaakt. Niet dat het plaatsje zo bijzonder is, je hebt hier eigenlijk alleen hotels/motels, restaurants en aanbieders van avontuurlijke excursies, maar des te meer omdat het is ingesloten tussen de meest geweldige Nationale Parken. Daarnaast kun je hier zo'n beetje alle mogelijke avontuurlijke dingen doen die je maar kunt bedenken. Van parachutespringen, zipline over een canyon, white water rafting op de Colorado River tot 4x4 buggy rijden in Canyonlands, you name it! We wisten toen al zeker, we gaan een keer terug naar de westkust en komen dan ook zeker weer naar Moab. Het heeft even geduurd, maar hier komen we dan toch echt weer aan!!

Maargoed, de planning die 4 jaar geleden al was gemaakt: Op dag 1 scenic byway 128 rijden en iets avontuurlijks als white water rafting of lol trappen met een buggy in, voor ons, één van de tofste en ruigste gebieden op aarde. Daarna op dag 2 Canyonlands National Park en Dead Horse Point State Park bezoeken. Nu het echter eenmaal zover is vinden we het allebei toch wel erg jammer dat we letterlijk om de hoek zijn bij Arches National Park, één van de mooiere parken van de vorige reis, en deze niet opnieuw bezoeken. Als we tijdens het, zeer uitgebreide en heerlijke, ontbijt de dag doornemen besluiten we de activiteit te laten vallen en vanmiddag Arches NP met een nieuw bezoek te vereren. De activiteiten die we willen doen kunnen we in bijvoorbeeld Spanje ook doen, maar in Spanje kunnen we niet naar Arches NP......

We gaan opgewekt op pad en na een half uurtje verlaten we de Interstate voor de Scenic 128. Na een tijdje rijden passeren we Cisco, een recente Ghost Town. De hele sfeer hier heeft iets surrealistisch omdat alles er uitziet alsof het in grote haast is verlaten. Zo staan er diverse campers met inventaris, staan er nog resten van stoelen op veranda's, staan er compleet verrotte auto's, maar ook auto's die eruitzien alsof je er zo mee weg kunt rijden. Terwijl we hier rondlopen hebben we constant een 'Walking Dead' idee en verwachten we elk moment een kudde zombie's uit één van de huisjes of campers.
Dat gebeurt dan gelukkig niet en na een aantal foto's rijden we verder naar Moab.

Als we Cisco een kwartiertje rijden achter ons hebben gelaten verandert het landschap op schitterende wijze. Van glooiende groene toendra rijden we ineens tussen de hoge rode rotsen die we kennen van Utah. De Colorado River hebben we na ruim 500 kilometer nog steeds pal naast ons en dat levert een fantastisch uitzicht op. Uiteindelijk zijn we dan ook pas om half 3 bij ons motel in Moab. Ook dit is vertrouwd, want het is het hetzelfde motel als 4 jaar geleden toen we bijna moesten vluchten voor een gekke prostituee (zie verslagen 3 en 4 juni van de reis in 2013). Deze blijkt er nu gelukkig niet te zitten en omdat we pas om 3 uur kunnen inchecken gaan we eerst een ijsje halen. Nou is het woord ijsJE vrij ongelukkig, want de 1scoop cone van Mariska blijkt te bestaan uit liefst 4 bolletjes en de Bananasplit van Jeroen duurt een paar minuten om te maken en bevat waarschijnlijk meer calorieën dan over een hele dag wordt aanbevolen. En dat allemaal voor in totaal nog geen 7 dollar.....Overigens bleek tijdens het ijs halen dat niet álles in Moab nog even vertrouwd is..Het Chinees restaurant waar we 4 jaar geleden zo gelachen hebben om een touringcar met Chinezen die het buffet plunderden biedt geen buffet meer aan!!! We hebben onderweg talloze keren all you can eat Chinezen gezien, maar steeds gezegd dat we hier in Moab bij dit tentje buffet zouden nemen. Toch een kleine teleurstelling om eerlijk te zijn....

Als Jeroen zijn droomcamper heeft ontmoet, een oude Peterbilt met campertrailer erachter, we allebei ons ijs op hebben en terug bij ons motel zijn, is de receptie geopend en kunnen we inchecken. We kleden ons snel om en gaan dan volle vaart richting Arches NP. We gaan zelfs in dusdanig volle vaart dat Jeroen helemaal vergeet te tanken en er pas bij de ingang van het park achterkomt dat de tank weer eens zo goed als compleet leeg is. Gelukkig ligt Moab op slechts 6 minuten, zodat we uiteindelijk na 20 minuten met een volle tank weer bij de entree staan voor een foto. We herkennen nog veel van ons vorige bezoek, maar zijn toch weer onder de indruk van de schoonheid van de natuur.

We rijden en lopen dan ook rond tot een uur of 7 en dan rijd Mariska de 3 kwartier durende terugweg naar de toegangspoort van Arches NP. Daar neemt Jeroen het stuur weer over voor het stukje door het drukke Moab. Eenmaal opgefrist eten we bij gebrek aan een Chinees all you can eat buffet een heerlijke curry bij de Thai en gaan we met een voldaan gevoel slapen. Morgen ontbijt bij dezelfde diner als waar we 4 jaar geleden heerlijk hebben ontbeten, en vanmiddag het ijs hebben gehaald, en daarna naar Dead Horse Point State Park en Canyonlands National Park!

Geschreven door Jeroen-en-mariska.op.reis