Gisteren hadden we al besloten om vandaag te gaan raften op de Merced River in Yosemite, dus we gaan vandaag gekleed in onze bikini en zwembroek op pad. Voor de zekerheid lenen we ook even een handdoek van het hotel, want we hebben geen idee of, en hoe erg, we nat worden.

Na aankomst in het park zijn we eerst naar de Sequoia bomen gegaan. In Yosemite staan enkele Sequoia bomen en deze zijn al indrukwekkend en immens groot, laat staan hoe indrukwekkend het in Sequoia National Park zelf moet zijn! Helaas past het Sequoia park zelf niet in ons reisschema, maar door de enkele grote exemplaren in Yosemite hebben we ons wel weer even genoeg heel klein gevoeld en kunnen we ons gaan opmaken om te raften. Omdat de Sequoia's bij binnenkomst in het park de andere kant op zijn dan de Merced River, moetem we eerst weer dik 5 kwartier rijden naar de Yosemite Valley. Bij de raftverhuur vinden we zowaar een parkeerplek voor de deur, dus dat is een meevaller. Na een korte "raftdemonstratie" die we verplicht moesten bijwonen (en ook nog eens als enige bijzaten), kunnen we op pad.

Helaas moeten we eerst wel zelf de peddels, zwemvesten en de boot naar het water dragen, wat vooral Mariska erg zwaar tegenviel. Gelukkig kon Mariska zich hier overheen zetten en na een flinke inspanning lag het bootje toch nog vlot in het water. Hoewel er sprake was van een onwennige start, waarbij we ook nog eens compleet waren omringd met kano's, konden we al snel aardig met ons bootje overweg en konden we gaan genieten. Al snel waren de kano's uit ons zicht en waanden we ons, te midden van de prachtige natuur, weer eens alleen op de wereld. Doordat we het allebei best speciaal vonden dat we helemaal samen op de rivier midden in het prachtige Yosemite zaten, hebben we lekker rustig aan gedaan en zijn we regelmatig bij een strandje gestopt.

Als we op een gegeven op een soort eilandje zijn gestopt, zien we een hertje in de bosjes aan de overkant. Net als Jeroen een foto wil maken loopt het hertje weg. Ineens bedenkt hij zich en komt weer richting de waterkant. Op zijn gemak steekt hij de rivier over en komt op een eilandje direct naast die van ons lekker van wat blaadjes eten. Hoe cool en wildlife wil je het hebben?! Uiteindelijk heeft de tocht (die maximaal 2 uur zou duren) 3,5 uur geduurd en vonden we dit misschien wel het hoogtepunt van onze vakantie tot dusver.

Beetje jammer dat we bij het eindpunt weer zelf onze boot moesten sjouwen, want Mariska had van al dat roeien al bijna geen schouders meer over. Gelukkig kon ze zich ook nu er weer overheen zetten en hebben we de boot keurig afgeleverd bij de pick up truck die de bootjes weer naar het beginpunt vervoeren. Nadat we met de shuttlebus waren teruggebracht naar ons startpunt, zijn we via Glacier Point naar het hotel teruggereden. Bij Glacier Point zagen we, net als eerder in Death Valley, weer een coyote. Enig verschil was wel dat dit exemplaar er een stuk beter doorvoed bijliep dan zijn soortgenoot in Death Valley. Na voor de 2e opvolgende avond te hebben genoten van een heerlijke flat iron steak, zijn we lekker op tijd gaan slapen. Morgen wacht ons namelijk een ruim 4 uur durende trip naar San Francisco!

Geschreven door Jeroen-en-mariska.op.reis