Als de wekker om half 6 afgaat, draaien we allebei nog een keer zuchtend om en snoozen eerst een aantal keer voor we ons daadwerkelijk omkleden. Eigenlijk zonde, omdat wildlife vooral vroeg in de ochtend en laat in de avond actief is, maar het is tenslotte vakantie.

Uiteindelijk rijden we 7 uur bij de cabin weg in de hoop ons wensenlijstje verder af te werken. We gaan vandaag op de volgende dieren uit: Bruine beer, Bighorn schaap, Pronghorn, Vos, Wolven, Coyotes, Grote kudde Bizons. Alle hoop is hierbij gevestigd op Lamar Valley, want wildlife valt tot nog toe in de overige delen van Yellowstone een beetje tegen. Voor we bij Lamar Valley zijn moeten we eerst een klein uurtje rijden, waarbij we onderweg een offroad weggetje wat verder de bossen in nemen. Helaas zien we in eerste instantie echt helemaal niets, totdat we verderop ineens een auto middenop stil zien staan. Als we dichterbij komen zien we links van ons, wat verder op de vlakte, een donkere pluizenbaal langzaam heen en weer gaan.....Het is een Bruine beer!!! Weliswaar in zwarte uitvoering, maar het is echt een bruine beer. Dat is lekker snel afstrepen op de wensenlijst. Helaas is ook de beer net te ver weg voor echt goede foto's, maar door de verrekijker kunnen we hem erg goed zien.

Als we verder koers zetten kunnen we al snel verder strepen op de lijst. Zo laten de kuddes bizons niet lang op zich wachten, rijden we langs 3 bighorn schapen die langs de weg staan te grazen, zien we een Pronghorn en spotten we zelfs een heus stinkdier!! Onze lijst wordt zelfs dusdanig afgewerkt dat we in de file staan omdat er een kudde bizons voor onze auto oversteekt.....Wat vooral erg leuk is, is het feit dat bijna alle dieren jonkies van slechts enkele weken oud hebben. Wat wil je nog meer?! Meer beren misschien? Ook geen enkel probleem, want die middag zien we maar liefst nog 4 beren! En het allerleukste van die beren is dat we ze ook nog eens in alle voorkomende kleuren hebben gezien: zwart, bruin en camel. Lamar Valley de Serengeti van Noord Amerika noemen is inderdaad helemaal niet zo vergezocht als op het eerste gezicht misschien lijkt. We hebben in een paar uurtjes hier in Lamar al meer wildlife gezien dan in de voorgaande 2 dagen in de overige delen bij elkaar opgeteld!

De allermooiste ontmoeting is die middag met de bruine uitvoering van de bruine beer. Niet alleen zit deze dichtbij de weg, ze heeft ook nog 2 welpjes bij zich. De welpjes zijn erg jong en speels en vinden het geen enkel probleem uitgebreid te poseren voor foto's. Omdat de beer langzaam etend steeds dichterbij komt en de groep fotografen (lees: hysterische toeristen) steeds groter wordt, besluiten wij maar weer eens op te stappen voordat er iets misgaat.

Helaas stappen we net te laat op om te voorkomen dat Mariska gehavend uit de strijd komt. Hoewel overal staat aangegeven dat je bij het bekijken van wildlife ook alle andere wildlife in de gaten moet houden, is Mariska zo geobsedeerd door de beer en haar welpjes dat ze dit totaal vergeet. Terwijl ze de beer druk volgt, wordt ze zomaar door een mug op haar ooglid geprikt. Zoals zich laat raden niet een heel lekkere plek voor een flink stekende en jeukende muggenbult.

We rijden terug naar Tower Junction voor de lunch als de muggenbult van Mariska wat lijkt te gaan zwellen. In plaats dat het bij deze eerste reactie blijft, zwelt de bult steeds verder en verder totdat na het eten haar oog zo goed als helemaal dicht is en er een heel ei op zit. Navraag leert dat de dichtstbijzijnde eerste hulp in het park een dik uur rijden is, dus we zetten maar koers naar Red Lodge waar we vannacht zullen verblijven. Onderweg naar Red Lodge doorkruizen we andermaal Lamar Valley, waar we dit keer een vos tegenkomen en dus nog een streep aan de lijst kunnen toevoegen. Wanneer we Lamar Valley doorgereden zijn en het park via de noordoost ingang willen verlaten, zien we dat de Beartooth Highway weer is afgesloten in verband met hevige sneeuwval en keiharde wind.

Om in Red Lodge te komen moeten we de Beartooth Highway nemen, dus Jeroen overlegt met een Ranger. Na wat uitzoeken blijkt alleen het tweede gedeelte van de Highway afgesloten, wat voor ons genoeg is om naar een kruising te rijden en daar een omweg te pakken. Dit kost ons helaas wel 1,5 uur omrijden, maar allicht beter dan de ruim 4 uur wanneer de hele Highway dicht was geweest. Los van de extra reistijd balen we vooral omdat de Beartooth Highway tot 1 van de mooiste routes van Amerika behoort en dit dan ook de reden was om überhaupt in Red Lodge te gaan slapen. Maar goed, niets aan te doen en we zetten koers over de omleiding. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat de omleiding ook zeer mooi is, dus dat belooft nog wat als de Beartooth Highway morgen wel open is.

Aangekomen bij ons motel blijkt de apotheek al dicht, maar worden we doorverwezen naar de plaatselijke supermarkt. In Amerika kun je in de supermarkten zo'n beetje alle medicijnen zonder recept kopen en we slaan dan ook onze slag. Naast de erg sterke pillen tegen een allergische reactie, kopen we ook een Hotrub voor de knie van ons kneusje van de vakantie.
Nadat we in het stadje wat hebben gegeten duiken we met anti allergie pilletjes en ingesmeerde knietjes in bed, hopend dat we morgen via de Beartooth Highway de laatste dag Yellowstone kunnen beleven.

Geschreven door Jeroen-en-mariska.op.reis