Vandaag staan zowel de theeplantage als het Parque Terra Nostra in Furnas op het programma. We staan op met een heerlijk zonnetje en doen lekker rustig aan. Echter, wanneer we om 11 uur van Ribeira Grande naar de theeplantage rijden gaan we van een heerlijk zonnetje binnen 10 minuten naar zwaar bewolkt en uiteindelijk zelfs regen..... Omdat het miezert zetten we toch door, maar eenmaal geparkeerd en Escha in de draagzak begint het ook nog eens door te regenen....

Het is inmiddels half 12 als we besluiten weer terug te keren naar Ribeira Grande. Daar schijnt de zon gelukkig nog steeds en we lunchen heerlijk bij een strandtent op het surfstrandje waar we eerder deze week ook al zijn geweest. De vrouwelijke obers zijn helemaal weg van Escha en zij van hen. De mannelijke chef probeert ook de aandacht van Escha te trekken, maar wordt vakkundig genegeerd. Wanneer hij echt alles uit de kast haalt wat er in zit, vertrekt Escha nog steeds geen spier en kijkt van links naast hem steeds in 1 ruk door rechts naast hem, alle gekke bekken ten spijt. Als wij en de vrouwelijke medewerkers allemaal lachen, wordt hij ook nog getrakteerd op Escha’s nieuwe overdreven gemaakte evil laugh en geeft hij het op. Er klinkt nog een evil laugh en dan is het tijd voor brood.

Na de lunch raadplegen we de webcams en zien we dat Furnas weliswaar bewolkt is, maar met stukjes blauwe lucht zichtbaar. Op weg naar Furnas passeren we echter wederom de theeplantage waar het nog steeds slecht weer is. Met uiteindelijk nog 8 minuten te gaan op de navigatie rijden we nog steeds in de miezer en lijkt de blauwe lucht op de cam geen reële weergave. Wanneer we echter 2 bochten verder zijn, zien we in de vallei het dorpje Furnas liggen en zo’n beetje ter grootte van het plaatsje een bewolkte blauwe lucht met een flauw zonnetje. Alle heuvels rond de vallei zijn in de donkere wolken, maar het ziet er zowaar niet heel verkeerd uit voor onze eindbestemming.

Nadat we een rondje extra hebben gereden om de auto te parkeren, vinden we een plekje exact groot genoeg voor onze Juke en betreden we het Parque Terra Nostra. Het is een hele grote Botanische tuin met daarin een groot thermaal zwembad met modderkleurig water. We besluiten eerst de walking trail van een uur te lopen en die leid ons door schitterende natuur. We maken de nodige foto’s en na 1,5 uur kleden we ons snel om voor een duik in het thermaal zwembad. Deze blijkt echter dusdanig warm dat het zweet ons uitbreekt zodra we in het water zakken. Escha vindt het heerlijk en als een ware prinses hangt ze om Jeroens schouder druk te zwaaien naar iedereen die langsloopt.

Wij houden het na een goed kwartier echter alweer voor gezien, want deze watertemperatuur is meer geschikt voor winterse temperaturen dan bij 25 graden druk spelen met je dochtertje....Op de terugweg halen we een ijsje waarbij Mariska Escha graag een likje wil laten nemen van haar softijsje. Escha vindt dit ook wel wat, maar een likje wat aan de magere kant. Ze pakt daarom het gehele softijs in haar hand, die vervolgens tussen Escha en Mariska in de draagzak valt........Het is uiteraard 1 grote smeerboel, maar gelukkig schiet de medewerkster met servetjes en een nieuw ijsje te hulp. Voor dit nieuwe ijsje krijgen we er ook een plastic lepeltje bij, zodat we Escha kunnen voeren.

Eenmaal in de auto slaapt Escha al voordat we het dorpje uit zijn en we besluiten daarom maar een flinke omweg te nemen zodat we er in plaats van 3 kwartier, bijna 2 uur over zullen doen om thuis te komen. Onderweg schieten we nog wat foto’s van de schitterende uitzichten tot we uiteindelijk weer bij Lagao de Fogo aankomen. Hier wordt Escha wakker en maken we zowaar met behulp van de zelfontspanner op de buitenspiegel nog wat foto’s met zijn drieën. Daarna doen we nog een fotoshoot samen, waarbij Escha geen krimp geeft want die zit lekker met haar konijn en een koekje in de autostoel. Wat wil je nog meer?

We besluiten voor het avondeten weer naar een heerlijk biefstukrestaurant te gaan, waar Escha haar vocabulaire nog wat uitbreidt door nu ook naar baby’s te wijzen en heel blij “baby, baby” te roepen. Na Bal en Auto het 3e woordje dat ze in de goede context gebruikt, langzaam maar zeker komen we er wel! Naast haar gemaakte overdreven lach heeft ze dus alweer e.e.a. geleerd deze vakantie. Owja, en neuspeuteren ook.....

Geschreven door Jeroen-en-mariska.op.reis