Vandaag hebben we lekker uitgeslapen. We hebben een intensieve dag voor de boeg! We gaan namelijk fietsen door de leukste wijkjes van Bangkok met de Nederlandse fietstour-organisatie Ko van Kessel. De Nederlandse oprichter is inmiddels overleden, maar de tour kent nog veel Nederlandse invloeden. De Thaise gidsen spreken bijvoorbeeld enkele woorden en soms hele zinnen in het Nederlands. Bovendien is de activiteit bij vooral Nederlanders in trek...fietsen is niet in heel de wereld populair!

De vestiging van Ko van Kessel is in een oude wijk van Bangkok gevestigd, redelijk ver weg van ons hotel en niet te bereiken met de skytrain. We nemen echter wel de skytrain, om zo dichtbij mogelijk te komen. Bij een halte vlakbij het water, willen we een gratis ferry nemen die stopt vlakbij Ko van Kessel. De gratis ferry vinden blijkt echter een ramp te zijn. De behulpzame Thai verwijzen ons namelijk allemaal naar de toeristische boten, die flink wat geld kosten. We willen echter absoluut niet op zo een dure toeristische boot. We passeren de felle kaartjes verkoper en zien een Nederlands meisje ook zoeken naar de gratis ferry. Blijkbaar is het gewoon dezelfde ferry als waar ze de toeristen dure kaartjes voor verkopen.... We lopen dus maar gewoon mee in de menigte en de drukte en besluiten op de ferry te stappen -zonder duur toeristen kaartje. Geen kaartjes controle, maar wel een tocht op een super drukke ferry volgt. We staan midden op de boot en dan ziet Mariska dat we de volgende stop er af moeten. We wringen ons tussen alle mensen door en kunnen net op tijd afstappen. Varen op deze ferry was dus weer een heel avontuur. Alles in rap tempo en voor je t weet wordt je gesommeerd met haastige spoed er af te springen zodat ze verder kunnen varen.

Wanneer we veilig aan de kade staan stroomt de adrenaline nog door ons lichaam, maar moeten we vooral hard lachen om deze bizarre tocht richting Ko van Kessel. Vanaf de kade is het nog een klein stukje lopen en we zijn gelukkig ruim op tijd. We dwalen nog een beetje rond in de buurt en eten wat voordat we beginnen aan de leuke fietstocht. Nadat wij ons hebben aangemeld krijgen we een rood armbandje; er zijn deze middag namelijk 2 groepen. Wanneer wij in de hal wachten komt iemand van de receptie nogmaals onze naam vragen. We wijzen onze naam aan op de aanwezigheidslijst, waarna het meisje een beetje verward en paniekerig reageert dat er iets niet klopt en wijst naar een ander stelletje wat net binnenkomt. Dat stelletje wijst namelijk precies dezelfde naam (Jeroen van Vuuren) aan op de lijst.... Blijkbaar had dit stelletje telefonisch gereserveerd onder de naam Jurien van Duuren. Toen de reservering bevestigd werd met Jeroen van Vuuren, dachten ze dat dit voortkwam uit de moeilijke communicatie. Hoe groot is immers de kans dat ene Jeroen van Vuuren -ook met dubbel u - een reservering zou hebben gemaakt. Gelukkig kon iedereen er heel hard om lachen en konden ze gewoon met onze groep mee.

We hadden een groep van 10 gezellige Nederlandersen 2 leuke Thaise gidsen. De 3 uur durende tour was heel erg gaaf. We fietsten door o.a. Chinatown door hele smalle straatjes, direct langs de huizen waardoor je een goed beeld kreeg van de manier waarop deze mensen wonen. De Thaise bevolking zwaaide continu naar ons, iedereen was vriendelijk en gaf ons ruimte om er langs te kunnen fietsen. Los van de hitte in Bangkok, zorgde het fietsen zelf ook voor wat extra zweet. Het was overal zo smal, dat je echt alert en geconcentreerd moest fietsen. Vooral het oversteken over drukke wegen was een hele uitdaging. En dan ondertussen ook nog zoveel mogelijk zien en genieten van de tour! Na een uurtje fietsen hadden we een drinkpauze en mochten we een kijkje nemen in 1 van de huizen. Het was echt even slikken bij het aanzicht van de vervuiling en armoede waarin dat gezin leefde...

Heel bijzonder was hoe de boom helemaal om de woning heen was gegroeid. ze noemen dit een buddhaboom. De bladen hebben de vorm van harten en de boom is daarom ook erg geliefd en bijzonder. De fietstocht ging verder naar een tempel, waar we de grootste zittende gouden boedha aantroffen. Heel imposant! Ook hier even een drinkpauze waarna we door de gidsen gesommeerd werden op te schieten om de tour voort te zetten op de fietsen 'gaan met die banaan, gas op de lolly'. Echt, onze gidsen waren heel leuk, sympathiek en grappig! Na nog een poosje fietsen hadden we nog een korte stop waarbij we "getrakteerd" werden op de lokale delicatessen zoals rupsen, wormen, sprinkhanen en zelfs kakkerlakken! Jeroen wilde dit weleens proberen en greep zijn kans. Bij de rupsen en sprinkhanen waren er nog wel wat meer vrijwilligers, maar toen de kakkerlakken aan de beurt waren werd het angstig stil in de groep. Jeroen was de enige die na enige aarzeling toch aangaf het te willen proberen. Na uitgebreid kauwen kwam hij tot de conclusie dat het vooral naar aardappel smaakte, maar ook dat kon de rest van de groep niet over de streep trekken.

Gelukkig waren er naast de insecten ook zakjes chips en flesjes drinken geregeld, dus ook Mariska kon nog even snel genieten van een snelle snack. Na de versnaperingen werd het tijd voor het laatste stukje fietsen en 3 uur na de start stonden we weer bij Ko van Kessel voor de deur. We nemen afscheid van de overige mensen en haasten ons terug naar ons hotel. Het is vandaag 5 december, de verjaardag van de Thaise koning. Ook in Thailand betekent dat Koningsdag! Waar onze Nationale kleur oranje is, hebben ze hier geel als Koninklijke kleur. Overal zien we dan ook mensen in het geel en overal door Bangkok worden vanavond optochten gehouden. We frissen ons snel op en gaan dan naar, volgens de Lonely Planet, de leukste en grootste optocht in Bangkok. Daar aangekomen blijken wij, en Jeroen in bijzonder, zelf een grotere attractie voor de deelnemers van de optocht, dan de optocht voor ons. Nadat Jeroen al met menig Thai op de foto is geweest, danst Mariska wat mee met een band en is ook zij een gewild foto object.

Na uitgebreid poseren en genieten van de optocht, zetten we weer koers richting hotel. Als we bijna bij het hotel zijn zien we een plein helemaal vol met Thaise mensen in gele outfits. Uit navraag blijkt dat er over 10 minuten een toespraak wordt uitgezonden van de Koning, waarna gezamenlijk het volkslied zal worden gezongen. Omdat het ons wel weer een beleving lijkt, stappen wij ook het plein op en krijgen direct gele kaarsjes en de uitgeprinte songtekst van het volkslied in ons handen gedrukt. Ook op dit plein vallen we blijkbaar ineens weer erg op en ook hier moeten we weer uitgebreid poseren. Een aantal foto's, gebrande gele kaarsjes, een toespraak en 30 minuten later vervolgen we onze weg naar hotel. Als het goed is ligt het pak van Jeroen inmiddels klaar, anders moeten we morgenochtend vroeg daar eerst nog achteraan voordat we naar het vliegveld vertrekken.

Bij aankomst in het hotel blijkt het pak en de overhemden inderdaad netjes afgeleverd, dus dat zit niet tegen. Als het pak na uitgebreid passen ook nog eens perfect blijkt te zitten, zijn we stiekem net zo verbaasd als opgelucht. Als ook de overhemden prima blijken, ruimen we de boel weer netjes op en pakken we ook de koffers alvast zoveel mogelijk in, zodat we morgenvroeg lekker op tijd klaar zijn om met de taxi naar het vliegveld te gaan.

Geschreven door Jeroen-en-mariska.op.reis