Waar we duimden dat de jetlag voor Escha mee zou vallen, hadden we niet voorzien dat we zelf elk uur wakker zouden worden terwijl Escha tot 07.30 uur zou slapen met uitzondering van 10 minuten voeden om 03.00 uur s’nachts.

Helaas is het echter niet alleen rozengeur en manenschijn. Mariska is dinsdag erg verkouden geworden en aan de beterende hand, maar Jeroen is pas op de dag van vliegen heel erg verkouden geworden. Waarschijnlijk hebben we Escha nu ook aangestoken want ze heeft zeer regelmatig een dusdanig lelijke hoest dat het bij ons pijn doet in de keel.....Wij (vooral Jeroen is overbezorgd) lijken er echter meer last van te hebben dan ons dametje zelf want na een pijnlijke kuch vertrekt ze geen spier, draait om en slaapt, speelt of lacht verder. Het zit ons toch niet helemaal lekker, temeer gezien het opgegeven weerbeeld van de komende dagen van regen, sneeuw en temperaturen rondom en onder vriespunt.

We zijn nog nooit met een camper op pad geweest, maar kunnen op ons vingers wel natellen dat de gemiddelde hotelkamer beter geïsoleerd is dan de dunne wandjes van een camper. Daarnaast lijkt het ons zeer onverstandig om in de kou en de regen Escha nu mee te nemen naar buiten, dus ook de hikes zullen we nog even uitstellen.

Maargoed, eerst de camper maar eens ophalen. Tot onze verrassing worden we niet s’middags, maar s’ochtends om 09.30 uur al opgepikt. Wij zijn de eerste Pick ups en een hotel verder pikken we nog een Nederlands stel met een dochtertje van 14 maanden op. Zij zaten schuin achter ons in het vliegtuig en het meisje kwam tijdens de vlucht zo’n beetje elk half uur even bij “de baby” kijken. Ook nu vermaken zij en Escha zich prima met elkaar en na een half uurtje kiekeboe spelen staan we op het camper verhuur terrein. Daar blijkt helaas al snel dat onze camper nog geheel schoongemaakt en geïnspecteerd dient te worden, dus dat gaat nog wel 2 uur duren. Waarom we dan in vredesnaam zo vroeg zijn opgehaald weet niemand, maar onze gehoopte vliegende start gaat alvast niet meer door.

Wanneer we om 13.30 uur dan eindelijk van het terrein afrijden met onze halve touringcar (8meter lang, 3,40meter hoog en 6.600kg schoon aan de haak), brengen we eerst een bezoek aan Walmart. Na 2 uur rondstruinen in de voor ons uit Amerika bekende supermarkt en 260 Canadese Dollars lichter zetten we dan eindelijk koers richting Banff. Eenmaal op weg hebben we ons vantevoren niet gerealiseerd wat voor kabaal deze campers maken. Het is dan wel een groot rijdend huis op wielen, maar wat een gerammel en wat een rijwind geluiden! Daarnaast is de camper erg zoekende na een flinke bult of slecht wegdek en in combinatie met de Amerikaanse gevoelloze besturing lijkt het zowaar bijna op werken.

Ondanks het wat mindere rijcomfort blijkt al snel de meerwaarde van ons rijdende huis als Escha begint te mopperen dat ze honger heeft. Op de parkeerplaats kan Escha in alle rust en met alle privacy worden gevoed, terwijl Jeroen de camper alvast wat inricht. Dit is nog best een uitdaging omdat hij ook hierbij “wat” overbezorgd is. Omdat er geen dingen zwaarder dan een wc rol in de omgeving van Escha in de kastjes mogen worden opgeborgen, dit in verband met heel eventueel openspringende kastdeurtjes, blijft er dan zelfs in een camper van 8 meter ineens vrij weinig bergruimte over. Met een beetje puzzelen lukt het echter toch alles een plekje te geven en de spanbanden meegenomen van thuis om alle kastdeurtjes aan elkaar vast te zetten om zo het openspringen te voorkomen kunnen in de tas blijven liggen..........

Uiteindelijk arriveren we om 18.30 uur op onze enige gereserveerde campsite en begint het zachtjes te regenen. Snel de camper aansluiten, Escha voeden en eten maken. Dit is echter gemakkelijker gezegd dan gedaan want al snel blijkt dat de vriezer niet werkt. Dat wordt dan vanavond maar diepvriespizza eten, want die zijn inmiddels geen diepvries maar ontdooide pizza’s geworden. Ook het aansluiten van de camper verloopt niet naar wens, want de meegeleverde waterslang lekt op beide koppelingen erg veel water en ook de aansluiting op de camper zelf lekt meer dan dat het opneemt. Na een kwartiertje rommelen, zeefjes verwisselen, wikken met schroevendraaiers etc merkt Mariska op dat er wat roestspoortjes van de aansluiting naar beneden over de camper lopen. Blijkbaar zijn wij dus niet de eerste met dit probleem. We besluiten de slang te laten voor wat het is en de aanwezige watertanks te gebruiken die we dan tzt wel weer ergens proberen bij te vullen.

Eenmaal binnen blijkt dat er wel erg veel kou van de wanden en de raampjes af komt. We zetten de standkachel wat hoger, doen alle gordijntjes naar beneden en bij Escha en ons bed bedekken we de ramen extra met wat dekens en handdoeken. Als het even flink regent ontdekken we ineens een grote plas water van onder het uitschuifbare gedeelte en kunnen we vaststellen dat onze allereerste camperdag vooralsnog geen gigantisch succes blijkt te zijn. Escha lijkt desalniettemin ondanks de vervelende hoest en verkoudheid wel erg te genieten van de tijd met zijn drietjes en dus doen wij dat uiteraard ook.

We hopen vannacht de temperatuur in de camper onder controle te kunnen houden en zo te voorkomen dat Escha echt ziek wordt. Ze ligt vanaf 19.00 alweer in diepe slaap, dus dat werkt alvast niet tegen. Morgen geven ze erg slecht weer op, dus we zetten geen wekker en laten ons morgen leiden door de gesteldheid van Escha en het weer......

Geschreven door Jeroen-en-mariska.op.reis