De planning is vandaag vroeg op pad te gaan naar Maligne Lake. De Maligne Lake Road die je hierheen brengt staat bekend als één van de toplocaties voor het spotten van wildlife. De wekker staat op 06.15 uur, zodat we om 7 uur in het donker kunnen vertrekken om zo in de schemer en zonsopgang op de Maligne Lake Road te rijden en onze gelukskansen te vergroten.

Om half 4 s’nachts worden we echter wakker van Escha, die vervolgens voor het volgende uur niet meer te troosten is. Ze is vreselijk moe, maar steeds als ze bijna in slaapt valt begint de hysterie opnieuw. Uiteindelijk lukt het om haar tussenin in slaap te krijgen, maar we moeten nog zeker 20 minuten over haar rug wrijven voor ze daadwerkelijk helemaal rustig is. We zetten een streep door de plannen en zien morgenochtend wel hoe het gaat en wat we doen.

Ons bed is slechts 140cm breed en met Escha exact in het midden is het erg krap. Om te voorkomen dat wij of onze dekens (het is tenslotte nog steeds -6 graden aan de andere kant van de dunne camperwand) op haar terecht komen slapen we om en om een beetje nadat overleggen in haar eigen tentje niet lukte. Opvallend genoeg is Escha om 06.30 uur al wakker en omdat ze niet meer overstuur is besluiten we toch maar naar Maligne Lake Road te rijden. Escha slaapt alweer voor we de Campground af zijn en zal dit de volgende 1,5 uur volhouden. Onderweg vragen we ons af of gister dan misschien teveel is geweest voor haar, hoewel we slechts 2x met haar naar buiten zijn geweest en de rest spelend in de camper hebben doorgebracht.

Op de Maligne Lake Road zijn we met slechts een handjevol andere auto’s en rijden we tussen de met dauw overgoten bomen door. Van de beekjes die we passeren komt de stoom en ook rond de bergen hangen sluiers. Het is een prachtig gezicht en de tijd vliegt dan ook voorbij. Helaas wel zonder enige vorm van wildlife. Als we Medicine Lake passeren ziet Mariska ineens een grote Moose midden in het meer staan. We stoppen bij de parking en lopen richting de Moose. We kunnen opvallend dichtbij komen voor zo’n schuw beest. Nadeel van dit vroege uur is dat het nog steeds flink vriest en na 10 minuten het beest bewonderen en foto’s maken is Jeroen met bevroren en pijnlijke handen weer terug bij de camper waar Mariska en Escha lekker warm wachten.

Helaas spotten we de rest van de route niets meer en arriveren als 1 van de eerste mensen bij Maligne Lake. We maken ook hier een aantal schitterende foto’s van de nog verlaten topattractie, als het alweer tijd is om Escha te voeden. Het voeden gaat goed en na afloop loopt ze alweer volle bak naar Jeroen te lachen. Tot ze een boertje laat en gelijk weer overstuur is. We hebben er nu echter vrij snel kalm, maar dan moet ze hikken en komen de tranen direct weer. Ze heeft duidelijk ergens last van. We twijfelen tussen maagje en keel, maar als ze even later flink hoest en geen kik geeft valt de keel af. We besluiten een zetpil te geven en het tot vanmiddag aan te kijken. We zitten zeer vlakbij het dorpje Jasper, dus we kunnen vrij gemakkelijk langs een dokter. Nadat we de zetpil hebben gegeven is ze echter binnen no time weer helemaal de oude en merken we helemaal niets meer aan haar.

We houden een brunch langs een snelstromende beek met een hoop bomen en als ze gedurende dat uur 10 minuten niet naar buiten heeft liggen staren is het veel. Tijdens de nieuwe boertjes en hikken is er niets meer te merken en ze lijkt alweer helemaal opgeknapt. Begin van de middag arriveren we bij Maligne Canyon en doen we met zijn drietjes een hike van iets meer dan een uurtje langs de Canyon. Het is vandaag strak blauw met zon en heerlijk weer, maar desalniettemin (of juist daardoor) nog steeds vrij koud. Je ziet Escha weer genieten in de draagzak en ze blijft maar om zich heen kijken tot ze halverwege in slaap valt.

Na de hike gaan we terug naar het stadje Jasper waar we boodschappen doen en lunchen. Daarna scoren we een plekje op Wapiti Campground voor vanavond en rijden de Pyramid Lake Road. Ook hier spotten we geen wildlife en we zijn lekker vroeg om 5 uur alweer op de Campground. Door het lekkere weer wil Jeroen een kampvuurtje maken en in de winkel hebben we heerlijke biefstukje en stokbrood gekocht. Omdat de biefstuk er heerlijk uitziet en we hier geen goede BBQ spullen hebben, gokken we het niet om het op de firepit te bereiden, maar doen we dat veilig in de pan.

We genieten van een heerlijke maaltijd en, nadat Jeroen het hout heeft gehakt, van de warmte van het kampvuur, terwijl het kwik alweer is teruggelopen tot 1 hele graad Celsius. Escha ligt inmiddels alweer heerlijk te slapen, we hopen dat ze echt helemaal is opgeknapt en de nacht goed doorkomt en zetten voor morgen lekker geen wekker.

We hebben een redelijke rustige planning morgen waarbij we een route voor ogen hebben van slechts 1,5 uur in totaal naar Mount Robson Provincial Park exclusief eventuele stops en hikes. Ze geven voor morgen helaas weer regen op, dus we gaan meemaken hoe het loopt. We hopen in ieder geval toch nog wel beren te spotten, want om nou de Rockies na 6 dagen te verlaten zonder ook maar een beer in de verte gespot te hebben, is niet iets om heel trots op te zijn.......Andere mensen die we spreken zijn echter net zo teleurgesteld, dus we zijn in ieder geval niet de enige.....

Geschreven door Jeroen-en-mariska.op.reis