Omdat we er na een snelle check op internet achterkomend dat de Beartooth Highway nog steeds afgesloten is negeren we de wekker die om 07.30 afloopt. De halve dagplanning komt nu te vervallen, dus we hebben alle tijd. Jeroen spuit alle offroad vervuiling van de auto en het is al 10 uur geweest wanneer we uitchecken. Daar horen we echter dat de Beartooth Highway zojuist alsnog open is gegaan!

Snel stappen we in de auto en gaan we op pad. Helaas is het weer zo slecht dat we het eerste uur eigenlijk helemaal niets zien. Als we al iets verder kunnen kijken, kan de fotocamera zich niet scherpstellen door het slechte zicht. Eenmaal boven aangekomen snappen we waarom de weg een paar dagen dicht is geweest. We rijden tussen metershoge muren van sneeuw door en ook nu is het rond het vriespunt terwijl het hard ijzelt. Echt helemaal op de top kunnen we net een straal van 2 meter om ons heen kijken en that's it. Wanneer we de top voorzichtig zijn gepasseerd, is het zicht aan de andere kant van de berg beter en krijgen we zowaar een idee waarom dit één van de mooiste wegen van Noord Amerika wordt genoemd.

Helaas blijft het weer vrij slecht en na een half uurtje hebben gewoon weer de oude vertrouwde regen....Ook in Yellowstone worden we alleen maar getrakteerd op zware donkere bewolking. Zelfs de dieren in de Lamar Valley zijn waarschijnlijk thuis schuilen, want in tegenstelling tot gisteren zien we helemaal niets. Als we bij Tower Junction willen eten blijkt dat de dieren niet de enigen zijn die willen schuilen, er is een wachttijd van goed 3 kwartier voor een tafeltje. En dat om 14.15 uur.......

Omdat er verder niets in de buurt is qua eten, ploffen we maar in de lobby neer en zien we door deze vertraging onze plannen voor vanavond nu al in rook opgaan. De bedoeling was om in Cody een rodeo mee te pakken, die hier dagelijks om 20.00 uur wordt opgevoerd als vermaak voor toeristen en training voor de aankomende rodeo sterren. We hebben een erg leuke vakantie en hebben het uitstekend naar ons zin, maar tot op heden hebben we wel heel erg pech met het weer. Sowieso hebben we al dubbel zoveel dagen met regen gehad dan met zon, maar ook zijn er al heel wat plannen door het weer letterlijk en figuurlijk in het water gevallen. Helaas blijft het slechte weer ook vandaag verder aanhouden en zowel de rest van de middag in Yellowstone als onderweg naar Cody zien we helaas weinig tot niets van de schitterende omgeving (en dat was niet alleen door het dichte oog van Mariska.......).

Eenmaal ingecheckt op de camping in Cody hebben we wel een superleuke Cabin en gaan we al snel op weg naar een saloon dat wordt aangeraden in de Lonely Planet om wat te eten. De saloon is exact ingericht en trekt precies het publiek zoals je verwacht en als enige toeristen vallen we zonder cowboylaarzen, grote riemgespen en cowboyhoed nogal op. De steaks zijn heerlijk en ook het vermaak, verzorgd door een bejaarde countryband en dansende cowboys en cowgirls, is dik in orde.

Als we zijn uitgegeten duurt het niet lang voor de grootste cowboy van allemaal, compleet in "Dodge Truckpower" overhemd, grote leren cowboyriem, laarzen, zwarte cowboyhoed en onvermijdelijke grote snor, met plat accent tegen Jeroen komt zeggen dat hij mee moet dansen. Jeroen schuift wat ongemakkelijk over zijn stoel en slaat het aanbod tot 3 keer toe af, waarop de aandacht wordt verlegd naar Mariska. Zij neemt een andere tactiek, bij het volgende nummer zal ze aansluiten. Terwijl de cowboy tevreden terug naar de dansvloer loopt, zijn wij hem snel richting de auto er tussenuit geknepen. Desalniettemin hebben we wel een leuke en lekkere afsluiting van een verder zwaar tegenvallende dag gehad!

Morgen hebben we een lange en waarschijnlijk saaie rit naar Rapid City voor de boeg. Reistijd volgend Google Maps zonder stops en omwegen is 7 uur, dus de wekker gaat weer op tijd zodat we lekker rustig aan kunnen doen.

Geschreven door Jeroen-en-mariska.op.reis