De wekker gaat om half 8. Ze geven weliswaar de gehele dag gegarandeerd regen op, maar vanmorgen “slechts” 90% tegenover 100% vanmiddag. We gokken dus volledig op de 10% en willen vanmorgen zoveel mogelijk gedaan hebben. Na een uurtje Escha tijd met aankleden, voeden en spelen en het legen van de tanks kunnen we op pad.

Het regent helaas inderdaad al sinds vannacht, maar omdat het niet zo hard gaat kunnen we s’ochtends toch nog wat korte wandelingetjes maken. De route door het park is door het slechte weer eigenlijk wel mooi en we rijden regelmatig door de mist die we de laatste dagen al zovaak tussen de bomen in de bergen hebben zien hangen. We rijden via een vreselijke weg vol gaten en hobbels omhoog naar een uitkijktoren, maar daar eindelijk aangekomen zien we alleen de eerste paar rijen bomen in plaats van de vallei die daar ergens beneden schijnt te liggen. We rijden diezelfde vreselijke weg weer terug en stoppen uiteindelijk bij Helmcken Falls voor een brunch. Bij de waterval zelf moeten we een paar minuten wachten voor hij tussen de mist heel even zichtbaar wordt. Hoewel het qua hoogte de 4e waterval van heel Canada is verdwijnt deze zeer regelmatig compleet in de mist, heel apart.

De enige weg in het park bestaat voor de helft uit asfalt en voor de andere helft uit een gravel weg. Door de regen is deze verandert in een modderpoel en in een nog slechtere staat qua kuilen en hobbel dan normaal. 10 kilometer verderop is echter een waterval waar de zalmen deze tijd van het jaar verzamelen en de waterval tegen de stroom in opspringen om de paaigronden te bereiken. Omdat we dit wel erg graag willen zien, gokken we erop en als we na 45 minuten totaal door elkaar heen geschud zijn komen we aan op de parkeerplaats. Omdat Escha net ligt te slapen bijt Mariska het spits af. Na een kleine 10 minuten lopen kom je aan bij een waterval waar inderdaad flinke zalmen hoog uit het water springen om tegen de stroom in de waterval in te springen/zwemmen. Erg gaaf om van zo dichtbij te zien hoe deze beesten alle natuurwetten tarten.

Als Mariska weer terug is, is het de beurt aan Jeroen en lukt het ook nog een paar goede foto’s te maken. We schudden en hobbelen weer 45 minuten en zijn blij als we weer op de geasfalteerde weg kunnen rijden. Vanmorgen zijn we de eerste waterval voorbij gereden, dus zodra we weer aan het begin van het park zijn gearriveerd maken we ons op voor de laatste waterval van vandaag. Omdat het inmiddels stevig regent, besluiten we weer apart te gaan en Escha lekker droog in de camper achter te laten. Op de weg naar onze laatste waterval hebben we op een gegeven moment allebei het idee dat we in de verte zowaar een beer zien bij een beekje! Bij de eerste mogelijkheid om de camper te draaien keren we om en rijden terug. Via de camera zoomen we in en maken wat foto’s om vervolgens op het schermpje nog verder in te zoomen. Het is nog steeds net te ver weg om het zeker te weten, maar het lijkt echt het postuur van een beer en bovenop zitten 2 bollingen die verdacht veel op 2 oortjes lijken. We besluiten het terrein van de plaatselijke golfbaan op te rijden zodat we dichterbij kunnen komen. Eenmaal beneden blijkt het helaas toch echt om een grote boomstronk te gaan, met 2 takken bovenop die wij voor oren aanzagen.....Iets met de wens en vader van de gedachte zeg maar.....Overigens zijn wij bij lange niet de enige, want eenmaal gedraaid komen we bij het terugrijden nog een auto tegen waarin mensen met verrekijkers naar de boomstronk zitten te kijken en wanneer we boven zijn bij de weg, staat er langs de kant van de weg nóg een auto stil met verrekijkers op de stronk gericht....

We hadden een hoopje vandaag alvast een stukje richting Whistler te kunnen rijden om zo de lange reisdag van morgen een beetje op te delen. Voordat we echter weer terug zijn bij de doorgaande weg is het alweer 17.30 uur. Omdat we ook nog boodschappen moeten doen, rijden we toch maar terug naar de camping van vannacht om daar nog een nachtje te blijven. Jeroen heeft de smaak van het buiten zitten bij het kampvuur te pakken en omdat de temperatuur zelf goed is, gaat de luifel uit om de regenen tegen te houden en gaat de fik er weer in.

We staan eindelijk weer op een plek waar we ook water aansluiting hebben, dus nadat Escha op bed ligt douchen we allebei nog uitgebreid en gaan we snel slapen om uitgerust de reisdag van morgen aan te kunnen vangen.

Geschreven door Jeroen-en-mariska.op.reis