Het is 05.45 uur en onze nachtrust wordt ruw verstoord door het verschrikkelijk irritante alarm van Jeroens IPhone. Als we door de gordijnen naar buiten spieken ziet het er buiten opvallend goed uit. Oké, er zijn heel wat wolken, maar ook heeeeel lichtjes iets wat je met een beetje fantasie zon zou kunnen noemen. Na gisteren nemen we hier direct genoegen mee en stappen gelijk uit bed.

Eenmaal aangekleed volgt een kleine deceptie als we de cabin uitstappen. Het is ongelooflijk, maar het gedeelte wat wij konden zien vanuit het raam ziet er inderdaad uit als hierboven beschreven, maar alles er omheen is vrij zwart. Even twijfelen we, maar omdat we toch al helemaal klaar zijn rijden we naar de boardwalk van Old Faithfull. In tegenstelling tot gisteren zijn er geen 25 touringcars, geen honderden irritante Chinezen, sterker nog: We zijn helemaal ALLEEN!!! Niet bijna alleen, maar er is verder echt hélemaal niemand. Gisteren bespraken we tijdens het eten nog dat het echt een fantastisch mooi park is, maar voor onze zin veel te druk. Het gaat bij elk viewpoint hetzelfde: De ene touringcar staat nog niet geparkeerd of de volgende draait de parking alweer op. Daarbij zijn er ook vreselijk veel Chinezen, onze jaarlijks terugkerende ergernisbron nummer 1 tijdens vakanties....

Maargoed, deze morgen om 6 uur hebben de Chinezen de oogjes nog niet open (ha-ha......) en lopen we compleet verlaten tussen de geisers. De lichte wolken en beetje blauwe lucht lijkt het te gaan winnen van de zwaar overheersende zwarte lucht en we lopen zowaar in het licht met heel af en toe een beetje zon. We hebben nu alle tijd en gelegenheid om mooie foto's te maken en lopen ruim 3 kwartier richting de Morning Glory Pool. Hier aangekomen breekt precies het zonnetje even door, waardoor we kunnen genieten van de onwijs mooie kleuren. Als we wat foto's nemen komen er 2 andere mensen aangelopen, maar die zijn waarschijnlijk net zo blij met de rust als wij en lopen dus direct weer door. We lopen terug naar de auto en komen onderweg nog 2 hardlopers en een ranger tegen. Na bijna 2 uur rondlopen in één van de meest drukbezochte gebieden van Yellowstone hebben we dus 5 andere mensen gezien! Even voor de juiste beeldvorming: Er zijn totaal 5 grote parkings voor het Old Faithfull kamp, rondom de Old Faithfull geiser staan zo'n 50 banken met plaats voor 6 mensen, dus we waren vrij verrast met deze plotselinge vondst van rust. Morgen gaat de wekker dus weer lekker vroeg!!

Terug bij de auto rijden we naar de Grand Prismatic Geyser, in de hoop dat deze nu minder stoomt. Dat blijkt helaas niet het geval, sterker nog: de stoom is vele malen erger. We draaien terug naar Old Faithfull kamp en na wat stops onderweg terug zitten we om 10.00 uur aan een uitgebreid ontbijtbuffet. Wanneer Jeroen de prijs er met gemak 3 keer uitgehaald heeft, zetten we koers naar Canyon Village. Onderweg stoppen we bij zoveel mogelijk uitzichtpunten. Helaas niet altijd vrijwillig, want zoals eerder aangehaald is Yellowstone zo onwaarschijnlijk druk dat bij sommige viewpoints gewoon letterlijk file ontstaat. We proberen ons vooral niet op te vreten over de drukte en zoveel mogelijk stukjes te lopen op drukke punten om zo de massa een beetje te ontwijken. Één van de files blijkt overigens te worden veroorzaakt door een bruine beer die zich langs de weg liet zien. Tegen de tijd dat wij op het betreffende stukje aankomen is de beer helaas al lang en breed vertrokken. Toch zonde, want na het spotten van de Grizzly's en de eland, staan de bruine beer nu als volgende bovenaan op ons wensenlijstje. Gelukkig hebben we nog een paar dagen.

Bij de Canyon aangekomen is het helemaal een drukte van jewelste. Voor de afslag naar de Norton Rim staat al een dikke file en we rijden daarom eerst door naar de South Rim. Eenmaal op de weg naar Artist Point rijden we echter opnieuw een file in. Na 10 minuten wachten zijn we er klaar mee en als we in de berm een plekje zien waar onze auto precies inpast, laten we de auto achter en gaan we te voet de file voorbij. Een goede keuze blijkt al snel, het is slechts enkele minuten lopen en iedereen moet wachten tot er een auto weggaat voor er een nieuwe auto kan parkeren. Kortom: een tijdrovende kwestie.... Het uitkijkpunt is overigens schitterend! Het heet hier dan ook niet voor niets de Grand Canyon of Yellowstone en na het schieten van diverse plaatjes lopen we weer terug naar de auto. Er staat nog steeds een flinke file, dus de persoon achter ons op de rijweg heeft geluk en pikt direct ons vrijgekomen plekje in de berm in.

Op de North Rim herhaalt zich hetzelfde ritueel, vreselijk druk en wachten op een parkeerplek. Wanneer we een plekje hebben gevonden besluiten we hier ook maar een trail langs alle uitkijkpunten te lopen in plaats van met de auto te gaan. Ook hier is het uitzicht schitterend en na 1,5 uur lopen en fotograferen is het tijd om veder te gaan. Onderweg naar onze cabin in Mammoth Hot Springs stoppen we nog even bij Norris Geyser Basin en verbazen we ons over de geisers bij Mammoth Hot Springs. Deze geisers zijn weer allemaal opgebouwd in terrassen, ook weer heel apart en bijzonder.....

Mariska heeft van het vele wandelen van vandaag een pijnlijke knie overgehouden waardoor ze bijna niet meer kan lopen. De dining room halen we echter nog net en na een prima maaltijd zetten we de wekker op 05.30 uur. We willen morgen de dag doorbrengen in het Noordoosten van Yellowstone, in Lamar Valley. Lamar Valley wordt door de Amerikanen zelf ook wel "De Serengeti van Noord Amerika" genoemd, dus we hopen veel wildlife te spotten!

Geschreven door Jeroen-en-mariska.op.reis