Wanneer we iets voor zessen wakker worden door het licht door de ramen, zien we dat het nog steeds ...weer is. We liggen opvallend warm in onze slaapzakken en liggen eigenlijk wel prima. Om half 9 moeten we allebei plassen en zijn we toch genoodzaakt op te staan en de kou buiten te trotseren. Het is 4 graden, overal staan plassen en het regent nog steeds. De lucht zit potdicht en het uitzicht is een grote grauwe grijze massa.

We starten daarom maar lekker rustig op en genieten eerst van een ontbijtje in het restaurant. Bij het tankstation (jaja, tank was alweer leeg...) lopen we tegen een nieuw probleem aan: de pomp werkt niet mee. Nadat Jeroen 4 keer naar binnen is geweest, er 2 keer een medewerker bij is geweest en de pomp 3 keer is gereset lukt het zowaar toch ineens. We zijn een dik half uur verder, maar de tank is weer gevuld. Voor eventjes waarschijnlijk, maar toch. We rijden in de regen Yellowstone binnen, waar we direct na de uitgang al direct bevangen worden door de schoonheid van het park. We stoppen bij een waterval voor een paar snelle foto's en rijden verder. Wanneer we een kwartier onderweg zijn verandert de regen in sneeuw en verandert de sneeuw in veel sneeuw en zelfs in heel veel sneeuw.

We hebben het al vaker gezegd: We houden van Amerika door de extreme diversiteit. Zo was de titel van het verslag van 4 dagen geleden "Bloedhitte" en rijden we nu met -1 in een winter wonder landschap. Toen konden we diverse hikes niet doen door de extreme hitte, nu loopt Mariska met 2 lagen broeken, een hemd, shirt, fleecevest en jas in de rondte.....Na een goede 3 kwartier verandert de sneeuw weer in regen en naderen we Old Faithfull waar we de nacht in wederom een cabin zullen doorbrengen. Weliswaar hebben we weer geen eigen badkamer en toilet, maar dit keer wel een echt bed en zelfs elektriciteit!! Omdat we pas om half 5 kunnen inchecken lopen we direct de boardwalk op om de diverse geisers te bekijken. Nu volgt echter de grootste teleurstelling. Door het extreem dichte wolkendek en het compleet ontbreken van de zon zijn de gigantisch mooie kleuren van de geisers bijna niet zichtbaar en al helemaal niet te fotograferen. Daar komt bij dat door het grote temperatuurverschil van de buitenlucht en het omhoog borrelende zwavel zoveel stoom vrijkomt dat sommige geisers zelfs totaal onzichtbaar zijn.

Ondanks dat we stevig balen van de regen zelf en het feit dat de geisers bij lange na niet zo mooi en spectaculair zijn als "normaal" is het wel een bizar en indrukwekkend gezicht. Overal waar je kijken zie je stoom uit het grond komen en vanuit heel veel grote en kleine geisers zie je kokend water bubbelen in verschillende kleuren en helaas ook geuren.....Dit kleine gebied van nog geen 5 km2 bevat ruim een kwart van alle geisers in de hele wereld, echt heel bijzonder. Omdat het weer harder begint te regenen zoeken wij eerst een wc en daarna het Visitor Center op. Eenmaal in het Visitor Center wacht ons weer een nieuwe tegenslag, de Beartooth Highway is gesloten in verband met hevige sneeuwval. Los van het feit dat dit één van de mooiste routes van Noord Amerika moet zijn, is dit ook de weg die wij moeten hebben naar Red Lodge waar we donderdagnacht slapen.

Er is een omweg naar Red Lodge, maar die duurt maar liefst 4 uur langer en is dus geen echte optie. Wanneer we het hotel bellen (met een echte payphone, welkom in 2017!) geven zij aan dat de verwachting is dat de sneeuwval vanavond zal gaan afnemen en de weg morgen weer open kan. Volgens de persoon aan de telefoon moeten we ons geen zorgen maken en het even rustig afwachten. Met deze woorden van een ervaringsdeskundige voelen wij ons iets gerustgesteld en vertrekken we met de auto voor een klein noordelijk rondje. Onderweg wisselen regen en droge periodes zich af, maar wat nooit verandert is de grauwe grijze lucht waardoor alles toch minder mooi is. Veruit de allermooiste geiser in Yellowstone, de Grand Prismatic Geyser is door de stoom totaal onzichtbaar waardoor het moeten doen met de plaatjes die op de borden er omheen staan.

We trekken daarom maar weer verder en rijden diverse loops. Op een van deze loops moeten we plotseling stoppen omdat er een Elk de weg blokkeert met een kleine file tot gevolg. Ook wij schieten diverse plaatjes en trekken daarna weer verder. Na diverse routes en loops te hebben gereden is het inmiddels 6 uur geworden en rijden we terug richting Old Faithfull om wat te eten. Aangekomen bij de receptie van onze Lodge zien we dat de geiser Old Faithfull elk moment kan gaan uitbarsten en besluiten we deze eerst te gaan kijken. Wat begint met wat pruttelen en af en toe een kleine uitspuwing van water, mondt uiteindelijk uit in een uitbarsting waarbij het water tientallen meters de lucht in spuit. Na nog geen minuut wordt de straal al een heel stuk minder hoog totdat er alleen nog stoom uit de geiser komt.

Na dit natuurgeweld eten we een hamburger met patat bij het fastfoodrestaurant en rijden we nog een rondje. Het is opvallend veel rustiger op dit tijdstip omdat alle dagjesmensen het park uit zijn en alle georganiseerde tours buiten het park verblijven en dus ook al weg zijn. Doordat het ondanks de schemer het lichtst is van de hele dag lukt het ons zelfs zowaar nog enkele mooie foto's van gekleurde geisers te maken en spreken we direct af de wekker lekker vroeg te zetten om zo de drukte voor te zijn. Ze geven voor vannacht tot 7 uur morgenochtend kans op stortregen op en tussen 7 uur s'ochtends en 1 uur s'middags kans op plaatselijk hevige sneeuw, even afwachten hoe zich dat ontwikkelt dus.

Geschreven door Jeroen-en-mariska.op.reis