Na een nachtje slapen hopen we op een mooie dag vandaag. We openen de gordijnen, kijken naar buiten, en.........heel de stad is verdwenen in de wolken, de wind waait dwars door de (verrotte) kozijnen en iedereen op straat loopt dik gekleed en verkleumd in de rondte.

Dat is even wennen na 3,5 week zon en lekker warm weer!!! Met een lange broek en een warm vest stappen we dit keer in de bus richting Golden Gate park dat, anders dat de naam doet vermoeden, aan de andere kant van San Francisco ligt dan de Golden Gate bridge. Mariska vindt het straatje waar we doorheen met de bus er erg leuk en gezellig uitzien en dus stappen we na een paar minuten in de bus alweer uit om de rest te lopen.

Het straatje zit vol met "hippie winkels" en het wemelt hier dan ook van de hippies. Ook deze mensen zien en ruiken niet echt schoon, maar ach... Na in deze wijk heerlijk te hebben gegeten, zijn we doorgelopen naar het park. Het Golden Gate park is na Central Park (New York) het op 1 na grootste park van Amerika en de bedoeling is dat we dit park helemaal doorlopen naar de andere kant richting het koningin Wilhelmina tulpenplantsoen en de Dutch Windmill (jaja). Nadat we 10 minuten gelopen hebben en ons, soms bijna letterlijk, een weg hebben moeten banen tussen alle zwervers in het park, komen we een plattegrond tegen. Om te checken of we goed lopen, kijken we op de kaart en zien we dat we echt pas een ministukje hebben afgelegd. We wonen inmiddels ruim 4 jaar in Hendrik Ido Ambacht op 10 minuten rijden van Kinderdijk, met zijn molens na Amsterdam misschien wel dé toeristenattractie van Nederland, maar zijn daar samen nog nooit geweest. Om dan nu een hele middag te gaan lopen om een molen te zien, die ooit begin 1900 door Nederland aan San Francisco is geschonken, klinkt ook ons ineens een beetje gek in de oren.

We besluiten daarom maar weer terug te lopen naar de bus en gewoon met de bus erheen te rijden om even snel wat foto's te maken en misschien even over het strand te lopen. Aangekomen bij de molen schieten we snel wat foto's en blijken er in de tulpen tuin alleen viooltjes te staan....We zullen die Amerikanen nog eens wat schenken....Op het strand waaien we weg en is het nog kouder dan in de stad, dus we gaan maar weer richting downtown. Bij Chinatown, inmiddels ook vaste prik bij bijna elke stad die we bezoeken, stappen we uit. Na vele foute winkeltjes en goor uitziende restaurants komen we uit op een groot plein waar toevallig een festival aan de gang blijkt te zijn. De muziek is erg gezellig en de sfeer is prima dus hebben we hier ook even lekker gegeten. Daarna hebben we langs de vele kraampjes van het festival gelopen om vervolgens uit te komen bij de Coit Tower. Geen idee wat de betekenis of bedoeling achter deze toren is, maar wij zjjn er in ieder geval geweest! Terwijl we bjj de toren staan horen we allebei geschreeuw van de zeeleeuwen, wat dus betekent dat we vlakbjj pier 39 op Fisherman's Wharf moeten zijn.

We besluiten daarom nog wat verder lopen. Al snel blijkt dat dat redelijk tegenvalt want we moeten een flink stuk op smalle en gammele trappen naar beneden. Eenmaal beneden blijkt dat pier 39 ook nog een aardig eind verderop ligt, maar we lopen toch stug door. Na half uurtje komen we dan eindelijk aan bij de zeeleeuwen!!! Helaas was dit toch een kleine deceptie. Er lagen maar een paar zeeleeuwen en we waaiden ook nog eens compleet weg door de extreem harde wind aan het open water. Het was daarbij ook nog erg bewolkt, waardoor de Golden Gate compleet omringt was door wolken en er geen goede foto mogelijk was. Ook dit hielden we snel voor gezien en toen zijn we maar gewoon over de Wharf gaan wandelen. Dit was wel erg gezellig en uiteindelijk hebben we hier dan ook gedineerd. Omdat we natuurlijk wel op de enige echte Fisherman's Wharf van San Francisco waren, moest en zou Jeroen krab nemen. omdat hij nog nooit eerder een "echte krab" had gegeten en geen idee had hoe het kraken werkte, besloot Jeroen een halve te bestellen. De krab smaakte uitstekend en terwijl we voor de gein een foto aan het maken waren van de krabbenschaar aan Jeroen zijn vinger, vroeg de ober of hij een levende moest halen om die aan zijn vinger te hangen.

Omdat we er vanuit gingen dat hij een grapje maakte zeiden we lachend ja en aten we lekker rustig verder. Echter, 5 minuutjes later verschijnt de ober met een joekel van een levende krab en met de tekst: "be carefull, it can bite", krijgt Jeroen de krab in zijn handen gedrukt. Na wat foto's wordt het beestje weer teruggezet in zijn aquarium, wachtend op het moment dat hij de pan in moet. Na een hele dag de halve stad doorlopen, zijn we wel klaar met wandelen en wachten we op de tram die ons, uiteraard weer via de ghetto, veilig voor het hotel afzet. Morgen moeten we al half 8 de tram hebben, want we varen om half 10 naar Alcatraz. Vroeg slapen dus!!!

Geschreven door Jeroen-en-mariska.op.reis