Goed geslapen vannacht in een goed bed. Vooral voor mij wel belangrijk want ik had wat last gekregen van mijn rug. De bedden in de Ostello's van de afgelopen dagen waren van die doorzakbedden die je vroeger in België en Frankrijk veel had. Ze raakten nog net niet de grond als je er in lag 😜😜. Het ontbijt was, zeker voor Italiaanse begrippen, erg uitgebreid en omdat we vroeg waren opgestaan liepen we om 0745 al het hotel uit. Onderweg in Fidenza nog wat gekocht voor de lunch en met een strakblauwe lucht op pad. Al snel zagen we dat er 2 wandelaars ons aan het inhalen waren, Els en Dorothee, zij lopen aanmerkelijk sneller dan wij doen. Op het moment dat wij van de route afweken, zij volgde de via Francigena vandaag en wij een eigen route, hebben we even staan kletsen. We zien elkaar vast wel weer ergens op de weg naar Rome. Al vrij snel daarna de eerste heuvels, we hebben de Po-vlakte nu definitief achter ons gelaten. Pocket Earth had weer een mooie route voor ons uitgezet. Behalve een stuk waar we echt recht omhoog een berg op moesten en het pad er niet meer was, wrs omgeploegd door de boer. Maar daardoor laten wij ons niet stoppen en uiteindelijk komen we via diverse akkers toch weer op een soort van pad. Dat voelt altijd goed 😀😀. Vervolgens nog 2 behoorlijk steile klimmen, we waren bijna vergeten hoe dat voelt, voordat we boven waren. Een lichte hongerklop was het gevolg. Vlak daarna onze lunch staande gegeten, bankjes doen de Italianen niet aan, tenzij je bij een kerk of kerkhof bent. Daarna licht glooiend maar vooral bergaf zodat we al om 1400 bij het hotel aankwamen. Het dorp was vroeger een soort kuuroord maar is nu een dorp zoals alle anderen. Geen winkels, een restaurant, hopelijk niet alleen pizza op het menu, en een uitstekend hotel. Andere wandelaars niet gezien, deze plaats ligt ook niet op de route. Toch is het sinds Pavia, voor ons de eerste stop op de Via Francigena, dat we andere wandelaars zien die ook naar Rome lopen. Meestal doen ze een deel van de route. Gisteren kwamen we nog een vader en zoon op de fiets tegen, duitsers, die vanaf Lausanne naar Rome fietsten. Dat zijn altijd hele leuke ontmoetingen zo ergens onderweg. Wat ook erg leuk is dat er zoveel mensen ons aanspreken en een kletspraatje willen maken, in het Italiaans dat dan weer wel😂. Maar met handen en voeten en wat gokwerk komen we altijd een heel eind. We vallen dan ook wel op. Een kleine inmiddels zeer donkere man en een lange inmiddels iets minder witte fries, beide met rugzak. We kijken uit naar morgen, moeten, nee mogen we 27 km doen naar Cassio. De overnachtingsmogelijkheden bepalen nu vooral hoe de etappes eruit zien. We hebben er nog steeds veel zin in 😀😀.

Geschreven door Hansenrichardaandewandel