Een dag met twee gezichten. Allereerst kwamen er gisteravond laat nog 2 motorrijders in het B&B waardoor we de badkamer 's morgens moesten delen. Na een prima ontbijt eerst naar de supermarkt voor proviand. Gisteren kwamen we namelijk vrijwel niets tegen en op een lege maag loopt niet echt lekker. Rond 0900 eindelijk op de route, het (irrigatie) kanaal dat hier dominant langs de rivier de Ticino loopt. Het lopen ging niet makkelijk, Richard heeft een enorme blaar op zijn hak van de vernieuwde schoenen. En omdat het lage schoenen zijn geven ze veel minder steun. Dus moeizaam lopen met pijn en pijntjes kwamen we maar langzaam vooruit. Bij de eerste stop na 1 1/2 uur was de stemming wat somber .... Is dit leuk, waarom doen we dit, dit houden we zo geen 5 weken vol ..... 😩😩.
Gelukkig wel een heerlijke cappuccino en een stuk cake kunnen scoren. Daar knapten we van op. Het stuk daarna in een rustig tempo ging ineens veel beter. Bij de 2e stop, na eerst flink aangevallen te zijn door muggen en fruitvliegjes, elk 3/4 liter frisdrank naar binnen gewerkt. En flink deet opgesmeerd, we zijn duidelijk in de po-vlakte. De verbetering zette door en we liepen nu weer redelijk vlot door. De lunchplek kwam precies op tijd, een mooi bankje in de schaduw voor een kerk. Daarna eigenlijk zonder problemen naar onze slaapplaats gelopen. Een bijzondere B&B in een oud groot stadhuis, van buiten nog niet opgeknapt maar van binnen erg mooi 😀😀.
Vandaag was er ook veel meer te zien dan gisteren, ondanks dat we nu dus al 2 dagen langs een kanaal lopen. Veel meer dorpjes met prachtige palazzo's, veel gerestaureerde huizen. En vele leuke korte gesprekken in het Italiaans en met de handen en voeten, uiteindelijk begrijpen we elkaar altijd 😀😀. En we pikken toch wel wat woorden op elke dag. Het laatste stuk werden we nog aangesproken door 3 fietsers die op een terras aan de wijn zaten. Blijkbaar hadden ze bewondering voor die 2 lopers met rugzak want ze wilde weten wat en hoe. Na ons verhaal in het Engels, het bleken Engelsen te zijn, nog meer verbazing en bewondering. Terwijl zij met de fiets de simplonpas gefietst hadden, ik geloof een klim van 21 km. Voor ons is het inmiddels "gewoon" geworden maar dat is het dus niet. Ook vanavond bij het eten, dit dorp had 1 restaurant met maar 1 soort gerecht, volop verbazing. Kreeg het telnr voor whatsapp zodat we konden laten weten wanneer we in Rome waren.
Nu nog even de benen verzorgen want de muggen hebben de eerste slag gewonnen 😡😡. En morgen weer de hele dag langs het kanaal lopen .....

Geschreven door Hansenrichardaandewandel