De burgemeester van Orio Lita heeft woord gehouden en een boot geregeld voor de overtocht over de Po. Om 08:30 uur moeten we bij Corte Sant Andrea zijn, waar wij opgehaald worden. Vanaf ons Ostello is het een wandeling van 3 km. We staan dus vroeg op om op tijd te kunnen vertrekken. Het is bewolkt en met de wind is het zelfs redelijk kil. Om 08:10 uur zijn we op de afgesproken tijd ter plekke. De Nederlandse dames zijn er ook en we weten dat er ook nog een tweetal Italianen moeten komen die gisterenavond laat nog gearriveerd zijn. De boot is een kwartiertje te vroeg en nu blijkt er ook nog een stel polen mee te varen. Zij hebben vanuit Polen gelopen en gaan ook naar Rome. Het meisje heeft een dun jurkje aan en ze hebben verbazingwekkend weinig bagage bij zich. Waar zij geslapen hebben, is niet helemaal duidelijk. Het Italiaanse stel loopt de route in gedeelten en starten vandaag in Orio Lita, waar ze de vorige keer gestopt zijn. Als iedereen aan boord is, gaan we direct weg. We varen over een afstand van ongeveer 4 km en gaan als we aan de overkant aangemeerd zijn eerst naar het huis van de schipper waar we onze gegevens in een groot boek schrijven en we een mooie stempel krijgen in ons pelgrimspaspoort. De schipper heeft een heel verhaal over een kapotte brug en geeft ons een alternatieve route om die brug te omzeilen. Daarna gaan we op pad. Waar het tot nu toe alleen maar een feestje van Hans en mij was, lopen we nu in een optocht van 8 wandelaars 😳. In het eerstvolgende dorp strijken wij neer op een terras voor een cappuccino en een brioche (de dag begint pas ná het eerste kopje koffie 😜) en zien we alle andere wandelaars aan ons voorbij trekken. De alternatieve route voert ons door de bedding van een drooggevallen rivier. Omdat we eerder deze bedding verlaten dan de route, moeten we langs een overwoekerd pad omhoog. Ik verlies mijn evenwicht en het gewicht van mijn rugzak trekt me omver. Ik val achterover en lig dus met mijn hoofd naar beneden op het begroeide talud. Ik kan met geen mogelijkheid zelf overeind komen. Met behulp van Hans lukt dat uiteindelijk 😂😂😂. We zien donkere wolken naderbij komen en met een lichte motregen lopen we Piacenza binnen. Het is een mooie stad met veel indrukwekkende gebouwen en ontzettend veel kerken. Omdat de route van morgen erg lang is, hebben we besloten om niet in Piacenza te overnachten maar in het volgende dorp, Montale. We hebben Piacenza wel kunnen bekijken, omdat we er dwars doorheen liepen en we hebben er erg lekker geluncht. Onze route vandaag was dus iets langer en die van morgen daardoor wat korter. Zo proberen wij dat een beetje te middelen. Het bemachtigen van de sleutel van het Ostello was ook een hele gebeurtenis. Volgens het verhaal zou die opgehaald moeten worden bij een bar aan de overkant. Er is inderdaad een bar, maar daar is geen sleutel. Volgens de barman is er 100 meter verder nog een bar en daar zouden we moeten zijn, alleen is die bar er niet. Na wat heen en weer geloop, de Nederlandse dames zijn inmiddels ook gearriveerd, komt uit een kapsalon een kapster die ons kan helpen. Zij belt aan bij een huis verder, en ja hoor er verschijnt iemand mét de sleutel. Eind goed al goed, hoewel........... de kerk is onderdeel van dit pand (we kunnen binnendoor zo de kerk inlopen) en de klokkentoren zit boven onze slaapkamer. Elke keer als de klok slaat schrikken wij ons een hoedje 😂😂😂. Hopelijk blijft hij vannacht stil........

Geschreven door Hansenrichardaandewandel