Het had nogal wat voeten in aarde voordat we vanmorgen eindelijk uit Oban vertrokken. Gisterenavond en deze ochtend was het wederom feest met de midges. Nu is er een spray die helpt maar niet te koop in ons land. Voor die paar gekken die op een camping in Schotland gaan staan schaf je dat spul niet aan. Watsina zou Watsina niet zijn of ze zou en moest dat spul hebben. Na winkel drie was het zover. Je wilt niet de hele avond met zo'n schepnet op je hoofd rondlopen. En we zijn het ook niet gewend. Neem je een slok drinken of je neemt een pinda en je vergeet dat net omhoog te doen heb je dat halve net in je mond.
Watsina had slecht geslapen want de buurman nam zijn vrij nogal stevig. " I am comming " had hij geroepen en zijn vrouw maakte ook nog genoeg lawaai. Dan scheelt het wel als je wat doof bent.
Dus op pad, geen zware tocht dus we nemen de tijd om van de omgeving te genieten.
Gelukkig niet teveel langs de snelweg maar veel op fietspaden. Bij Coran wilden we met de veer over. Stonden we daar ' Ferry Off' dus balen. Soms is het handig dat je soms wat zegt, want met de fiets en per voet ging er wel een bootje. Duurde wel even maar we kwamen aan de overkant en staan nu op een hele rustige camping bij Strontian.
Het eten was niet echt een succes want Watsina had een vrij heet potje meegenomen. De lippen branden nog steeds. Nu genieten we nog even van de ondergaande zon op de camping

Geschreven door Bart.watsina.travels