Het was niet zo heet als gisteren dus eigenlijk heerlijk fietsweer. Rustig trapten we de beentjes los. Wat ligt er toch een boel troep langs de weg. Kom je in buurt van de Mac dan komt daar de meeste troep vandaag. Fatsoen hebben ze niet meer, we zijn soms echt een tokkie land.
Vandaag ook weer mooie fietspaden door de Brabantse bossen. Gravelpaden hebben we geen hekel aan maar met dat droge weer kunnen we na elk pad van de fiets om de riem even nat te maken. Een piepende riem is niks.
Onderweg kwamen we een monument uit de eerste wereld oorlog tegen. Elektrische draadversperring aan de Belgisch/Nederlandse grens.
In Maarheeze stonden we bij de Jumbo, waar 3 jongens de ramen aan het lappen waren. Gevraagd om onze fietsen te poetsen, hadden ze geen interesse in.
We gingen door het nationale park de Peel en niet veel later zaten we op het terras van het natuurreservaat. Daar hadden ze een kersen radler en die smaakte heerlijk. Als je er citroen in kan gooien dan kan kersen prima.
Veel beesten in Brabant, het stikt van de varkensschuren , kippenschuren en koeienstallen. De stank is dan ook vreselijk. Brabanders leven ook korter daardoor wordt gezegd.
Op camping de Torenvalk hebben we er geen last van. We staan prima en hebben zelfs een zwembad voor de tent. De buurman regelt een snorkel dus we gaan zo duiken.
In Meijel hebben we de boodschappen ingeslagen. Bart had geen zin om nog een keer verkeerd te fietsen.

We hebben nu ruim 1300 km erop zitten en nog een kleine 300 km dan zijn we weer thuis.

Geschreven door Bart.watsina.travels