Vanmorgen werden we wakker door de zon. Om 7.00 uur eruit en de tent inpakken en de tassen weer inpakken.
Al met al ben je toch al wel 2 uur bezig om alles reisklaar te hebben. Toen we weg wilden rijden kwam ik erachter dat mijn Garmin (tom-tom) de tracks kwijt was.
Stom Stom Stom van mijzelf, ik had een paar dagen van tevoren de Garmin nog een software update gegeven, maar toen nooit gekeken of alle routes er nog in stonden, daar stonden we dan. Gelukkig had ik de gps files ook in mijn telefoon, dus we konden wel rijden, maar dan via mijn telefoon die ik op mijn stuurtas had gestoken in een foudraal. Helaas scheen de zon erop en kon ik heel moeilijk de route zien, vaak stoppen en een paar keer verkeerd gereden, omdat ik dacht dat ik links moest en dan moest je toch rechtsaf.
Maar ik had de route vanaf de Temple Bar in mijn telefoon gezet, en deze hebben we onderweg opgepikt voor de eerste trip naar het zuiden. Onderweg zat ik te bedenken hoe ik nu de files van mijn telefoon in mijn Garmin kreeg voor ondersteuning voor het navigeren. Nu moest alles weer via de ouderwetse kaart, die ik ook bij me had gelukkig. Maar toch reden we daarop ook verkeerd, maar gelukkkig niet veel om.
De eerste uren werden besteed aan veel klimwerk, hellingen van 8 tot 10 %, best wel heftig ja. En dan te bedenken dat we thuis nog bijna geen meter hebben getraind, laat staan op hellingen.
Gelukkig vergoedde het uitzicht heel veel van onze smarten, zie de foto's maar eens. Wij vonden de natuur soms iets van IJsland weghebben.
Het wegdek van sommige stukken had z'n beste tijd gehad, op de stukken waar we met een gang van dik 30 km naar beneden reden, rammelden de potten en pannen in mijn tassen. Harder durfden we ook niet te gaan want er lag hier er daar los grind en daar wil je met zo'n snelheid niet in belanden. Je wordt dan namelijk helemaal gestript. Onderweg werden we ingehaald door een racefietser die met zo'n 40 km/uur naar beneden denderde. Hij had zijn kleine dochter van 3 achterop in een kinderstoeltje. Het kind zal het prachtig hebben gevonden, maar met zo'n gang naar beneden, brrrrr. Onverantwoord.
Halverwege de trip kwamen we langs een cafe waar ze ijs verkochten, ja dan moet je wel even eraf. Tegenover die winkel/uitbaterij stonden allemaal dikke motoren. Ineke zei 'we zetten onze Harley's er gewoon tussen'. Zie ook foto. Toen we weer op wilden stappen werden we aangesproken door zo'n biker. "He guys, where are you come from?" We komen uit Holland, "aha, where everybody is biking". Hij had veel belangstelling voor onze fietsen, met name dat er geen ketting op zit maar een vertande riem, die geen onderhoud nodig heeft. Dat had hij nog nooit gezien, ook de Rohlof naaf vond hij interessant. Na een goodbye gingen we weer op pad, zo heb je tijdens het fietsen vaak een prater , wel leuk hoor...
Op den duur kwamen we na 62 km in Rathdrum waar we op een hele drukke camping kwamen. We hadden bedenkingen of we er wel opkonden. Ineke naar de receptie, en ja hoor, geen plek meer. Ineke zei ' you can not say that to a tired cyclist'. De receptioniste dacht even na en wees ons een plekje op het (mudvolle) tentenveld toe. Vlug de tent opgezet en daarna ik met mijn telefoon en Garmin naar de receptie.
Eigenlijk had ik alleen maar een laptop/pc nodig die de files van mijn telefoon naar mijn Garmin stuurde. Ik heb de zaken uitgelegd en toen kreeg ik de laptop van de balie even te leen. Vlug de spullen aangesloten en via 'verkenner' de files kopieerd van de telefoon naar de Garmin.
En HIJ DOET HET WEER. Dus morgen kunnen we gewoon weer via de Garmin onze route volgen.
Na het avondeten kwam er nog een campinggast, een aardige jonge vent uit 1982, even bij ons kijken. Hij had al wel in de gaten dat we uit Holland kwamen. Volgens hem waren alleen fietsers in Ierland Hollanders.
Hij merkte nog op dat wij er goed fit uitzagen voor onze leeftijd........ dat klonk natuurlijk als muziek in onze oren.
Hij vroeg nog hoe lang onze trip zou duren,. We zeiden, ach 4 of 5 weken, we zijn vanaf 1 april met pensioen . 'Holly blessings to you' zei hij en wenste ons een hele goede trip.
Morgen gaan we verder naar het zuiden. We hopen dat het weer goed blijft en dat we ondanks de herrie van de waterval (en 4 kwetterende dames) naast ons toch lekker zullen slapen.

Geschreven door Waarnaartoe