Ik ben vroeg wakker en hoop Sandra blij te maken met een croissantje en een pain au chocolat dus ik kleed me vlug aan en loop naar de bakker. De hoofdweg door het stadje staat inmiddels muurvast en het is nog geen 8 uur. Bij de bakker koopt de klant voor me de laatste croissantjes en van de pain au chocolat is er nog 1. Die neem ik en 2 luchtige broodjes met krenten en rozijnen. Ik hobbel weer terug en zie dat Sandra net Maxi even laat plassen dus ik zet vast water op voor thee of koffie.
We ontbijten aan de houten tafel en banken die in het gras staan. Maxi houdt de omgeving scherp in de gaten en onze buurman durft door het blaffen van Maxi zijn stekker niet uit de contactdoos te halen, ik help hem maar even zodat hij straks zijn stroomkabel mee kan nemen op reis.

We gaan op weg en kunnen aansluiten in de file die er nog steeds staat. Er zijn wegwerkzaamheden aan de weg en er wordt de zoveelste rotonde gecreëerd. Het verkeer dat van 5 kanten komt wordt met verkeerslichten geregeld en er mogen telkens 5 auto’s door, tenzij iemand natuurlijk niet vlot reageerde en staat te pitten want dan zijn er er maar 2. Na een kwartier zijn wij de wegopbreking voorbij en kunnen eindelijk gewoon rijden.

We verlaten Toul richting Metz weer in een glooiend landschap waarbij landbouw en veeteelt slechts incidenteel nog wordt afgewisseld met wijnbouw. Hoe meer richting Metz neemt de bedrijvigheid toe en ook de hoogbouw. We kunnen lekker doorrijden richting Longwy en Luxemburg. Net in Luxemburg tanken we even, want we blijven Hollanders en zuinig. Maar een verschil van 30 cent per liter tikt bij 50 liter toch lekker aan. Na het tanken rijden we België in en dat merken we goed aan de staat van het wegdek, of liever gezegd het grotendeels ontbreken daarvan. Grote gaten en diepe putten vragen de aandacht en alles ontwijken lukt echt niet altijd. De kwaliteit van het wegdek is zacht uitgedrukt abominable!

Als we bij een bakker zijn gestopt blijkt dat als we weer weg willen mijn telefoon die we als navigatie gebruiken geen verbinding meer heeft en die van Sandra wel. We wisselen die twee maar om en ik programmeer de route opnieuw. Als we op de bestemming in Arlon aankomen blijkt die helemaal bezet te zijn en het alternatief van een stoffige parkeerplaats trekt ons niet.

We zoeken een nieuwe bestemming die een klein beetje op onze route noordwaarts ligt en komen uit op een camping in de buurt Martelange. Maar de verbinding bij de gsm van Sandra is nu weg maar die van mij werkt wel weer. Dus we verwisselen de telefoons maar weer en plannen de route opnieuw. Hoe anders is het vergeleken met jaren terug, met vroeger, toen we met een kaartenboek probeerden op de bestemming te komen. Na een paar missers van niet bekende afsluitingen komen op de geplande camping aan.

De camping is ruim en ligt tussen de bossen van de Ardennen en de vogels fluiten er lekker op los. We lijken een van de weinige gasten te zijn en het is heerlijk rustig. We genieten van de rust en Sandra bereid het diner voor. We eten sla, voor de zoveelste keer, maar wel met eendfilethaasjes en dat is een echte lekkernij. De temperatuur is inmiddels, het is nu even na 6 uur, gezakt tot een aangename 21 graden en het is dus koel genoeg voor een glaasje berenburg. En tot onze verbazing komt er nog een tweede camper, van Franse origine, de nacht doorbrengen op deze camping.

We doen vanavond lekker niets en genieten van de geluiden van de vogels. Morgen gaan we weer verder.

Geschreven door Salamijns.reisdagboek