Van oranje naar groen

Frankrijk, Oradour-sur-Glane

KAls eerste hebben we vanmorgen contact gezocht met Camper Service Delft, het bedrijf waar onze camper in onderhoud is, over het oranje waarschuwingslampje dat aan zou geven dat de remmen vervangen moeten worden. Het schietgebedje waar Sandra het gisteren over had heeft geholpen. Bij de beurt in april zijn de remmen gekeurd en goed bevonden voor enkele 10-duizenden km’s. De waarschuwingsindicator staat zodanig scherp afgesteld door de fabrikant dat ik volgens mijn dealer zonder problemen nog tweemaal naar Spanje kan rijden zonder enig probleem. Wel wees hij er op dat het lampje ook waarschuwt voor gebrek aan rembloeistof dus dat hebben we op zijn aanwijzing ook nagekeken. Ook dat was gelukkig goed! We hebben dus groen licht om verder te gaan.

We verlaten de streek via wegen die lopen door immense velden met wijnranken. Pas na een uur gaat het uitzicht over op akkerbouw en bossen. We doen onderweg een boodschap bij een Intermarche en slaan weer kaasjes, rilettes en wijn in. Oh ja, ook wat water natuurlijk!

Zonder problemen vinden we onze nieuwe overnachtingsplaats in Oradour-sur-Glane (2533) even ten westen van Limoges.
Na de lunch lopen naar het dorp dat best nog veel winkels en horeca heeft. Als we straks het oorlogsmonument hebben bezocht komen we wel terug voor een drankje.

Het oorlogsmonument hier in Oradour is “niet meer” dan een groot aantal ruïnes. In de 2e WO hebben de Duitsers hier als represaille voor het neerschieten van 2 soldaten van de Wehrmacht het hele dorp afgesloten en met alle 629 inwoners in brand gestoken. Na de oorlog heeft de Franse overheid de restanten van het dorp laten staan en ernaast een nieuw Oradour gebouwd. Een wandeling door de ruïnes is niet alleen bijzonder, het is indrukwekkend en overweldigend. “Hoe gek kan de mens zijn?”, vraag je je dan af. Er is een bezoekerscentrum met info, maar de aanblik van de verwoestte, de zwart geblakerde huizen, is om stil van te worden. De wrakken van auto’s die er nog steeds staan en in sommige panden zie je nog de verroeste gereedschappen van de slager of de bakker.

We lopen terug naar het dorp om de bakker te bezoeken waar we voor de koffie vanavond een paar mooie kleine taartjes scoren. Ons geplande bezoek aan een terrasje om wat te drinken valt niet eens in het water, want ook dat is er niet te koop. Alles is dicht, stoelen staan op de tafels en er wordt schoongemaakt als er al een activiteit te ontdekken is. Typisch geval van vette pech dus! We gaan maar terug naar de camper en laven ons aan een fles gekoeld water. Het was een dag met een mooi bericht dat we zonder problemen verder kunnen, én een indrukwekkend bezoek aan de overblijfselen van de gekkkigheid van de mens. Hoe groot kan het contrast zijn?

In de loop van de middag verdwijnen de wolken en is het aangenaam buiten. We kunnen buiten eten, een heerlijke salade van Sandra met filets van eend en een taartje bij de koffie als dessert. Een camper of 5 verder staan de hele middag al een paar Fransen met elkaar te praten, nou discussiëren zeg maar. Iedereen kan meegenieten, of ze willen of niet! Waar ze het al die uren over hebben weet ik niet, maar ze houden het al lang vol. Als ze het vanavond maar niet te laat maken, want wij willen straks lekker slapen.

Geschreven door

Al 1 reacties bij dit reisverslag

Maar ik wil helemaal niet naar Spanje! 🤭 plak je nog wel even een zwart plakkertje over het lampje? Overigens inderdaad erg indrukwekkend. Wij hadden het vorig jaar overgeslagen, wilden zsm weg uit die omgeving na een dag hangen bij een garage....

Nick 2019-06-03 19:33:08
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.