LNadat we gelost hebben wat we kwijt wilden en ingenomen wat we erbij wilden hebben gaan we op weg. Gezien de abominabele kwaliteit van de weg gisteren nemen we een stukje de snelweg c.q. tolweg. Het rijdt lekker aan en de TomTom heeft vandaag nog geen kuren vertoond. We komen de eerste borden naar Bom Jesus do Monte tegen en beginnen aan een flinke klim op wat eens een geasfalteerde weg was. Gedurende de hele weg zien we trimmers die lopend of op de fiets op weg zijn naar boven. “Bom Jesus”, denk ik, “waar ze zin inhebben”. Na een flink aantal haarspeldbochten, die zijn trouwens helemaal tot op de stenen versleten, denken we parkeerplaats op te rijden. Helaas worden we teruggestuurd door een snel Portugees brabbelende parkeerhulp. Na wat doorvragen en niet begrijpend kijken snappen we dat er beneden een P is waar campers mogen staan en een “elevador” is wat ik maar vertaal als een lift. Tussen de busladingen toeristen en auto’s die er wel door mogen mag ik keren. Sandra loodst me nauwkeurig heen en weer en houdt ongeduldige mensen even tegen om mij ruimte te geven.

We rijden langzaam naar beneden en vinden de parkeerplaats. Na een welverdiend kopje koffie lopen we naar de “elevador”, een tandradbaantje dat je voor €1,50 p.p. naar boven brengt. Als het karretje piepend en krakend boven komt kunnen we het meest opzienbarende heiligdom van Portugal aanschouwen. Een flink aantal grote gebouwen is rond 1811 daar neergezet en zijn omringd door mooi onderhouden tuinen. Een kerk, een gebouw in gebruik als hotel en een aantal kapellen staan tussen de bomen op de berg. De kerk wordt gerenoveerd maar is nog wel in gebruik. De kerkklok laat duidelijk van zich horen!
We lopen een achteraf paadje in en gelijk is het rustiger dan op het plein voor de kerk. We nemen de atmosfeer in ons op en zijn blij dat we niet naar boven gelopen zijn zoals velen doen als boetedoening of als sportieve activiteit van deze zondag. Een indrukwekkend aantal trappen, alle versiert met beelden en/of fonteintjes strekt zich uit tot ver benenden.
Wij lopen rustig trap na trap af en kijken af en toe verbaasd achterom, omhoog! Wat een bouwwerk is hier gecreëerd. Terwijl we links en rechts ingehaald worden door hardlopers en biddende gelovigen die ook afdalen of juist op weg zijn omhoog, zakken we langzaam verder af.

We gaan op zoek naar een overnachtingsplek en de keus valt op de gemeentecamping van Braga (29018). Er is plek genoeg en we zijn dan ook snel geïnstalleerd.

Na de siësta trekken we de stoute (wandel)schoenen weer aan en gaan richting oude centrum van Braga. Tenminste, dat dachten we. We missen een afslag en i.p.v. na 15 minuten in het centrum staan we na 25 minuten ergens te kijken waar we zeker van weten dat het niet het oude Braga is. Twee jonge meiden leggen in een beetje Engels uit welke kant we op moeten en na nogmaals 15 minuten bereiken we het oude centrum van Braga. Wel zoeken we voor zover mogelijk de schaduwkant van de straat want uit de wind en in de zon is het echt heet.
Plotseling zijn we van stille straten beland in een levendig en druk centrum. Onder bomen wordt gepicknickt en geflirt door stelletjes en de terrassen zitten vol. Wat een overgang! We zien weer oude gebouwen en vooral oude kerken, die hebben ze in Portugal in overvloed. Wel een fraai contrast met de vaak fraaie uiterst moderne huizen die we af en toe zien. Braga bruist en we strijken neer op een terrasje voor een glaasje koele witte wijn.
We lopen terug naar de camping via de echte kortere route en maken wat te eten. Morgen gaan we weer richting de kust. Ik ben benieuwd.

Geschreven door Salamijns.reisdagboek