De herrie van het dorpsfeest heeft gisterenavond de wijde omgeving laten weten wat er aan de hand was. Ik ben na de kwalificatie van de F1 in Canada mijn bed in gegaan maar ondanks dat ik mijn oordoppen in heb gedaan was het nog steeds goed hoorbaar. De bonk, anders kan ik het niet noemen, bleef doorgaan tot ongeveer half 2.

Rond kwart over 8 staan we op. Buiten is is het bewolkt, heel anders dan gisteren toen we al een koperen ploert aan de hemel hadden staan. De bewolking heeft er wel voor gezorgd dat het al 20 graden buiten is. Terwijl wij ontbijten vertrekken de eerste campers al weer op weg naar een volgende bestemming. Wij blijven hier nog zeker 1 dag om een beetje uit te rusten.

We sluiten het ontbijt af met koffie en daarna gaan we aan de wandel met Maxi. We lopen nog een keer naar het land achter de tuinderij. Achter de tuinderij is een wat ze volgens het bord noemen een historisch herkenningspunt, de Onderse Schans. Maar door achterstallig onderhoud is er weinig van terug te vinden. Het is verhoogde rechthoek met een bruggetje over een sloot. We lopen door rul zand en dat geeft duidelijk aan dat ook hier weing neerslag is gevallen. Het loopt voor mij ook niet echt makkelijk dus na een kwartier keren we om. Het lijkt wel een uitlaatpunt voor honden want we lopen er meerdere, met hun bazen, tegemoet.

Bij de koffie genieten we van het laatste puntje van de vlaai, die kan ook niet meer oud worden. De bewolking en wind nemen nog steeds toe en af en toe ziet het er dreigend uit. Wij laten Maxi de camper bewaken en stappen op de fiets. Via een alternatieve route door Helden fietsen we naar de aspergekwekerij waar wij al jaren inkopen doen en halen een kilo breukasperges. Voor 3 euro kan ik daar 2 keer een salade van maken. Op de weg terug schieten we nog even de supermarkt in en kunnen al snel weer richting camper.

Er zijn momenten dat we denken dat er echt neerslag gaat komen en we ook echt een paar spetters op de luifel horen. De verwachting is wel dat er regen komt maar de boeren tegenover de camperplaats verwachten niet veel neerslag, ze beregenen nog steeds.

De middag is een Nederlandse variant van de Spaanse gewoonte: siësta. Ik schil daarna de asperges en breuk schillen is toch lastiger dan hele asperges. Meerdere keren wordt er regen aangekondigd door Buienradar maar meer dan een paar spetters voelen we niet. We genieten van een bubbeltje als aperitief terwijl de paarden in de wei ernaast een niesbui hebben en door het zand rollen om ongedierte kwijt te raken. Morgen gaan we verder, richting Duitsland.

Geschreven door Salamijns.reisdagboek