Vanmorgen zijn we niet, zoals gisteren, Gewekt door een langsdenderende goederentrein. Na de gebruikelijke huishoudelijke werkzaamheden rijden we Verdun uit om niet veel later de stad ergens anders weer in te rijden. Rondje van de TomTom zullen we maar zeggen.

Niet veel later rijden we door een zacht glooiend landschap. Weggedeelten met bossen worden afgewisseld door grote bruine akkers. Blijkbaar is hier de oogst al binnen gehaald. Slechts incidenteel staat er wat vee. De koeien zijn duidelijk van een ander ras dan we meestal in Nederland zien. Meestal zijn ze wit en een stuk kleiner dan de Hollandse koeien. Af en toe worden we verrast door steile stukjes weg die als grote hobbels in het landschap liggen. In Engeland hebben ze daar een mooie uitdrukking voor: Blind summits and hidden dips. Dat klopt helemaal. Maar ondanks dat èn de doorgetrokken streep zijn er Franse chauffeurs die toch moeten inhalen. Ze doen maar!

Na goed anderhalf uur komen we aan in Toul. We vinden de camperplaats (code 50185) makkelijk en er Is nog plaats voor ons. Voor €7,00 mogen we 24 uur staan, stroom gebruiken en water lozen en innemen. Top geregeld dus, en met uitzicht op de stadsmuren. Sandra bezoekt nog even de lokale bakker en scoort kleine quiches die we kunnen opwarmen in de koekenpan.

Na de koffie lopen we het stadje in. Volgens de reisgids is Toul een levendig stadje maar wij ervaren anders. Verdun was rustig, maar hier is het uitermate stil. Slechts op een paar terrasjes zitten mensen nog aan de koffie of al aan ‘t bier. We lopen een rondje door de stad en kijken even in de “kathedraal” maar ook die stelt in onze ogen niet veel voor. “Zijn wij verwend, hebben we al teveel gezien?”, ik weet ‘t niet. We lopen terug over de vestingmuren die zoals vaak indrukwekkend dik zijn.

In de loop van de middag komen regelmatig campers aan op zoek naar een plekje voor de nacht. Rond een uur of 3 zijn nagenoeg alle plaatsen bezet en het handjevol laatkomers heeft dan ook pech.

Na de avondmaaltijd lopen we nog een rondje met Maxi tussen de indrukwekkend dikke muren van Toul. Veel gras is er niet te vinden, alles is dor, droog en stoffig. We drinken nog een kopje koffie buiten terwijl de kraaien en kauwen zich met veel gekras verzamelen in de hoge bomen naast de camperplaats.

Geschreven door Salamijns.reisdagboek