We hebben lekker geslapen en het zonnetje doet z’n best door te komen. Het voelt al lekker aan als Sandra nog even brood gaat kopen. We moeten wel wat te eten hebben straks.

We verlaten Geldermalsen en rijden over smalle en soms kronkelige wegen door de polder. Hier en daar staan statige boerderijen en gewoon mooie woningen van mensen met centen afgewisseld met oude en slecht onderhouden huizen. Via kleine en smalle weggetjes komen we bij landgoed Heerlijkheid Mariënwaerdt. De parkeerplaats is bijna leeg dus een plekje voor de camper is geen probleem, zelfs niet met een beetje schaduw. De koelkast doet het nu nog goed, maar die moet het nu een uurtje zonder verdere koeling doen. We lopen een lange laan in en verbazen ons over de omvang van het landgoed. We hadden de Lakenvelder koeien al in de verte zien staan, maar langs deze lange oprijlaan strekken zich grote percelen landbouwgrond uit. Minpuntje is wel het geluid van de A2 dat altijd aanwezig is. Ach, je kan niet alles hebben toch?
We lopen een stukje verder naar een paar statige panden en besluiten gezien ons koelkast probleem niet verder te gaan en dezelfde route terug te lopen. We realiseren ons wel dat deze Heerlijkheid niet voor niets commercieel wordt uitgebuit. Er moet vast veel tijd en geld worden uitgegeven aan onderhoud! Terug bij de camper blijkt de koelkast nog koud genoeg te zijn om nog even te neuzen in de landgoedwinkel. We kijken rustig rond inde winkel en kopen wat biovlees en wat chutneys. Het is moeilijk niet alles te kopen wat aantrekkelijk of lekker is.

We starten de camper weer en rijden verder naar ons doel, Fort Everdingen (sitecode 55237). We hebben een plekje gereserveerd en we zijn blij dat we dat gedaan hebben. Bij aankomst vertelt Mw. de fortwachter dat ook vandaag alle plekjes bezet zullen worden.
We wandelen na installatie van de camper lekker rond over de camping en zien de fortificaties. Groot en massief. Het was (of is) een onderdeel van de Hollandse waterlinie en sinds 2015 in particulier bezit van de Duits & Lauret Brouwerij. Nu ben ik geen fanatieke bierdrinker maar dit “moet” ik toch wel proeven. Gelukkig is er een proeflokaal dus ik mag proeven. De keuze is reuze en mijn keuze valt op een dubbel bok. Lekker stevig en vol van smaak.

We zitten nog een paar uurtjes lekker buiten in de zon en genieten van deze mooie overnachtingsplaats. Hoewel, na het diner denken we nog een rondje over de rand van het fort te lopen. We zijn nog geen honderd meter onderweg of op de app van buienradar klinkt de welbekende “pling”. Het begint te druppelen, daarna te regenen en even later, als we net terug zijn in de camper te hozen. Tijd voor koffie dus!

Geschreven door Salamijns.reisdagboek